Επίκαιρα

Η Μάγδα και… η Μάγκντα

Γράφει η Δ. Παπαδοπούλου, φιλόλογος

Η Μάγδα και… η Μάγκντα

Δυο γυναίκες, ίδιο όνομα, διαφορετικοί κόσμοι

 

 Λίγα λόγια για την  δολοφονία Παύλου Φύσσα, γιου της Μάγδας

 

 

Είναι γνωστό ότι στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 στο Κερατσίνι διαπράχθηκε ένα καλά οργανωμένο έγκλημα, μια πολιτική δολοφονία από μέλη της Χρυσής Αυγής.Ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από τον εγκληματία χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ο Παύλος «έπρεπε» να δολοφονηθεί, γιατί ήταν αριστερός και αντιφασίστας. Βέβαια δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός. Η δολοφονία του Παύλου  ήταν η κορύφωση της έντονης δίχρονης δράσης των νεοναζί η οποία περιελάμβανε πογκρόμ και δολοφονίες μεταναστών (Σαχζάντ Λουκμάν), επιθέσεις σε αγωνιστές του κινήματος (όπως η επιδρομή κατά μελών του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στο Πέραμα με αποτέλεσμα εννιά τραυματίες), χουντικού τύπου φιέστα στον Μελιγαλά, προκλήσεις στα Γιαννιτσά, οργάνωση  ταγμάτων εφόδου για την κατάληψη των γειτονιών και πολλά άλλα. Στον τόπο του εγκλήματος υπήρχε αστυνομική παρουσία (ΔΙΑΣ), η στάση της οποίας όμως γεννά πολλά ερωτήματα.

 

Τον Απρίλιο του 2015 ξεκίνησε η δίκη του δολοφόνου Ρουπακιά και των συνενόχων του αλλά συνεχώς κωλυσιεργεί σε σημείο που να προκαλεί υποψίες για παρασκηνιακά πολιτικά παιχνίδια και να φέρνει τον πατέρα τού δολοφονηθέντος να κάνει λόγο για μεθοδευμένες καθυστερήσεις. Η αλήθεια είναι πως οι γονείς του Παύλου με αξιοπρέπεια αντιμετωπίζουν το δράμα τους. Τραγική φιγούρα η μητέρα Μάγδα, η οποία εκτοξεύει ένα δριμύ «κατηγορώ» εναντίον των δολοφόνων του παιδιού της, που είναι μέλη της δολοφονικής- ναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής.

 

Το κοινό όνομα «Μάγδα»

 

Το όνομα της  μητέρας του αδικοχαμένου  Παύλου, Μάγδα, φέρνει αβίαστα στο νου μια άλλη Μάγκντα, 70  χρόνια πίσω, στην χιτλερική Γερμανία, μόνο που αυτή δεν είναι καν κυρία και βεβαίως δεν είναι σε καμία περίπτωση «Μάνα». Πώς θα μπορούσε άλλωστε να θεωρείται μητέρα μια γυναίκα που δολοφόνησε τα ίδια της τα παιδιά, προσφέροντάς τα θυσία στο ναζιστικό κόσμο που οραματιζόταν και  που έβλεπε να σωριάζεται σε ερείπια . Ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε και να συγκρίνουμε τις δύο αυτές γυναίκες από τα λόγια και τις πράξεις τους για να καταλήξουμε σε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Δυο γυναίκες λοιπόν που το μόνο κοινό που έχουν είναι το μικρό τους όνομα.

 

Μάγδα Φύσσα: Κυρία, μητέρα του Παύλου Φύσσα που δολοφόνησαν άνανδρα οι χρυσαυγίτες, ιδεολογικοί απόγονοι και υμνητές των Ναζί που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια από τις χιλιάδες ανώνυμες μάνες που θρηνούν τα παιδιά τους, θύματα των ναζιστών και των ομοϊδεατών τους ανά τον κόσμο.

 

14-9-2014 (απόσπασμα από συνέντευξή της στην εφ. Έθνος της Κυριακής): «…Εμείς όμως δεν έχουμε τον Παύλο… Θα μπορούσε να ήταν εδώ, να μην γίνει τίποτα από όλα αυτά. Εκείνο το βράδυ να είχε αλλάξει η ιστορία. Ήταν άδικο, πάρα πολύ άδικο. Ποτέ στη ζωή μου δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα έχανα έτσι τον Παύλο. Πίστευα ότι αυτό είχε τελειώσει. Πίστευα ότι ο φασισμός είχε τελειώσει με τον πατέρα μου. Ποιος θα του το έλεγε ότι το 2013 θα έχανε το ίδιο του το εγγόνι από τους φασίστες που εκείνος πολέμησε φαντάρος. Ο παππούς του Παύλου πολέμησε τους φασίστες κι εκείνοι έφτασαν να δολοφονήσουν το εγγόνι του»

