Φαροφύλακας – το καλύτερο επάγγελμα
Φαροφύλακας – το καλύτερο επάγγελμα
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Παγκόσμια Ημέρα Φάρων σήμερα, και η Λήμνος συμμετέχει με έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ελληνικούς φάρους της, στην Πλάκα. Είναι ένας από τους σημαντικότερους φάρους στην Ελλάδα, σε ιδιαίτερα στρατηγική θέση. Απέχει 11 ναυτικά μίλια από την Ίμβρο και ελάχιστα από τα Δαρδανέλια.
Στα βόρεια του φάρου είναι η Σαμοθράκη, σε απόσταση 22 ναυτικών μιλίων. Δυτικά είναι η νήσος Σιδερίτης (το Σεργίτσι) και το ύψωμα Βίγλα. «Απέναντι», ανατολικά είναι η νήσος Ίμβρος (11 ν.μ.), ενώ κοντά τα Δαρδανέλια. Προς τα νότια στα 34 ν.μ. είναι η Τένεδος.
Παλιότερα είχε πολύ μεγάλη σημασία. Φεύγοντας τα πλοία από την Αλεξανδρούπολη, μόλις περνούσαν τη Σαμοθράκη, το πρώτο φως που συναντούσαν ήταν ο φάρος της Πλάκας.
Έχει ύψος κατασκευής του πέτρινου πύργου τα 25 μέτρα και εστιακό ύψος 50 μέτρα. Φτιάχτηκε το 1908 από τη Γαλλική εταιρεία Φάρων και πρωτολειτούργησε με φωτιστικό πετρέλαιο. Το 1981 μετατράπηκε σε ηλεκτρικός. Είναι περιστροφικός και η ακτίνα δράσης του φτάνει τα ναυτικά 22 μίλια.
Επανδρώνεται και φυλάσσεται από το Πολεμικό Ναυτικό.
Μέχρι το 1981 που δούλευε με φωτιστικό πετρέλαιο, κάθε 1,5 ώρα έπρεπε να ξυπνάνε οι φαροφύλακες. Ο ένας να συμπληρώνει αέρα από την τρόμπα και ο άλλος να πηγαίνει επάνω για να ρυθμίζει το φως. Έπειτα όταν έφτασε το ρεύμα τον έκαναν ηλεκτροφάρο. Είχαν ωστόσο πρόβλημα με τις διακοπές στην ηλεκτροδότηση και τη δεκαετία του ’90 τον μετέτρεψαν σε ηλιακό. Έβαλαν μπαταρίες και έναν μηχανισμό που δε σβήνει σχεδόν ποτέ. Γιατί και το ρεύμα να κοπεί δουλεύει μόνος του για 4 μέρες. Εάν δε το ρεύμα δεν επανέλθει μέσα σε αυτό το διάστημα, με ένα πάνελ ηλιακό μπορεί να δουλέψει για μία ζωή.
Το κτήριο του φάρου της Πλάκας έχει χαρακτηριστεί ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο.
Οι φάροι, γενικά, ασκούσαν πάντοτε μια γοητεία. Είναι επιβλητικοί, έχουν μια μεγαλοπρέπεια, ένα μυστήριο μέσα στο σκοτάδι της νύχτας καθώς αναβοσβήνουν.
Εγώ, προσωπικά, όποτε ταξιδεύω νύχτα με το πλοίο από Καβάλα για Λήμνο, περιμένω πότε θα πλησιάσουμε στη Λήμνο, κι αυτό το καταλαβαίνω όταν μέσα στο σκοτάδι φανεί στο βάθος να αναβοσβήνει ο φάρος του Μούρτζουφλου. Από εκεί και πέρα ξέρω ότι πρέπει να ετοιμάζομαι, σε λίγο τα μεγάφωνα του πλοίου θα αναγγείλουν «Προσοχή, παρακαλώ, πλησιάζουμε στη Μύρινα, παρακαλούνται οι επιβάτες να ετοιμάζονται για αποβίβαση και οι οδηγοί να μεταβούν στα αυτοκίνητα τους».
Τα Μνημόνια στη χώρα μας ανάμεσα στα άλλα επέβαλαν να ανοίξουν πολλά «κλειστά» επαγγέλματα, δηλαδή, να καταργήσουμε τους περιορισμούς και όποιος θέλει, ελεύθερα, να μπορεί να γίνει γιατρός, φαρμακοποιός, δικηγόρος, οδοντίατρος, συμβολαιογράφος, ταξιτζής, μηχανικός, φυσιοθεραπευτής, λογιστής, ταξιδιωτικός πράκτορας, φροντιστήρια ξένων γλωσσών, εκτελωνιστής, ξεναγός κ.ά.
Τα επαγγέλματα του γιατρού και του δικηγόρου φαίνεται ότι ακόμα και σήμερα είναι από τα πιο δημοφιλή. Ακόμα και σήμερα οι περισσότεροι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν γιατροί και δικηγόροι και οι αριστούχοι μαθητές στις πανελλήνιες δηλώνουν προτίμηση στις σχολές Ιατρικής και Νομικής.
