Τα σύκα Λημνου, μόνο εδώ και πουθενά αλλού !

Γραφει η Καιτη Σαπέρα _ Βρούντζου

Διαβάζοντας το άρθρο του Θ.Δημητριάδη πως να μη θυμηθείς το μαυρόσυκο της Λήμνου με την ομορφιά του σε χρώμα και μέγεθος αλλά και τη μεστή μελιστάλαχτη γεύση του;
Πριν από χρόνια σχεδόν πριν μισό αιώνα, κάποιος θείος μου που είχε γευτεί αυτό το τόσο εντυπωσιακό λημνιό σύκο, μας ζήτησε να του στείλουμε ένα κλαδί απ αυτό το είδος για να το φυτέψει στην Καβάλα. Το δέντρο ‘επιασε μεγάλωσε, έδωσε καρπούς αλλά δεν είχαν καμιά σχέση με τα σύκα της Λήμνου σαν να ήταν άλλη ποικιλία. Το ίδιο συνέβη και με έναν εξάδελφο που του στείλαμε κλαδί και το φύτεψε στη Ρόδο .
Αρα το έδαφος και το μικροκλίμα της Λήμνου ευνοεί και αυτό το είδος και το κάνει τόσο ιδιαίτερο.
Γευτείτε τα ‘όσοι βρίσκεστε στη Λήμνο γιατί δεν θα τα βρείτε πουθενά αλλού, από το δέντρο κατευθείαν, οι λημνιοί είναι ανεχτικοί αν δουν κάποιον γνωστό ή άγνωστο να κόβει σύκα από το δέντρο τους.
Μια ιστορία που μοιάζει με ανέκδοτο αλλά είναι γεγονός.
Κάποιος λημνιός καλοκαιρινός κάτοικος της Λήμνου έκανε τον περίπατό του στον κάμπο, έκοψε-μάζεψε και μερικά σύκα από ένα άγνωστης ιδιοκτησίας γι αυτόν δέντρο.
Κρατώντας στα δυό του χέρια τα σύκα συνάντησε μια κυρία πάνω στο γαϊδουράκι της, άγνωστη λημνιά, πρόθυμος της προσφέρει από τα σύκα που κρατούσε λέγοντάς της -Πάρτε να δοκιμάσετε είναι πολύ νόστιμα.
Η κυρία του απαντά τα ξέρω παλληκάρι μου που είναι νόστιμα, δικιά μου είναι η συκιά που σε είδα να τα μαζεύεις.