 

3-10-2015 (αποσπάσματα από τη συγκλονιστική κατάθεση της): « Ο γιατρός μου έδωσε ένα χάπι και μου είπε την αλήθεια, ότι ο Παύλος δεν ζει, έφυγε. Πώς είναι δυνατόν; ρώτησα. Μου είπε ότι τον μαχαίρωσαν στην καρδιά οι χρυσαυγίτες. Μου είπε ότι “δεν μπορούσε να γίνει κάτι. Οι μαχαιριές ήταν επαγγελματικές και εδώ έξω να γινόταν, δεν θα προλαβαίναμε”. Ζήτησα να δω το παιδί μου. Ήταν στο νεκροθάλαμο. Ήταν ένας άγγελος. Προσπάθησα να τον ζεστάνω. Όταν τον είδα στο νοσοκομείο νεκρό έδειχνε να κοιμάται»

«…Οσοι λένε ότι τον τρομάξανε τους λέω δεν τρόμαξε. Απλά κοιμότανε και εγώ προσπάθησα να τον ζεστάνω για να σηκωθεί».

«Σκοτώνουν και κυνηγούν όσους είναι αντίθετοι»… «…Εκείνο το βράδυ ήθελαν να σκοτώσουν και σκότωσαν».«Έχω δει τον Πατέλη (σημ: πυρηνάρχης της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια) σε βίντεο να λέει: “ό,τι κινείται σφάζεται”». «Με τον ίδιο τρόπο δεν έγινε με τον Σαχζάτ Λουκμάν; Με τον ίδιο τρόπο… Με μαχαίρι. Είναι εκπαιδευμένοι δολοφόνοι. Είναι εγκληματική οργάνωση. Εκείνο το βράδυ ήθελαν να σκοτώσουν και σκότωσαν»

«Τρέφονται με μίσος για το αντίθετο, τον ήξεραν απ’ τα τραγούδια του…»

 

6-10-2015: «..αυτό για να με θυμάσαι» είπε πετώντας ένα μπουκάλι νερό στο δολοφόνο του παιδιού της, μόλις τέλειωσε την κατάθεσή της.

 

18-11-2015: «Μεγαλύτερη περιουσία είναι το παιδί σου»

 

11-1-2016: «Αυτοί έκαναν γιορτές και εγώ έχασα το παιδί μου. Δυο μέτρα παλικάρι μού φάγανε και τώρα γελάνε και προκαλούν μια μάνα. Να ψοφήσουν όλοι τους…»  

 

Μάγκντα Γκαίμπελς: Σύζυγος του υπουργού λαϊκής διαφώτισης και  προπαγάνδας στην χιτλερική Γερμανία Γιόζεφ Γκαίμπελς. Μαζί του απέκτησε έξι παιδιά, τα οποία σκότωσε με δηλητήριο(υδροκυάνιο) στο καταφύγιο του Χίτλερ,στη «γούβα του Άδη»1, την πρώτη Μαίου 1945. Μετά από την αποτρόπαια αυτή πράξη το ζεύγος  Γκαίμπελς  αυτοκτόνησε. Η σύγχρονη αυτή «Μήδεια» θυσίασε τη ζωή των παιδιών της και τη δική της, στο βωμό μιας παράλογης υστεροφημίας  και αθανασίας, έτσι ώστε να μην ζήσουν την κατά τη δική της κρίση, παρακμή της μετα-χιτλερικής Γερμανίας  και την κοινωνική κατακραυγή.

Στα ανερχόμενα ναζιστικά κινήματα βρήκε αυτό που ήθελε,την εξουσία, τη δύναμη, την επιβολή. Ο Χίτλερ ήταν γι’ αυτήν το είδωλο στο οποίο αφιερώθηκε και λάτρεψε χωρίς όρους. Τις σκέψεις , τις ιδέες της και κατά συνέπεια τις πράξεις της μπορούμε να γνωρίσουμε μέσα από αποσπάσματα από το έργο του Γ. Βέλτσου  «Μάγκντα Γκαίμπελς»1 όπου ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδώσει πολύ καλά όλο το εμετικό περιεχόμενο της φασιστικής-ναζιστικής ιδεολογίας τους.

