Περιοδικό

Χρήσιμες και πρακτικές συμβουλές από δύο μητέρες παιδοψυχολόγους

Χρήσιμες και πρακτικές συμβουλές από δύο μητέρες παιδοψυχολόγους

Γράφει ο Θ. Δημητριάδης

Σχολεία κλειστά, γονείς αναστατωμένοι, άνθρωποι που κυκλοφορούν με μάσκες στο δρόμο και ειδήσεις στην τηλεόραση που αναφέρουν πολλά κρούσματα και νεκρούς. Παιδιά και έφηβοι είναι λογικό να αναπτύσσουν φόβο και ανασφάλεια και να μην μπορούν να διαχειριστούν μια κρίση για την οποία δεν μπορούν να κάνουν κάτι.

Όσο ψύχραιμοι κι αν είμαστε, όλοι έχουμε προβληματιστεί με την πρωτόγνωρη κρίση που περνάμε, ιδιαίτερα με την ψυχολογική πίεση των παιδιών και των εφήβων μας. Ας δούμε τι μας συμβουλεύουν δύο μητέρες, η παιδοψυχολόγος κ. Αλεξάνδρα Καππάτου και η συμβουλευτική ψυχολόγος κ. Μαρία Χατζηπανταζή

“Το βασικό είναι να μην μεταδώσουμε στα παιδιά τους φόβους μας αλλά να τα ενημερώσουμε και να λύσουμε τις απορίες τους”, λέει η Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος.

Όταν τα παιδιά ενημερωθούν σωστά, μπορούν να συμβάλουν με ψυχραιμία στην αντιμετώπιση της επιδημίας. Μπορούν να δείχνουν προσοχή στην προσωπική τους υγιεινή πλένοντας σωστά τα χέρια τους, να μάθουν να μην φτερνίζονται ούτε να βήχουν στις παλάμες τους και να τηρούν αδιαμαρτύρητα, ή τουλάχιστον με λιγότερες αντιρρήσεις, τις οδηγίες για απομόνωση στο σπίτι.

Αυτές είναι οι βασικές οδηγίες, πώς για να μιλήσουμε στα παιδιά για την επιδημία:

– Μην αποφεύγετε το θέμα. Τα περισσότερα παιδιά έχουν σίγουρα ακούσει για τον κορωνοϊό και άρα δεν μπορούμε να το αποκρύψουμε.

– Κάντε σωστή προετοιμασία. Μην ξεκινήσετε να μιλήσετε στα παιδιά χωρίς πρώτα να ενημερωθείτε καλά οι ίδιοι για αυτά που θα πείτε.

– Να είστε ήρεμοι όταν μιλάτε.

– Μιλήστε τους ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους. Καλύψτε τις απορίες τους αναλογιζόμενοι πόσα μπορούν πραγματικά να καταλάβουν ανάλογα με την ηλικία και τις γνώσεις τους. Χωρίς πολλές λεπτομέρειες.

– Να είστε μαζί τους ειλικρινείς και να μην ωραιοποιήσετε την κατάσταση ούτε όμως και να τρομάξετε τα παιδιά.

– Ξεκινώντας τη συζήτηση, ζητήστε από τα παιδιά να σας πουν τι γνωρίζουν για τον κορωνοϊό και πως αισθάνονται γι’ αυτό.

– Μιλήστε τους επισταμένως για την πρόληψη.

– Τελειώνοντας την συζήτηση καθησυχάστε τα. Πείτε τους ότι η νόσος δεν είναι επικίνδυνη για τους περισσότερους . Εξηγήστε τους ότι ακόμα κι αν τα ίδια ή κάποιος άλλος αρρωστήσουν, δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνουν και καλά”.

(πηγή: ygeiawatch 11-3-20)

“Η ανησυχία των παιδιών, αλλά και των ενηλίκων σχετικά με τους

πιθανούς κινδύνους που εγκυμονεί ο νέος ιός είναι η μεγαλύτερη πρόκληση

που έχει να διαχειριστεί αρχικά κανείς. Η δεύτερη πρόκληση είναι η σωστή

διαχείριση της καθημερινότητας.

Σχετικά με τη δεύτερη πρόκληση θα πρέπει:

· Nα καθιερώσουμε μια ρουτίνα

· Ντυνόμαστε με τα καθημερινά μας ρούχα και δεν μένουμε με πιτζάμες

και φόρμες. Βοηθάει την ψυχολογική μας κατάσταση να μην αισθανόμαστε ‘άρρωστοι’.

· Να οργανώνουμε την ημέρα μας. Φτιάχνουμε ένα πρόγραμμα για τον

εαυτό μας και παρακινούμε και τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο.

· Προτρέπουμε τα παιδιά μας και τα βοηθούμε να φτιάξουν ένα

πρόγραμμα μελέτης, καθώς σε καθημερινή βάση οι καθηγητές τους και

οι δάσκαλοί τους, τους αναθέτουν εργασίες και διάβασμα. Σκόπιμο

είναι να τους ρωτήσετε τι τους έχουν αναθέσει και ανάλογα να τους

βοηθήσετε να ορίσουν προτεραιότητες και να καθορίσουν ένα πλάνο

έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Στο τέλος

της ημέρας ελέγχετε κατά πόσο ανταποκρίθηκαν στα επείγοντα

καθήκοντα.

· Πολλά παιδιά δεν έχουν αναπτύξει ακόμα δεξιότητες διαχείρισης του

χρόνου και τους είναι δύσκολο να ιεραρχούν καθήκοντα και

δραστηριότητες. Προσφερθείτε να τους δώσετε βοήθεια αν την

χρειάζονται.

· Αν και τα παιδιά θα χρησιμοποιούν περισσότερη ώρα τα κινητά τους

τηλέφωνα προτρέψτε τους να μην τα έχουν δίπλα τους την ώρα που

μελετούν.

· Προτρέπουμε τα παιδιά μας να ασχοληθούν με δημιουργικές και

ψυχαγωγικές δραστηριότητες όπως διάβασμα κόμικς ή λογοτεχνικών

βιβλίων, επιτραπέζια παιχνίδια, μουσική, χορό, ζωγραφική, κατασκευές

κα.

· Εντάσσουμε τη φυσική άσκηση στην καθημερινότητα μας και

παρακινούμε τα παιδιά μας να ασκηθούν μέσα στο σπίτι. Υπάρχει

πληθώρα διαθέσιμων προγραμμάτων στο διαδίκτυο.

· Επιδιώκουμε την τακτική επαφή με φίλους/ες μέσω ηλεκτρονικής ή

τηλεφωνικής επικοινωνίας, αφού δεν μπορούμε να έχουμε την δια

ζώσης επαφή και προτρέπουμε τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο.

· Αντιλαμβανόμαστε πως σε αυτήν την νέα καθημερινότητα η χρήση των

ηλεκτρονικών μέσων είναι αναγκαία. Ο επιπλέον χρόνος ενασχόλησης

με τους Η/Υ και τα κινητά τηλέφωνα είναι λογικός. Ωστόσο, ως γονείς

οφείλουμε να θέτουμε κάποια όρια στην χρήση τους. Αλλά ταυτόχρονα,

θα πρέπει να παρέχουμε και ευχάριστες εναλλακτικές στα παιδιά μας,

όπως :

· να μαγειρέψουμε μαζί (cookies, κέικ, κρέπες, κορμό κτλ).

· να παίξουμε όλοι μαζί «Όνομα, Ζώα, Φυτά», ‘δολοφόνος’, Jenga,

Monopoli, ‘ Bλέπω κάτι στο δωμάτιο που δεν βλέπει κανείς άλλος και

έχει πράσινο χρώμα κτλ”, Titsu, Bla Bla Bla (ιστορίες), Uno, ‘Μια νύχτα

στο Πεκίνο’, Σκιτσογραφίες, Scrable, Memo, Παντομίμα κτλ.

