Χρήστο Μπουλώτη σ’ ευχαριστούμε!
Μια βραδιά αφιερωμένη στον Λημνιό ποιητή Χρήστο Μπουλώτη
Χθες (8/8/19) στην αίθουσα τέχνης «Αποθήκη», εν μέσω βιβλίων του Χρήστου (Μπουλώτη) και ζωγραφιών της Φωτεινής (Στεφανίδη), γνωρίσαμε και μια άλλη διάσταση του πολυτάλαντου συμπατριώτη μας. Γνωρίσαμε και τον ποιητή Χρήστο. Ήταν ένα βράδυ που έσταζε Αύγουστο, σταφύλι και τσίπουρο της Σόφης. Οδηγοί μας στον ποιητικό κόσμο του Χρήστου ήταν επίσης δύο Λημνιοί, ο Θανάσης Λαγόπουλος και ο Γιώργος Τσιμουρής.Διαβάστηκαν ποιήματα από την ποιητική συλλογή του Χρήστου «Σιωπηρή ευωχία» από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη 2014,ενώ ιδιάιτερη ήταν η στιγμή που ο ίδιος ο Χρήστος μας διάβασε ποίημά του.
Την τρυφερότητα και την ευαισθησία του αρχαιολόγου, παραμυθά Χρήστου οι περισσότεροι την γνωρίζουμε από τις παραμυθένιες ιστορίες του. Όμως χθες με όχημα την πλούσια και σύνθετη γλώσσα του και με την εξαιρετική εικονοπλαστική του δεινότητα γνωρίσαμε μια ψυχή πάλλουσα που σέβεται το φαινομενικά μικρό, ελάχιστο και ασήμαντο. Μας πλημμύρισαν μνήμες και εικόνες γνώριμες από την Λήμνο της νεότητάς μας, ακούσαμε τον άνεμο του Αιγαίου να φυσά με την ίδια δύναμη από τα χρόνια του Ομήρου ίσαμε σήμερα . Γνωρίσαμε τον Χρήστο της σιωπηρής ευωχίας, τον αιώνια ερωτευμένο με την ζωή, με τον άνθρωπο και γι’ αυτό πάντα νέο, αν και «κάπου κάπου μεγαλώνει ξαφνικά και σκιάζεται», όπως λέει ο ίδιος. Σημειώνω κάποια αποσπάσματα από τα ποηήματα: Ο ΔΙΚOΣ ΜΟΥ ΜΙΣΣΙΣΙΠΗΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΗ BMW.
«Το ποταμόπλοιο. Κι εγώ, ντυμένος στα λευκά, μ΄ ένα γαρίφαλο σαξόφωνο στο αυτί, για να πενθώ ό, τι μ΄ αφήνει δίχως να μακραίνει.»
«Αριστερά Κεραμεικός, δεξιά το Γκάζι, μαρσάρω, χάνομαι βολίδα, η τέχνη, τελικά, ταμιευτήρας μνήμης.».
«…να πάρουμε παξιμάδια κρητικά για το ταξίδι/τυρί Λήμνου μελίχλωρο/τη ρέμβη της βροχερής ματιάς, αδιάβροχα/και το σκουφί και το κασκόλ που έπλεξε η μάνα μου/ μαύρα για τον Αντρέι Ρουμπλιώφ και για σένα/-τι όμορφη ταινία!».
«…ένα επτάχρονο αγόρι από Λήμνο/την αμιχθαλόεσσα/που μια μέρα, να μου το θυμάστε, / θα με γυρεύει από Εξάρχεια εμένα/ίσαμε Τροίης ιερόν πτολίεθρον/να μου χαρίσει κουρδιστή μαϊμού/μια σβούρα/κι ένα τέλος SOS λυτρωτικά/ εξαπτέρυγο».
Χρήστο Μπουλώτη σ’ ευχαριστούμε!
Δέσποινα Παπαδοπούλου 9/8/2019