2023
Περιοδικό

Η μοίρα και οι  ζωές των ανθρώπων

Η μοίρα και οι  ζωές των ανθρώπων

Γράφει η Χριστινα Κάβουρα

Εμείς για αλλού κινήσαμε για αλλού και αλλού η ζωή μας πάει !

Αξεδιάλυτο κουβάρι οι ζωές των ανθρώπων, δρόμοι που ανοίγονται ή κλείνουν, συμπτώσεις αδιανόητες !

Ο Μίλαν Κούντερα στην «Αθανασία» του προσπαθεί να εγκύψει σ’ αυτό το χάος των «συμπτώσεων» που εν πολλοίς καθορίζει τη ζωή μας !

Η Ειμαρμένη για τους Αρχαίους μας προγόνους είναι η τύχη, η μοίρα, το αναπόφευκτο, το πεπρωμένο, αυτό που προκαθορίζει υπό ποιους όρους πρόκειται να συμβεί ένα γεγονός. Κατά τους αρχαίους φιλοσόφους η ειμαρμένη δύναμη είναι η δύναμη που υποτάσσει στην θέληση της όλους τους ανθρώπους και τους θεούς, ακόμη και τον Δία.

Την έννοια της ειμαρμένης την εισήγαγαν οι Ίωνες φιλόσοφοι. Ο Ηράκλειτος αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει μια υπέρτατη αρχή στο σύμπαν, ο λόγος, σύμφωνα με τον οποίο γίνονται τα πάντα, υποστήριξε την ύπαρξη μιας νομοτέλειας στον κόσμο, της ειμαρμένης: τα πάντα γίνονται ‘’ καθ’ ειμαρμένην’’. Γράφει “ἔστι γὰρ εἱμαρμένα πάντως…”. απ.137. Γενικότερα, οι στωϊκοί φιλόσοφοι την θεωρούν τον υπέρτατο λόγο των πραγμάτων. Επίσης, ο Πυθαγόρας θεωρούσε την ειμαρμένη ως παγκόσμιο νόμο που επηρεάζει τον άνθρωπο από την ώρα που γεννιέται. Την ίδια αντίληψη μοιράζονταν και οι ατομικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος και Δημόκριτος υποστηρίζοντας την επικράτηση της αναγκαιότητας και της Ειμαρμένης σε όλο τον κόσμο.

Δεν έχει όμως την έννοια της δύναμης ως τυφλής και άλογης, αλλά ως προϋπόθεση της λελογισμένης διακυβέρνησης και του προορισμού του κόσμου, των νόμων που διέπουν το σύμπαν.

Ο Αισχύλος αναφέρει την ειμαρμένη ως έκφραση του ακαταγώνιστου ηθικού νόμου.

Τελικά όλοι μας προσπαθούμε να εξηγήσουμε – με τα μέσα που διαθέτουμε – τα … ανεξήγητα. Δεν αντέχει σε ορθολογικές κρίσεις η …. Ειμαρμένη !  Απλά την αποδεχόμαστε αφού δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.

Ξεκινάμε τη ζωή μας κάνοντας όνειρα, το όνειρο είναι καθοριστικό της πορείας μας, το έναυσμα για κάτι καλύτερο, το αστέρι που οδηγεί το δρόμο μας ! Μόνο που άλλα αστέρια είναι φωτεινά, άλλα αδιαφόρετα,  άλλα σβήνουν νωρίς.

Ξεκινάμε ένα δρόμο πιστεύοντας ή  ελπίζοντας το καλύτερο. Προσδοκώντας την επιτυχία. Είναι σημαντική η επιτυχία για τον κάθε άνθρωπο αλλά δεν είναι εφικτή πάντα για τον καθένα.  Περιέργως τις περισσότερες φορές ο δρόμος αλλάζει και βρισκόμαστε σε μονοπάτια που δεν επιλέξαμε τουλάχιστον συνειδητά, κάποιες φορές ομαλά, κάποιες κακοτρόχαλα γεμάτα  αγκάθια που πρέπει να καθαρίσουμε !

