Βαχ Λεμόνα’μ, βαχ Λεμόνα’μ, ντο θα φτάμε τον χειμώναν

Βαχ Λεμόνα’μ, βαχ Λεμόνα’μ, ντο θα φτάμε τον χειμώναν

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Το παλιό αυτό ποντιακό τραγουδάκι φαίνεται ότι γίνεται όλο και πιο επίκαιρο με την πολλαπλή κρίση που περνάμε στην Ελλάδα, ιδίως την ενεργειακή. Εκφράζει τις στερήσεις και τις δυσκολίες των Ποντίων και γενικά των ανθρώπων της εποχής εκείνης

«Βαχ Λεμόναμ, βαχ Λεμόναμ, ντο θα φτάμε τον χειμώναν. Δίχως ξύλα, δίχως λάδι, δίχως αγκαλιά το βράδι».

Πριν από χρόνια οι γονείς και οι παππούδες μας ζεσταίνονταν με ξυλόσομπες και μαγκάλια, σε σπίτια που έμπαζαν από παντού, κάτι που δεν τούς πτοούσε, γιατί δεν είχαν παραστάσεις από κάτι καλύτερο. Υπήρχαν οι δυσκολίες αλλά έτσι ήταν οι δύσκολοι τότε δικοί τους χειμώνες. Η νοικοκυρά μαγείρευε στη μασίνα και το ψωμί το έφτιαχναν με αλεύρι που ζύμωναν οι ίδιοι και το έψηναν στο εξωτερικό ξυλόφουρνο.

Τα σπίτια τους ήταν διώροφα. Στο ισόγειο ήταν τα ζώα και με την θερμοκρασία του σώματος τους έσπαζαν κάπως το κρύο και θέρμαιναν τους ενοίκους που έμεναν από πάνω, στον πρώτο όροφο.

Σήμερα κανείς μας δεν είναι μαθημένος σε παρόμοιες δυσκολίες, ιδίως τα παιδιά μας.

Ας ευχηθούμε ο χειμώνας μας να είναι ήπιος και ηλιόλουστος, παρά τις αντίθετες προβλέψεις.