Έτσι ξεκινησε το 1958 η κατασκευή του Γαροφαλίδειου. Να τι έγγραφε η εφημ. Λημνος, τοτε

Έρευνα – επιμέλεια δημοσίευσης:  Χαρούλα Ζαμπετάκη Πλιάτσκα

Στη φωτογραφία  η προτομη του Ν. Γαροφαλιδη που βρίσκεται στην είσοδο του Νοσοκομείου Λημνου

Εφ. «ΛΗΜΝΟΣ» 1952 – 1963  7.9.1958

Αγιασμός – Κατάθεσις Θεμελίου λίθου ΓΑΡΟΦΑΛΙΔΕΙΟΥ 

Τας πρωϊνάς ώρας της παρελθούσης Τετάρτης επραγματοποιήθη η κατάθεσις του θεμελίου λίθου του ανεγειρομένου Γαροφαλιδείου κτιρίου επί της οδού Γαροφαλλίδου.

Το εργοτάξιον είχε προετοιματεί καταλλήλως υπό τας οδηγίας του μηχανικού κ. Μπαζίγου και είχε κατασκευαστή ξυλίνη εξέδρα, το δε έδαφος είχε στρωθή δι’ άμμου προς την νοτιοανατολικήν γωνίαν του οικοπέδου.

Ο κόσμος ήρξατο από νωρίς να συγκεντρούται την δε 9^ην ώραν, όπως είχε ορισθή, κατέφθασαν επί τόπου και ο Σεβ. Μητροπολίτης Λήμνου μετά της ακολουθίας του, συνοδευόμενος υπό του Προέδρου του Δ.Σ. του  Νοσοκομείου.

Το Δ.Σ. παριστάμενον εν σώματι και το επιστημονικόν προσωπικόν του Νοσοκομείου απεδέχθησαν τον Σεβασμιώτατον όστις τέλεσεν τον αγιασμόν βοηθούμενος υπό του Πανοσ. Θεολ. Πασχαλίδου και πατρός Νικολάου.

     Μετά τον αγιασμόν και αφού ο Σεβασμιώτατος ράντισε τους παρισταμένους και τα θεμέλια, ηυχήθη όπως το έργον τούτο του πολιτισμού και της προόδου αποβή προς όφελος της Κοινωνίας, έδωσε εν συνεχεία τον λόγον εις τον Πρόεδρον του Δ.Σ. κ. Εμμ. Κωνσταντίδην δικηγόρον και Διευθυντήν μας, όστις είπε τα εξής.

Σεβασμιώτατε,

Κύριε Επαρχε, Κύριε Δήμαρχε, Κυρίαι και Κύριοι,

Κατά την στιγμήν ταύτην, κατά την οποίαν κατατίθεται ο θεμέλιος λίθος της ανεγέρσεως του κτιρίου τούτου, η ψυχή του αειμνήστου δωρητού Νικολάου Γαροφαλλίδου θα περιϊσταται άνω του χώρου τούτου και θα αγάλλεται διότι ένας μύχιος αυτού πόθος πληρούται.

Οταν ο Ν. Γαροφαλλίδης είχε προαισθανθή το τέλος του και κατενόει ότι δεν θα ήτο εν ζωή διά να επιτελέση το ύστατον προς την Κοινωνίαν καθήκον του, διότι το προς τον Θεόν, διά της ανεγέρσεως της περικαλλούς Εκκλησίας Αγίου Νικολάου εν Κονδιά, είχε εις το ακέραιον εκπληρώση, συνέταξε την διαθήκην του, διά της οποίας εγκαθίστα κληρονόμον του το Νοσοκομείον.  Αλλά διά να κατοχυρώση την κατάλληλον των κληροδοτούμενων διάθεσιν, ώρισε διά νεωτέρου Κωδικέλλου ότι την διαχείρησιν της κληροδοτουμένης περιουσίας θα είχε το Αδελφάτον του Νοσοκομείου Λήμνου.

Τότε το Αδελφάτον το οποίον διοικούσε το Νοσοκομείον απηρτίζετο εκ τοπικών παραγόντων υπό την Προεδρείαν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λήμνου, ότινος ως γνωστόν η συμβολή εις την τοιαύτην της περιουσίας του μακαρίτου διάθεσιν, ήτο ουσιώδης και αποφασιστική.

Είχε λοιπόν ο αείμνηστος δωρητής, ήσυχον την συνείδησιν, ότι εκείνοι οι οποίοι θα διεχειρίζοντο τα του Κληροδοτήματος, εκλεκτοί Συμπολίται μας και κατά το πλείστον προσκείμενοι αυτώ φιλικώς, θα απέβλεπαν εις την οικονομικήν μεν εξυπηρέτησιν του Νοσοκομείου εν συνδυασμώ όμως προς την ανέγερσιν ενός κτιρίου, όπερ θα εξησφάλιζεν αΐδιον την μνήμην του διά του ονόματός του, θα εξυπηρετεί το Κοινωνικόν σύνολον και θα παρέμενε εν θετικόν περιουσιακόν στοιχείον.

