Η “ολιγαρχία” ειναι των ολίγων…

Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ  του ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ

Γραφει (καθε Παρασκευη) η Χριστινα Κάβουρα

«ὀλιγαρχία δὲ τῶν μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι,͵τῶν δ΄ ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον, ἀλλὰ και ξύμπαντα αφελομένη έχει». Που σημαίνει,  ότι στο πολίτευμα της Ολιγαρχίας  οι μεν ζημιές και οι κίνδυνοι μεταφέρονται στην κοινωνία, τα δε ωφελήματα τα μονοπωλούν τα μέλη της.
Τι να πω για το Θουκυδίδη !  Πάντα επίκαιρος πάντα ανυπέρβλητος. Βιώνουμε την αισχρή ολιγαρχία  ανθρώπων  υποκριτών και  διεφθαρμένων.

Και  η Δημοκρατία ? Η Δημοκρατία  γεννήθηκε στην Ελλάδα,  η λέξη «Δημοκρατία» είναι Ελληνική και το νόημά της παγκόσμιο !  Μόνο που σήμερα δεν είναι πια η εποχή  των τότε πολιτισμών, τότε που στο Αιγαίο δέσποζε η Μινωϊκή Ειρήνη,  ούτε η εποχή του Περικλή που χτιζόταν Παρθενώνες, επίσης ούτε η εποχή της Αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου ! Πέρασε και η εποχή του Βυζαντίου και μας έμειναν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου οι Τούρκοι, που δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι οι αυτοκρατορίες έχουν πάντα άνοδο και πτώση !

Τώρα  εμείς γίναμε ένα μικρό κράτος που λίγο ή και καθόλου εμπλεκόμαστε στο παγκόσμιο γίγνεσθαι ! Ακολουθούμε τις αποφάσεις των ισχυρών, μη γνωρίζοντας  όλο το μεγάλο σχέδιο, κάτι φανταζόμαστε, κάτι συμπεραίνουμε,  κάπως  προχωράμε μην έχοντας φωνή, τουλάχιστον δυνατή,  καταλαβαίνουμε το περιθώριο  που βιώνουμε.

Αυτούς που εμείς τότε θεωρούσαμε «Βαρβάρους»  απέκτησαν ταυτότητα και διοικούν τον μεγάλο κόσμο !

Διοικείται καλά ο κόσμος ?  Μα ποτέ δεν συνέβαινε αυτό ! Πόλεμοι, Δουλεία, Αποικιοκρατία, Ρατσισμός, Δουλοπαροικία  και δεν συμμαζεύεται !

Ο ισχυρός επιβάλλει ότι του  επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του, και αυτό ο Θουκυδίδης το είπε !

Και η δικαιοσύνη ? από τυφλή,  κωφάλαλη έως  απούσα, πορεύεται μέσα από την ασυνειδησία των μεγάλων !

Υπήρξαν κάποιες φωνές  αλτρουιστών και μεγάλων συγγραφέων οι οποίοι προειδοποιούσαν για το κατάντημα στο οποίο οδηγούμασταν αλλά αυτές οι φωνές   είχαν την πικρή τύχη των λόγων της Κασσάνδρας. Δεν τις πίστευε κανείς.

Ο Ουίλιαμ Φώκνερ – μεγάλος και αγαπημένος συγγραφεύς – στο λόγο του το 1949 όταν του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας αναφέρθηκε στο πικρό μέλλον της Ανθρωπότητας, τονίζοντας όμως ότι πρέπει να αλλάξουμε αυτό το μέλλον  πιστεύοντας  και επικεντρώνοντας  το αύριο  στον άνθρωπο.

Εμείς δεν γνωρίζουμε τι πράγματι συμβαίνει πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες, πίσω από την πλάτη μας ! Οι «μικροί» άνθρωποι του πλανήτη περνούν από κρίση σε κρίση, ενώ η ανθρώπινη δουλεία ανθεί και η καινούργια Αποικιοκρατία που κυβερνά τον κόσμο μας απαρτίζεται από τις μεγάλες πολυεθνικές  που καθορίζουν  ακόμα και τις κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών του κόσμου μας.

Και τώρα ήλθαν οι «Βάρβαροι». Δεν περιμένουμε πια τους βαρβάρους. Οι βάρβαροι είναι εδώ για να νομοθετήσουν …. τα ανομολόγητα !

Υπάρχει πράγματι ένα παγκόσμιο σχέδιο κρίσης και ανθρώπινης δουλείας ?

Σίγουρα δεν γνωρίζουμε την βαθύτερη υφή των πραγμάτων αλλά βλέπουμε  τα αποτελέσματα αγνώστων σχεδίων   δίπλα μας, σε ανθρώπους που πνίγονται  στο Αιγαίο, στην ευρύτερη Μεσόγειο, ενώ  οι απελπισμένοι   πληθαίνουν, ψάχνοντας  ένα καλύτερο αύριο που μάλλον δεν υπάρχει, ή  καλύτερα κάποιοι μας  το αποκλείουν !

Εμείς, ένας λαός απειθάρχητος,  επαναστατικός  αν αυτό σημαίνει ότι διεκδικούμε τα δικαιώματά μας,  πως καταντήσαμε να «τρώμε»  ότι μας  σερβίρει  αυτή η ολιγαρχία που έκανε το ψέμα παντιέρα, την αδικία δικαιοσύνη, την κλοπή και υπεξαίρεση τρόπο ζωής. Κάπου πρέπει να βρούμε τρόπο αντίδρασης  ξυπνώντας και τους άλλους «καθεύδοντες» του πλανήτη !