Απολογισμός
Απολογισμός
Της Χριστίνας Κάβουρα
Ναι, κάποια στιγμή φθάνει και η ώρα του απολογισμού ! Βλέπω διάφορους απολογισμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμυρισμένους από την μελαγχολία του φθινοπώρου που είναι προ των πυλών !
Η άνοιξη είναι πάντα γεμάτη ελπίδα, μπροστά μας διαγράφεται ένα μακρύ καυτό καλοκαίρι γεμάτο …. υπέροχες λαμπερές μέρες, μέρες «ζωντανές» που μας … περιμένουν, γεμάτο όνειρα μικρά ή μεγάλα, ίσως και με χαρούμενες εκπλήξεις !
Μπαίνοντας αντιθέτως το φθινόπωρο πρέπει να κάνουμε την προσφορά μας στον χειμώνα ! Και ο χειμώνας μπορεί να φέρει …. εκπλήξεις, ίσως όχι τις καλύτερες !
Μπαίνοντας λοιπόν ο Σεπτέμβρης εντελώς απρόθυμα καλούμαστε να αποχαιρετίσουμε το καλοκαίρι. Μάλλον σε κανέναν δεν αρέσει ο χειμώνας, ατέλειωτες νύχτες που έχουν αποκλείσει το φως, ακατοίκητα νησιά, ερημωμένες παραλίες αφημένες στους βοριάδες, χωριά χωρίς τον χαρούμενο σαματά του καλοκαιριού, παραθεριστές που γυρίζουν στην εξορία της πόλης, χώρια που τον τελευταίο καιρό οι πόλεις μας γίνονται όλο και πιο αφιλόξενες !
Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε μεγάλες προσδοκίες από τα καλοκαίρια μας, προσδοκίες που σπάνια εκπληρώνονται αλλά εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι να ονειρευόμαστε ατέλειωτα μακριά – ζεστά – καλοκαίρια γεμάτα παιγνιδιάρηδες μαΐστρους, εγκάρδια χαμόγελα από γνωστούς και φίλους, καλωσορίσματα, μέρες φωτεινές και χαρούμενες !
Έτσι είναι τα όνειρα, είναι καλύτερα για όλους μας να κάνουμε όνειρα έστω και απλά, παρά ….. τους απολογισμούς των καλοκαιριών !
Ήταν ένα δύσκολο καλοκαίρι με πολλές και καταστροφικές φωτιές, με κορονοϊό που δυσχέραινε τον τρόπο ζωής μας, ιδιαίτερα τον καλοκαιρινό όπως τον ξέραμε, χωρίς πολλά δρώμενα, χωρίς πανηγύρια όπως τα περιμέναμε, με ταλαιπωρίες και με πλοία που ήταν άγνωστο αν θα κατάφερναν να πραγματοποιήσουν το δρομολόγιό τους, με ταξιδιώτες στα όρια της απελπισίας, ακόμα και με θανάτους προσώπων που αγαπήσαμε, που τους συνταιριάζαμε με το νησί, που ήταν κομμάτι του νησιού μας !
Πάντα θέλω να κάνω περισσότερα πράγματα το καλοκαίρι, να δω περισσότερο τους φίλους μου, να ασχοληθώ με ότι αγαπώ και ότι με ενδιαφέρει, αλλά φευ δεν τα καταφέρνω ποτέ ! Ψάχνω να βρω που είναι το λάθος, κάπου πρέπει να κρύβεται ένα λάθος, ίσως στον λάθος προγραμματισμό μου, αλλά και πάλι οι μέρες στο νησί είναι ονειρικές, γεμάτες ήλιο και θάλασσα, γεμάτες απ ότι αγαπήσαμε, από αναμνήσεις που ζωντανεύουν σε γιαλούς οικείους, δικούς μας και πρόσωπα σε ένα χώρο που μας έχει στιγματίσει, παρόλες τις όποιες αντιξοότητες, τις απαραίτητες ζημιές, τις ενδεχόμενες καθημερινές αστοχίες ή προβληματισμούς.
Κλείνω για άλλη μια φορά το καλοκαίρι σε βαλίτσες και τσάντες, προσπαθώ να το χωρέσω όπως – όπως, κλείνω τη θάλασσα στην ψυχή μου, παίρνω μαζί μου όλη αυτή την ανείπωτη ομορφιά, εύχομαι σε όλους μας πολλά λαμπερά, χαρούμενα και ανέμελα ζεστά καλοκαίρια, εύχομαι καλά ανταμώματα, εύχομαι ο χρόνος να είναι ευνοϊκός μαζί μας!