Η μεγάλη ευκαιρία
Η μεγάλη ευκαιρία
Γράφει ο Μιχάλης Μπίσκος 3/6/2020
Ίσως να μας φαίνεται παράδοξο αλλά για πρώτη φορά στην Ελλάδα ύστερα από μία δεκαετία λιτότητας άρχισαν να φαίνονται στον ορίζοντα κάποια ελπιδοφόρα σημάδια ανάκαμψης. Η Κομισιόν μετά από εβδομάδες διαβουλεύσεων κατέθεσε επιτέλους το πρόγραμμα ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής οικονομίας μεγέθους 750 δις € που θα έχει περισσότερο την μορφή των επιχορηγήσεων παρά αυτή των δανείων.
Για την Χώρα μας η ενίσχυση που προτείνεται να της παρασχεθεί ορίζεται αρχικά ως επιχορήγηση με 22,6 δις € και ως δάνεια με 9,4 δις €, μία πολύ γενναία βοήθεια για την ανάκαμψη της οικονομίας μας και όλα αυτά αφού ολοκληρωθεί η σχετική διαπραγμάτευση μεταξύ των ηγεσιών.
Επειδή όμως η συνήθης πρακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν πρόκειται να κάνει κάτι, το υπολογίζει πολύ, κάνει ένα μέρος και στο τέλος τα κάνει πολύ αργά, για αυτό και εμείς περιμένοντας το ελικόπτερο που θα μας ραντίσει με λεφτά όταν και όποτε θα έλθει κι από εδώ, ας φροντίσουμε εκείνη την στιγμή να κρατάμε και μικρό καλάθι.
Όμως ότι και να λέμε «μικρό ή μεγάλο» καλάθι ενίσχυσης από την Ε.Ε. η οποία θα μπορέσει να σταθεροποιήσει την κλονισμένη οικονομία μας και θα αναπληρώσει τα όποια απολεσθέντα από την πανδημία, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα νέο σχέδιο Marshal που θα έχει την σφραγίδα της Ε.Ε. Δεν χωράει λοιπόν καμία αμφιβολία ότι στην Χώρα μας προσφέρεται μία ευκαιρία με πολλές προκλήσεις και επιλογές που χρειάζεται αυτή την φορά να γίνουν σωστές.
Έτσι το ζητούμενο από εδώ και πέρα δεν θα είναι το κυρίαρχο το που θα βρούμε τα λεφτά, αλλά το πως και που θα διατεθούν. Η Ε.Ε. συστήνει επενδύσεις που αφορούν την πράσινη ανάπτυξη, την υγεία, την ψηφιοποίηση και την αγροτική πολιτική. Από την άλλη μεριά πρέπει να ομολογήσουμε ότι το κράτος το τελευταίο διάστημα έχει επιδείξει σοβαρά αντανακλαστικά και δείχνει έτοιμο να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις.
Η Κυβέρνηση μπροστά σε αυτή την πρόκληση επιβάλλεται να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της Χώρας με μία δραστική παρέμβαση που θα αντιμετωπίζει τις ανάγκες στην νέα οικονομία, γιατί είναι προφανές ότι όλες οι χώρες του πλανήτη θα λειτουργήσουν σε καθεστώς πολεμικής οικονομίας. Θα προχωρήσουν με άλλα λόγια, σε αυξημένες κρατικές δαπάνες τις οποίες θα χρηματοδοτήσουν μέσα από τη δημιουργία χρέους, ενώ παράλληλα θα κατευθύνουν την παραγωγή τους σε ένα διαφορετικό μείγμα προϊόντων και υπηρεσιών με στόχο την ταχύρρυθμη επιστροφή τους στην ανάπτυξη.