Στο Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών μπήκε πρώτη φορά ο όρος, για την δυνατότητα ευτυχίας για κάθε άτομο ! Ελευθερία, Ισότητα, ευκαιρία για ευτυχία ! Ίσως κάποιος άλλος όμως καθορίζει αυτή την δυνατότητα !

Ποιος νόμος λοιπόν διέπει τις ζωές μας ? Κάποιοι από εμάς δεν πιστεύουν στη μοίρα, αλλά στις  λάθος επιλογές μας. Αλλά και τα λάθη είναι βασικά στοιχεία του παιγνιδιού, που μας βγάζουν εκτός πορείας. Δεν υπάρχουν απόλυτα προδιαγεγραμμένες πορείες αλλά «τυχαία» γεγονότα που αλλάζουν άρδην τη ζήση μας.  Άτομα που συναντάμε στο δρόμο μας εκεί που δεν τα περιμέναμε και ξαφνικά αποδεικνύονται καθοριστικά. Άλλα μένουν μαζί μας, άλλα αλλάζουν τη ζωή μας και μετά εξαφανίζονται στους άπειρους δρόμους  και στις επιλογές της μέρας, της κάθε μέρας.

Ξεκινάς αμέριμνος το πρωί  και ένα αυτοκίνητο πέφτει πάνω σου, του οποίου ο οδηγός δεν περνούσε ποτέ από εκείνο το δρόμο, αλλά πέρασε αναγκαστικά γιατί ένα φορτηγό που ξεφόρτωνε, ειδικά εκείνη τη μέρα,  είχε κλείσει το δρόμο, γιατί κάποιος άλλος αποφάσισε τελευταία στιγμή να γίνει εκεί η εκφόρτωση λόγω που  υπήρξε μια βλάβη στα φανάρια του άλλου δρόμου …… και δεν συμμαζεύεται ! Ένα κουβάρι συμπτώσεων που οδηγούν σε ένα θάνατο γιατί αν ξεκινούσες 2 λεπτά αργότερα θα είχες αποφύγει τον εκνευρισμένο οδηγό που για μια μόνο στιγμή κοίταξε πίσω του και έπεσε πάνω σου.

Η σοφία του απλού λαού συνοψίζει : Λείψε από μια ώρα κακιά να ζήσεις χίλια χρόνια, ή όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.

Οι Μοίρες, κατά την ελληνική μυθολογία, είναι οι θεότητες που ορίζουν και ενίοτε προλέγουν τη γέννηση, την πορεία και τη διάρκεια της ζωής των ανθρώπων. Ο βασικός μύθος, όπως παρουσιάζεται στη Θεογονία τού Ησιόδου, αναφέρει ότι οι μυθικές αυτές θεότητες ήταν τρεις: η Κλωθώ, η οποία παρουσιαζόταν ως υφάντρια και εθεωρείτο ότι έκλωθε τις τύχες τού βίου, η Λάχεσις (από το ρήμα λαγχάνω), η οποία παρουσιαζόταν να τραβάει το νήμα και εθεωρείτο ότι όριζε τα συμβάντα τού βίου, και η Άτροπος (από το επίθετο ἄτροπος «άκαμπτος – αναπότρεπτος, αμετάβλητος»), η οποία παρουσιαζόταν να κόβει το νήμα τής ζωής και εθεωρείτο ότι όριζε τον θάνατο.

Κάθε φορά που γυρίζω στο νησί ψάχνω τις ζωές των ανθρώπων, των ανθρώπων που γνώρισα και γνωρίζω, των ανθρώπων που έφυγαν, των ανθρώπων που σημάδεψαν τις ζωές μας ! Ψάχνω τις δυνατότητες ευτυχίας που είχαν, φιλοσοφώ πάνω στις ατυχίες τους, αναρωτιέμαι ειδικά γι αυτούς που έφυγαν νωρίς,  εκεί πλάι σε μια αδιάφορη θάλασσα χωρίς να βγάζω άκρη !!!

 

 

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button