Υπό το πρίσμα των αντιλήψεων τούτων, αίτινες είχον ευρείαν την διάδοσιν, ύστερα από 3 μήνας περίπου από του θανάτου του, το Αδελφάτον του Νοσοκομείου υπό την Προεδρείαν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λήμνου λάμβανε κατά την Συνεδρίασίν του της 4.12.53 ομόψηφον την απόφασιν να ανεγερθή διά των χρημάτων του Γαροφαλιδείου κληροδοτήματος, ακίνητον εν Κάστρω.

Τότε, το κληροδοτηθέν ποσόν ήτο επαρκές διά την ανέγερσιν και μεγαλυτέρου κτιρίου, διότι όμως το Νοσοκομείον είχε περιέλθη εις όχι ευχάριστον κατάστασιν λόγω του ότι ουδεμία από της ανεγέρσεώς του συντήρησις έλαβε χώραν, επροτάθη υπό τινος εκ των μελών του Συμβουλίου να διατεθούν εκ του όλου κληροδοτήματος διά τας αναγκαίας και απαραιτήτους επισκευάς του Νοσ/ου, ποσόν 50.000 δραχμών.

Η πρότασις αύτη, δεν εγένετο δεκτή, διότι η πλειοψηφία ενόμισε ότι δεν έπρεπε να μειώση το κληροδότημα τούτο ει μη μόνον εάν και καθ’ όσον θα έμενε περίσευμά τι μετά την ανέγερσιν του Γαροφαλιδείου κτιρίου.

Τοιαύτη όμως πρότασις της μειψηφίας, έσχε την συνέπειαν να δώση αφορμή εις την Προϊσταμένην Υπηρεσίαν και εις αυτό το Υπουργείον να αρχίση ατελείωτος αλληλογραφία ήτις επιβράδυνε την οριστικήν λήψιν αποφάσεως και ειδικώτερον, διά το είδος του κτιρίου το οποίον να εγένετο και του οποίου αρχικώς δεν ενέκρινε την ανέγερσιν.

Την ούτω εκκρεμούσαν υπόθεσιν του κληροδοτήματος παρέλαβε το πρώτον Δ.Σ. του Κρατικοποιηθέντος εν τω μεταξύ Νοσ/ου Λήμνου.

Βεβαίως διά τόσον σοβαρόν έργον θα έπρεπε να γίνη η δέουσα προεργασία και να πεισθούν αι έχουσαι αντιρήσεις Προϊστάμεναι Υπηρεσίαι διά την τοιαύτην διάθεσιν του κληροδοτήματος.

Εν τω μεταξύ το Δ.Σ. ενέμεινε εις την απόφασιν ταύτην, η οποία τελικώς περιεβλήθη διά της παμψηφίας των μελών του Δ.Σ..

Προηγουμένως είχε αγορασθή ευτυχώς και το οικόπεδον τούτο το οποίον οφείλομεν να ομολογήσωμεν ότι είναι απαράμιλλον  λόγω της κεντρικής θέσεως και της εξ όλων των πλευρών του γειτνιάσεως προς οδούς.

Ελαμβάνετο είπομεν ομόψηφος παρά του προκατόχου Δ.Σ. απόφασις, να διατεθή το μέγιστον μέρος του κληροδοτήματος διά την ανέργεσιν ενός κτιρίου με ευρύχωρον αίθουσαν και με τα απαραίτητα παραρτήματά της, ήτις θα εξυπηρετεί ένα κοινωνικόν σκοπόν, θα απέφερε ένα ασφαλές εισόδημα διά το Νοσ/ον, και διά της αξιοποιήσεως πάντως του κληροδοτήματος θα διαινωνίζετο το όνομα του Μεγάλου Ευεργέτου του Νοσ/ου.

Υπό τας συνθήκας ταύτας ανετέθη η σχετική Μελέτη εις Μηχανικόν και εγένοντο έκτοτε όλαι αι απαιτούμεναι διατυπώσεις διά την τελικήν ταύτης έγκρισιν, ήτις επήλθεν επί της αρξαμένης από τα τέλη Φεβρουαρίου ε.ε. θητείας του υπ’ εμέ Δ.Σ.του Γεν. Νοσοκομείου.

Ηδη Κύριοι εντός ολίγου κατατίθεται ο θεμέλιος λίθος του Γαροφαλιδείου κτιρίου και ελπίζομεν με την δύναμιν του Θεού ότι ταχέως ίσως προ του Νέου έτους, προέλθομεν και εις τα εγκαίνια του.

     Ούτω θα έχωμεν μίαν μεγαλοπρεπή αίθουσαν εις την οποίαν θα γίνωνται παντός είδους συγκεντρώσεις.

Τοιαύτη αίθουσα τώρα μάλιστα τελευταίως, ότε εξεδόθησαν απαγορευτικαί διαταγαί του Υπουργείου Παιδείας, της μη χρησιμοποιήσεως προς οιονδήποτε σκοπόν των Σχολικών κτιρίων ήτο πλέον ή απαραίτητος.  Μία διάλεξις ή ομιλία, μία εορτή μία Πανηγυρική εκδήλωσις δύνανται να γίνουν, να δοθή ένα Θεατρικό έργον, ένας Κινηματογράφος να λειτουργήση.