· να συζητήσουμε και να πούμε πώς αισθανόμαστε κάθε μέρα.

· να κάνουμε πιο συχνά οικογενειακό συμβούλιο και να λύνουμε τις

δυσκολίες που προκύπτουν από την διαφορετική καθημερινότητα.

Σχετικά με την ενημέρωση των παιδιών στις ανησυχίες τους:

· Δεν εκθέτουμε τα παιδιά σε αφιλτράριστες ειδήσεις από την

Τηλεόραση.

· Παρέχουμε υπεύθυνη και αξιόπιστη ενημέρωση στα παιδιά μας

και τους βοηθούμε να αναζητήσουν οι ίδιοι αξιόπιστες και έγκυρες

πηγές πληροφόρησης.

· Εντοπίζουμε και αποσαφηνίζουμε τυχόν υπερβολές και

ανακρίβειες στις πληροφορίες που δέχονται.

· Εφαρμόζουμε και εξηγούμε όλους τους κανόνες υγιεινής που θα

πρέπει να τηρούν τα παιδιά μας.

· Συζητούμε για την σημασία της ατομικής ευθύνης και του

αυτοπεριορισμού.

· Επικοινωνούμε την διαθεσιμότητα μας να συζητήσουμε και κυρίως

να «ακούσουμε» τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του

παιδιού μας.

· Επιτρέπουμε στα παιδιά μας να εκφράσουν τα δυσάρεστα

συναισθήματα που νιώθουν (φόβο, θυμό, άγχος). Εξηγούμε ότι

αυτά τα συναισθήματα είναι αναμενόμενα και φυσιολογικά.

· Μοιραζόμαστε και επεξεργαζόμαστε και τα δικά μας

συναισθήματα, με σκοπό να μη μεγεθύνονται οι παράλογοι και

υπέρμετροι φόβοι μας.

· Καθησυχάζουμε τα παιδιά όταν είναι αναστατωμένα με το ζήτημα

αυτό: πάντα πρέπει να θυμόμαστε πως όταν εμείς είμαστε

ψύχραιμοι, αυτό δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας και στα παιδιά.

Σε ερωτήσεις όπως “θα πεθάνεις μαμά;”, “Θα αρρωστήσουμε όλοι

μπαμπά;”, “ Θα πεθάνουν οι παππούδες μου μαμά;”, “πότε θα

βγούμε μπαμπά;” απαντούμε με ειλικρίνεια και ανάλογα με την

ηλικία του παιδιού.

Η απάντηση πρέπει να είναι στο επίπεδο της

γνωστικής του ηλικίας. Ειλικρινής απάντηση αποτελεί στην

περίπτωση αυτή το ότι “κάνουμε ό,τι πρέπει για να

προστατευτούμε από το να νοσήσουμε, αλλά και αν

νοσήσουμε δεν σημαίνει ότι θα πεθάνουμε”. ‘’Υπάρχουν

πολλοί άνθρωποι που έχουν νοσήσει και είναι καλά.

Ακολουθούμε όλους τους κανόνες και εδώ είμαστε όλοι

ασφαλείς και περιμένουμε τις οδηγίες’. Μόλις μας ενημερώσουν

σε λίγο καιρό ότι είμαστε ασφαλείς, τότε θα μπορούμε να

βγούμε ελεύθερα και να ζούμε ξανά όπως πριν λίγο καιρό”.

Θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί! Να προσέχετε όλοι και να είστε υγιείς!

‘ΑΥΡΙΟ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ’ (Σκάρλετ ο Χάρα, Όσα

παίρνει ο άνεμος). Και πρέπει να είμαστε όλοι εδώ!

Μαρία Χατζηπανταζή, Συμβουλευτική Ψυχολόγος, Συνεργάτης ΑΤΠΣΥΤΕ Θεσσαλονίκης.

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button