 

Λέει αναφερόμενη στον Χίτλερ:

«…έγινα τέρας για τη πίστη μου προς εσας. Δεν γέννησα τα παιδιά μου μόνον για σας αλλά και τα σκότωσα. Όχι με δηλητήριο, όπως ισχυρίζονται οι ιστορικοί. Από μενα θα μάθετε την αλήθεια: τα έπνιξα ένα ένα με τα χέρια μου μπροστά στον καθρέφτη για να δουν τη μάνα τους να τα πνίγει, για να δω κι εγω τον εαυτό μου  στην  παραφορά, που ούτε ο Γιόζεφ ούτε κανένας άλλος μπόρεσε ποτέ να τη νιώσει όπως εσείς στις εξέδρες των σταδίων μπροστά σε χιλιάδες οπαδούς. Είμαι η μάνα της Γερμανίας, όπως με αποκαλέσατε.

Βλέπω από το παράθυρο της κάμαράς μου έναν στρατό μικρών τυμπανιστών της νεολαίας μας.

Τα παιδιά είναι μαγεμένα από την επιθυμία να τα οδηγήσετε στον πόλεμο…

….είμαι η μάνα τους. Πιο παράφορη, πιο αποφασιστική, πιο σκληρή από σας, μοναδικέ εραστή μου.Έκανα ότι δεν τολμήσατε να κάνετε:δε σκότωσα τα παιδιά των άλλων, αλλά τα δικά μου παιδιά. Έτσι έγινα δυο φορές εσείς. Ο  Αντολφ Χίτλερ είμαι εγώ, όπως δεν θα μπορούσατε ποτέ να διανοηθείτε τον εαυτό σας: Γυναίκα! Η μάρτυρας του Τρίτου Ράιχ σας δεν θα είναι η Εβραία του Άουσβιτς αλλά η Γερμανίδα του μπούνκερ:η Μάγκντα Γκαίμπελς!»

Μια ολοκληρωμένη εικόνα για το φασιστικό-ναζιστικό ζευγάρι που υπηρέτησε πιστά τον Χιτλερισμό  φτάνοντας  στην παράνοια μας δίνει ο ίδιος ο Γκαίμπελς κάνοντας τον απολογισμό του:

 

«…δεν πίστεψα φυσικά στη Δημοκρατία, αυτήν τη συμφωνία των μετρίων. Το πατριωτικό μου ένστικτο με ήθελε εγκληματία, και έγινα. Ο θρίαμβος του μιλιταριστικού φρονήματός μου; Ιδού ο σκοπός μου. Περιφρόνησα τον ειρηνιστή αστό. Πολέμησα τον αγωνιστή μπολσεβίκο. Και εξόντωσα τον υποχθόνιο Εβραίο. Η μεταστροφή όλων των αξιών υπήρξε το μόνο μου μέλημα, και το κατόρθωσα…»1

 

Είναι πλέον ολοφάνερο  πως οι κόσμοι των δυο αυτών γυναικών με το ίδιο όνομα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση.Ο κόσμος της Μάγδας είναι το φως και η ζωή ενώ της Μάγκντας είναι το σκότος και ο θάνατος. Ο κόσμος της  Μάγκντα Γκαίμπελς είναι ο εφιαλτικός κόσμος όπου κυριαρχούν η ανθρώπινη  έπαρση, η ηδονή της εξουσίας, η ρητορική του μίσους και η βία, χαρακτηριστικά που συμπυκνώνονται στη λέξη φασισμός. Είναι ο κόσμος  που σκοτώνει, όπως  σκότωσε και τον γιο της Μάγδας Φύσσα, γιατί αυτή είναι η φύση του φασισμού, ο ρόλος και η αποστολή του. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά κοινωνικό  και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί, να απομονωθεί και  να συντριβεί από μια κοινωνία έτοιμη και αποφασισμένη να παλέψει για να μην μπορεί να συνεχίσει το δολοφονικό του έργο.

Τελειώνοντας ας  θυμηθούμε τα λόγια του ποιητή,  που τόσο καθαρά και ξάστερα λέει τι είναι ο φασισμός και ας ονειρευόμαστε αλλά με τα μάτια ανοιχτά!

«Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.»2

Σημειώσεις:

 

1: Γιώργος Βέλτσος «Μάγκντα Γκαίμπελς» εκδ. Άγρα

 

2: «Καθημερινός Φασισμός» του Φώντα Λάδη εκδ. «Μετρονόμος»,  μελοποίηση Θάνου Μικρούτσικου, ερμηνεία Μαρία Δημητριάδη στον δίσκο του 1978 «Τραγούδια της λευτεριάς».

 

Δέσποινα Παπαδοπούλου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button