Παράλληλα η Κυβέρνηση αν θέλει να επιλύσει προβλήματα και παθογένειες που βασανίζουν την ελληνική κοινωνία πολλές δεκαετίες θα πρέπει οπωσδήποτε να συγκρουσθεί και με συμφέροντα της οικονομικής εξουσίας, γιατί κανένας δεν εκχωρεί αμαχητί προνόμια που θεωρεί πως δικαιωματικά τα κατέχει εδώ και τόσο καιρό. Τώρα είναι η ώρα της εθνικής ανασύνταξης για την Χώρα μας, η οποία απαιτεί αποφασιστικότητα και όχι για ακόμη μια φορά, την αναβολή των κρίσιμων μεγάλων αλλαγών που χρειάζεται ο τόπος.
Όμως για να κάνουμε τις σωστές επιλογές μας, είναι ανάγκη ετούτη την στιγμή να θυμηθούμε ορισμένες άστοχες επιλογές που κάναμε ως Χώρα μέσα στη τελευταία τεσσαρακονταετία και οι οποίες μας οδήγησαν στην κυριολεξία στο περιθώριο της Ε.Ε., όπου πραγματοποιήσαμε Ολυμπιακούς αγώνες και Δημόσια έργα μέχρι που χρεοκοπήσαμε, υπογράφαμε απανωτά μνημόνια για να μην καταρρεύσουμε και μετατρέψαμε την Χώρα μας σε αποικία χρέους των Ευρωπαίων εταίρων μας, αδιαφορήσαμε συστηματικά παρά την χρεοκοπία μας για την παραγωγική μας ανασυγκρότηση, βάζαμε λουκέτο χωρίς δεύτερη σκέψη στα εργοστάσια μας και στις βιοτεχνίες μας και τα μεταφέραμε εκτός Χώρας, εφαρμόζαμε ενίοτε περικοπές σε Δημόσια Παιδεία, Υγεία και Εθνική Άμυνα σε βαθμό απαξίωσης τους, διώξαμε λόγω κρίσης των μνημονίων 500.000 μορφωμένα Ελληνόπουλα στο εξωτερικό χάνοντας πολύτιμο υλικό που το έχομε σήμερα ανάγκη, αναβάλαμε επί μονίμου βάσεως την λήψη μέτρων για το δημογραφικό μας και τέλος θεωρούσαμε περιττό όλο αυτό το διάστημα να δημιουργούμε νέες παραγωγικές θέσεις εργασίας ανακυκλώνοντας της φτώχεια μας με κρατικοδίαιτους διορισμούς και επιδόματα. Ας μην επαναλάβουμε τουλάχιστον τα ίδια.
Για την Ελλάδα διαφαίνεται μια ιστορική ευκαιρία. Μια δυνατότητα να ξεπεράσει τον κακό της εαυτό και να αξιοποιήσει την ευκαιρία που της παρουσιάζεται για να κερδίσει μια σημαντική θέση στην νέα τάξη πραγμάτων που διαμορφώνεται μέσα στην Ε.Ε. Τώρα που το κράτος λόγω της κρίσης επιστρέφει με ηγετικό ρόλο, είναι ευκαιρία ενός ανασχεδιασμού με τρόπο που να εξυπηρετεί το ιδιωτικό και το δημόσιο συμφέρον ισοβαρή δίκαια και μακροπρόθεσμα, επιπλέον η κρίση έδειξε την ανάγκη ότι μαζί με τις επιχειρήσεις, να στηριχθεί μακροπρόθεσμα ο κόσμος της εργασίας.
Τέλος, αναμφίβολα τα λεφτά που θα εισρεύσουν φαίνεται ότι θα είναι αρκετά και οι προκλήσεις μεγάλες. Η Κυβέρνηση πιστεύουμε ότι έχει αντιληφθεί ότι η πατρίδα μας βρίσκεται για ακόμα μια φορά, σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ας κάνει λοιπόν την σωστή επιλογή. Η ευκαιρία είναι μοναδική, η συγκυρία ευνοϊκή και η αξιοποίηση με τον καλλίτερο τρόπο είναι υποχρεωτική.
Μιχάλης Μπίσκος
Πρόεδρος του ΣΕΚ