Αλλά εκτός της Κεντρικής ταύτης αιθούσης θα γίνουν επί της προσόψεως και έτεραι μικρότεραι αίθουσαι, αίτινες θα χρησιμοποιηθούν ως Κέντρον, Βιβλιοθήκη και αναγνωστήριον, μεθ΄όλων των απαραιτήτων παραρτημάτων.

Είναι δηλαδή το κτίριον εκείνο που θα καλύψη τας ανάγκας της μικράς μας Κοινωνίας, η οποία στερείται καταλλήλου αιθούσης και Κέντρου, διά να ακούη, να παρακολουθή και να βλέπη κοινού ενδιαφέροντος ζητήματα τα οποία όχι μόνον θα την ψυχαγωγούν αλλά και θα προάγουν την σκέψιν και θα διαμορφώνουν χαρακτήρας.

Πιστεύω απόλυτα Σεβασμιώτατε, ότι η αίθουσα αύτη θα προσφέρη ύψιστα Κοινωικά και μορφωτικά ωφέλη, διότι θα συμπληρώση μίαν κυριολεκτικώς ανοικτήν αγάπην της σημερινής Κοινωνίας, η οποία δέον να ωθείται διαρκώς προς την ανάπτυξιν και να παρακολουθή την πρόοδον και τον Πολιτισμόν των Μεγαλυτέρων Κέντρων.

Και όσον ο άνθρωπος μορφώνεται και αναπτύσσεται, τόσον περισσότερον πλησιάζει προς τον Θεόν και τόσον περισσότερο γίνεται αληθινός Χριστιανός.

Η αίθουσα αύτη καταλλήλως χρησιμοποιουμένη μετά των βοηθητικών αυτής διαμερισμάτων, θα δώση τα μέσα διά να επιτευχθή ο επιδιωκόμενος σκοπός.

Μέχρι σήμερον έχουν πολλά οικοδομήματα και εις το μέλλον θα γίνουν μεγαλύτερα, τα οποία θα εξυπηρετούν άλλους σκοπούς, κυρίως οικονομικούς αλλά ο υψηλός προορισμός τον οποίον έχει το ανεγειρόμενον κτίριον είναι ασύγκριτος διότι οπωσδήποτε καλύπτει μίαν κοινωνική ανάγκη και εμφανίζει την Κωμόπολίν μας μικράν Πολιτειούλαν ουδεμιάς άλλης υστερούσαν και η οποία τα έχη όλα ή σχεδόν όλα.

Ευχαριστώ τον Θεόν Σεβασμιώτατε, διότι μας έδωσε τα μέσα και την δύναμιν να επιτύχωμεν την ανέγερσιν του κτιρίου τούτου και να συμπληρώσωμεν ούτω ζωτικήν ανάγκη της Κωμοπόλεώς μας.

Ας ευχηθώμεν εις τον Ύψιστον να ενισχύη όλους μας και Υμάς κατά πρώτον λόγον, διά τα ωραία έργα, τα οποία θα καταστήσουν την Κωμόπολίν μας Πρωτεύουσαν της ιστορικής μας Νήσου, αξίαν του παρελθόντος της.

Τέλος ας ευχηθούμεν όλοι, ή Μνήμη του Μεγάλου Ευεργέτου Νικολάου Γαροφαλλίδου,  ν α   ε ί ν ε   Α ι ω ν ί α.

     Μετά τον λόγον του κατήλθε διά κλίμακος εις την Ν/Ανατολικήν γωνίαν των θεμελίων και εντός κοιλώματος λίθου, έθεσε φιάλην εντός της οποίας περιέχετο το σχετικόν πρακτικόν της θεμελιώσεως ως και μία σειράν κερμάτων εκ των κυκλοφορούντων και επέθεσε επ’ αυτού δι΄ασβεστοκονιάματος τον θεμέλιον λίθον φέροντα ανάγλυφον τον Σταυρόν και το έτος.

Εις τους παρευρεθέντας παρεσχέθησαν αναψυκτικά εις το έναντι του κτιρίου θερινόν κέντρον, αποχωρούντες δε όλοι, ηυχήθησαν να γείνουν και τα εγκαίνια του κτιρίου το ταχύτερον.

Εις την τελετήν του αγιασμού και της καταθέσεως του θεμελίου λίθου είχον κληθή και παρέστησαν άπασαι αι πολιτικαί και στρατιωτικαί Αρχαί και πολλοί από τους παρεπιδημούντας εξ Αμερικής ως και εξ Αιγύπτου συμπολίτες και πυκνό πλήθος εκ της αγοράς.

Η κατάθεσις του θεμελίου λίθου του κτιρίου τούτου έτυχε της γενικής επιδοκιμασίας, όλοι δε συνέχαιρον το Δ.Σ.του Νοσ/ου εκφράζοντας ποικιλοτρόπως την ικανοποίησίν των.

Χαρούλα Ζαμπετάκη Πλιάτσκα