Προσωπικά ποτέ δεν ήθελα να γίνω γιατρός, γιατί ο γιατρός δεν έχει προσωπική ζωή, δεν έχει ελεύθερο χρόνο. Μέρα-νύχτα, στις πιο ακατάλληλες ώρες το τηλέφωνό του χτυπάει και τρέχει να εξυπηρετήσει τους ασθενείς πελάτες του. Ούτε διακοπές μπορεί να πάει, ούτε να απομακρυνθεί. Εξάλλου, νομίζω ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να ασχολείσαι κάθε μέρα με πληγές, αίματα, πόνο και αρρώστιες.
Ούτε δικηγόρος θα ήθελα να γίνω. Να είμαι υποχρεωμένος να θυμάμαι εκατομμύρια άρθρα και παραγράφους, και να προσπαθώ να αποδείξω ότι το μαύρο είναι άσπρο.
Πολλοί ονειρεύονται στη ζωή τους να κάνουν καριέρα, δημόσιες σχέσεις, έντονη ζωή. Άλλοι, πάλι, περιμένουν να πάρουν βαθμούς και προαγωγές, να γίνουν διευθυντές, ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων, αξιωματικοί, κ.ά. Μερικοί εκτός από την κύρια δουλειά έχουν και μια δεύτερη, λ.χ. παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα, έχουν ιδιωτικό γραφείο, κ.ά. Άλλοι πάλι δουλεύουν νύχτα-μέρα χωρίς ανάσα για να γίνουν πλούσιοι.
Το περίεργο, όμως, με όλους αυτούς είναι ότι, κατά βάθος λαχταράνε ακριβώς το αντίθετο. Όλοι ψάχνουν την ηρεμία, τη γαλήνη, την αποτοξίνωση, την επαφή με τη φύση. Γι’ αυτό τους βλέπεις κάθε Σαββατοκύριακο ή τις γιορτές να φεύγουν σαν τρελοί και βαρεμένοι από τις πόλεις και το περιβάλλον της δουλειάς τους, και να πηγαίνουν όσο πιο μακριά μπορούν στη φύση για να ηρεμήσουν και να συνέλθουν λίγο.
Ποιο, λοιπόν, είναι το καλύτερο επάγγελμα;
Το πράγμα το έχω φιλοσοφήσει πολλές φορές και πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: Ένα είναι το ιδανικό επάγγελμα: φαροφύλακας!
Άπειρα τα πλεονεκτήματα που έχει ο φαροφύλακας:
1) Είσαι δημόσιος υπάλληλος, μονιμότητα και σίγουρο μισθό.
2) Είσαι ανεξάρτητος και δεν έχεις κανέναν βλάκα προϊστάμενο ή διευθυντή πάνω από το κεφάλι σου να σε ελέγχει συνέχεια.
3) Δεν έχεις το άγχος της συγκοινωνίας, αφού σπίτι και δουλειά είναι στο ίδιο μέρος, στο φάρο.
4) Έχεις ελεύθερο ωράριο εργασίας.
5) Δεν πληρώνεις εισιτήρια, ούτε κινδυνεύεις να σκοτωθείς από τροχαίο.
6) Δεν πληρώνεις κοινόχρηστα, ούτε λογαριασμούς, διότι όλα, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο κλπ. τα πληρώνει η υπηρεσία
7) Έχεις συνέχεια την ηρεμία και την ησυχία σου, αφού δεν σε ενοχλεί κανένας κουτσομπόλης γείτονας.
8) Δεν σε ενοχλεί κανείς από το τηλέφωνο.
9) Δεν σου ζητάει κανείς δανεικά.
10) Είσαι μακριά από τη μόλυνση και το νέφος. Αναπνέεις συνέχεια τον καθαρό αέρα της θάλασσας, γεμάτο οξυγόνο και ιώδιο από το πέλαγος.
11) Είσαι μακριά από την ηχορύπανση. Τα νεύρα σου ηρεμούν με το φλοίσβο των κυμάτων παρέα με τους γλάρους.
12) Δεν είσαι κλεισμένος μέσα σε τοίχους, ούτε βλέπεις απέναντι το μπαλκόνι της γειτονικής οικοδομής. Αντίθετα, έχεις πανοραμική θέα τη θάλασσα, τους κόλπους και τα νησάκια. Και τα βραδάκια απολαμβάνεις τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματα.
13) Τελευταίο, και κυριότερο, μπορείς να ασχολείσαι με κάτι πολύ ευχάριστο: Να ψαρεύεις συνέχεια! Μπορείς την ώρα της δουλειάς να ετοιμάζεις τα ψαρικά σου σύνεργα, να ρίχνεις μια ματιά από το παράθυρο του φάρου και να βλέπεις τι καιρό κάνει και πώς είναι η θάλασσα, και να έχεις αραγμένη τη βάρκα κάτω από το φάρο στο μικρό λιμανάκι, να σε περιμένει για ό,τι ψάρεμα τραβά η ψυχή σου, τσαπαρί, παραγάδι, συρτή κλπ.
Για όλα αυτά, εκτός από τον τακτικό και σίγουρο μισθό, θα παίρνεις, φυσικά, επιπλέον και τα εξής: Έναν δεύτερο μισθό ως Αποζημίωση για εκτός έδρας διαβίωση, Επίδομα ειδικών συνθηκών, Επίδομα ακριτικών περιοχών, Επίδομα βελτίωσης τροφής, Επίδομα πολυετίας, Επίδομα βαθμού, Επίδομα παραγωγικότητας, Υπερωρίες κλπ. κλπ.
Φαροφύλακας, λοιπόν, και πάλι φαροφύλακας!