Έκαναν κανονικό ζεστό μπάνιο μετά από 2 χρόνια

Έκαναν κανονικό ζεστό μπάνιο μετά από 2 χρόνια

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Μια από τις πιο συνηθισμένες ειδήσεις, που μας προβληματίζουν, είναι οι διακοπές ηλεκτρικού και νερού. Και μια πρόσφατη είδηση, που επίσης προβληματίζει, είναι ότι οι Έλληνες έγιναν πλέον τόσο φτωχοί, που σφίγγουν το ζωνάρι, κόβουν την θέρμανση και μειώνουν το φαγητό και το μπάνιο!

Η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας της ΓΣΕΕ πραγματοποίησε έρευνα με σκοπό την καταγραφή των αντιδράσεων των καταναλωτών στην τρέχουσα αύξηση των τιμών των προϊόντων και υπηρεσιών. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από 10 Ιανουαρίου έως 10 Φεβρουαρίου 2023, με συμπλήρωση χιλίων επτακοσίων δέκα (1.710) on line ερωτηματολογίων. Σχεδόν εννέα στους 10 μείωσαν τη θέρμανση. Περικοπές και σε φούρνο, σιδέρωμα και πλυντήριο πιάτων, ενώ τέσσερις στους 10 μείωσαν τις φορές που κάνουν μπάνιο
Τα σημαντικότερα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι τα εξής:

• Τακτική συντήρηση και επισκευή της κατοικίας τους κάνει μόνο το 4,8%.
• Οι καταναλωτές που μείωσαν το ποσοστό θέρμανσης της κατοικίας τους σε μεγάλο βαθμό αποτελούν το 86,8%.
• 8 στους 10 φοράνε περισσότερα ρούχα για να αποφεύγουν τη δαπάνη της θέρμανσης. Το 91,3% χαμηλώνει ή κλείνει τη θέρμανση τις νυχτερινές ώρες του ύπνου.
• Σε ποσοστό 40% μειώνουν τις φορές που κάνουν μπάνιοενώ οι περισσότεροι προτιμούν ένα γρήγορο ντους αντί για μπάνιο (73,5%).
• Το 74,4% δηλώνει ότι αποφεύγει τη χρήση του φούρνου της ηλεκτρικής κουζίνας και το 57% μείωσαν και το καθημερινό μαγείρεμα. Στην ίδια λογική, μείωσαν και το σιδέρωμα ρούχων (73,7%) ενώ επιλέγουν να πλένουν τα πιάτα στο χέρι, για να αποφύγουν τη χρήση του πλυντηρίου πιάτων (79,4%).
• Επίσης, δήλωσαν την προτίμησή τους στην απλώστρα ρούχων αντί για στεγνωτήριο δηλώνει το 94,6% των καταναλωτών.
• Στην ερώτηση αν πραγματοποιούν αγορές από το καλάθι του νοικοκυριού, η πλειονότητα απαντά αρνητικά (83%). Οι καταναλωτές σημειώνουν ότι το καλάθι του νοικοκυριού δεν συμβάλλει κα­θόλου στη μείωση κόστους τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης του νοικοκυριού τους (71,0%).
• Από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, θεωρούν πρωταρχική τους ανάγκη να καλύψουν το κόστος των τροφίμων (73,2%). Δευτερεύουσα αλλά εξίσου σημαντική ανάγκη θεωρούν την κάλυψη του κόστους ιατρικής περίθαλψης (59,8%), στη συνέχεια της θέρμανσης (54,3%) και τέλος του ενοικίου/δανείου κατοικίας (53,9%). Αξιοσημείωτο είναι το γεγο­νός ότι η ψυχαγωγία για τους περισσότερους είναι από καθόλου έως μέτρια σημαντική (77,4%) όπως, ομοίως, η προσωπική φροντίδα (70,2%) και η ένδυση (76,10%).
• Οι καταναλωτές μείωσαν και τη μετακίνηση με Ι.Χ. 77,3% ενώ ιδιαίτερα σημαντικό ποσοστό μείωσε και την αγορά τροφίμων και τα λοιπά βασικά είδη πρώ­της ανάγκης (55,6% και 65,10% αντίστοιχα). Τέλος, οι καταναλωτές για να αντεπεξέλθουν στις ανατιμήσεις προϊόντων και ενέργειας επιλέγουν να προβούν σε περικοπή δαπανών για την προσωπική τους φροντίδα αλλά και την ένδυση/υπόδηση (83,5% και 90,4%).
• Αναφορικά με τις δραστηριότητες αναψυχής, 6 στους 10 καταναλωτές αδυνατούν να απολαύ­σουν έστω και μία εβδομάδα διακοπές τον χρόνο. Το 56,2% δεν έχει κάνει διακοπές τουλάχιστον τα 3 τελευταία έτη ή και καθόλου. Σχεδόν 3 στους 10 καταναλωτές δεν έχουν κάνει διακοπές εδώ και πολλά χρόνια ενώ ομοίως στην ίδια κατάσταση βρίσκεται και το υπόλοιπο 27,8%, που απέδρασε μόλις για μία εβδομάδα πριν από τρία έτη.
• Σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες, μία φορά την εβδομάδα μπορεί να καταναλώνει κρέας το 41,3%. Με βάση τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό, ψάρι μία φορά την εβδομάδα καταναλώνει το 52,3%. Το ίδιο φαί­νεται να συμβαίνει και για τα πουλερικά, αφού μόλις μία φορά καταναλώνεται από το 55,9%.
• 7 στους 10 ερω­τώμενους επιλέγουν να αγοράζουν τρόφιμα με βάση την προσφορά και τη χαμηλότερη τιμή.
• Σχεδόν όλοι οι καταναλωτές επιθυμούν να αγοράζουν προϊόντα απευ­θείας από τους παραγωγούς, χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων (91,5%).

Όλα αυτά μού θυμίζουν τον παππού μου και την οικογένεια του πριν έλθουν πρόσφυγες από τον Πόντο στην Ελλάδα, τότε που είχαν ξεσπιτωθεί και επί δύο (2) ολόκληρα χρόνια ζούσαν σαν αγρίμια στα βουνά και τις σπηλιές, κυνηγημένοι από τους Τούρκους που τους κυνηγούσαν για να τους σφάξουν. Εκείνο το διάστημα, που έζησαν πρωτόγονα, με φόβο και στερήσεις, τρέφονταν όπως τα άγρια ζώα με ρίζες, καρπούς και πρόχειρα κρύα παρασκευάσματα. Φορούσαν τα ίδια ρούχα, που τα έπλεναν με φόβο, χωρίς απορρυπαντικά και με κρύο νερό σε κανένα ρυάκι, Κοιμόντουσαν πάνω σε χόρτα, άχυρα και κλαδιά.

Ζεστό νερό για μπάνιο και πλύση είχαν πάλι μετά από 2 χρόνια, όταν έγινε η συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών και επέστρεψαν στα σπίτια τους, μέχρι να μπουν στο βαπόρι και να έλθουν πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Μετά από 2 χρόνια ξαναέφαγαν ζεστό μαγειρεμένο φαγητό!

Και σήμερα, που γιορτάζουμε την 25^η Μαρτίου, ίσως είναι επίκαιρο να θυμηθούμε τα λόγια του Έλληνα ήρωα Ρήγα Φεραίου:

«Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ’ απ’ τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή».