Η  Παναγία μας

Η  Παναγία μας- της Χριστινας Καβουρα

Ποια ήταν η Παναγία μας ?

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, η Παναγία γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν κόρη του κτηνοτρόφου Ιωακείμ και της Άννας, και  καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαυίδ.

Έχουμε την ιστορηθείσα εικόνα της από τον Ευαγγελιστή Λουκά αλλά έχουμε και την Μαρτυρία μέσω της επιστολής  του Πόντιου Πιλάτου προς τον Αυτοκράτορα Τιβέριο. Σύμφωνα με την Επιστολή δεν υπήρχε άλλη γυναίκα σε εκείνα τα μέρη τόσο όμορφη όσο η Παναγία μας, και ο Χριστός όμορφος και εκείνος και ανοιχτόχρωμος (με μαλλιά στο χρώμα της άμμου) έμοιαζε στην ομορφιά στη μητέρα του, μοναδική  ανάμεσα στις γυναίκες της εποχής !

Επικαλούμαστε την Παναγία γιατί σαν γυναίκα και σαν μάνα καταλαβαίνει τον πόνο της κάθε μάνας, αγαπά τα παιδιά, κάνει θαύματα αρκεί να πιστέψουμε στο θαύμα, καταλαβαίνει τα βάσανα και τις δυστυχίες των ανθρώπων, αφού και Εκείνη  σαν μάνα πλήρωσε το ακριβότατο τίμημα, να δει τον αγαπημένο και μονογενή γιό της στον Σταυρό.

Η Παναγία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην χριστιανική διδασκαλία και πίστη, ενώ αποτελεί σεβάσμιο πρόσωπο και στο Ισλάμ.

Οι Μουσουλμάνοι αναφέρονται στο πρόσωπό της επίσης αποκαλώντας την Παρθένο Μαρία αλλά και χρησιμοποιώντας τον προσδιορισμό Σαϊντά που σημαίνει Κυρία.

Στον Ελληνικό λαό η επίκληση της Παναγίας είναι η περισσότερο καθιερωμένη για τη Θεοτόκο Μαρία,  που τις περισσότερες φορές ακολουθείται από προσωνύμιο π.χ. η Κεχαριτωμένη, η Βασίλισσα του κόσμου, η Παντάνασσα, κ.ά. Τα προσωνύμια αυτά προέρχονται από διάφορους λόγους και αιτίες π.χ. τρόπου αγιογραφίας, ή παράστασης, (Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Θρηνούσα κ.λπ.), ή υπό τη θεολογική ιδιότητα (Ελεούσα, Κυρά, Μεγαλόχαρη), ή από την παλαιότητα του εικονίσματός της (π.χ. Μαυριώτισσα, Γερόντισσα), ή από τον τρόπο εύρεσης της εικόνας της (Θεοσκέπαστης, Σπηλαιώτισσας, Πλατανιώτισσας, Πορταΐτισσας, Μυρτιδιώτισσας, Φανερωμένης, Φιδού κ.ά.), καθώς επίσης και από τον τόπο προέλευσης της εικόνας (π.χ. Αθηνιώτισσα, Αργοκοιλιώτισσα (Νάξου), Βατοπεδινή, Πολίτισσα, Ψαριανή, Κυρία της Ξηροκρήνης κ.ά.), ή ακόμη και από ιδιάζοντα γνωρίσματά της (π.χ. Λογγοβάρδα, Παλατιανή, Ολυμπιώτισσα ). Τέλος απαντώνται προσωνύμια που δίνονται ανάλογα της εποχής και των εργασιών που συμπίπτει η εορτή της π.χ. Φλεβαριανή, Μεσοσπορίτισσα, Ακαθή (=εκ του Ακάθιστου ύμνου)

Στην χριστιανική εκκλησιαστική τέχνη και ειδικότερα στην αγιογραφία έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερος κύκλος αγιογράφησης εικόνων της Παναγίας από τις οποίες οι πλέον καθιερωμένοι τύποι είναι: η Θεοτόκος ως αυτοτελής παράσταση ή μαζί με το Θείο βρέφος: η Δεομένη η Πλατυτέρα,  η Γαλακτοτροφούσα (παλιότερα αφιέρωναν εικόνες στην Παναγία οι γυναίκες που δεν είχαν γάλα να θηλάσουν τα παιδιά τους, ενώ η εικόνα απεικονιζόταν  έχοντας η Παναγία μια  τομή στο στήθος της), Οδηγήτρια, Νικοποιός, Ελεούσα ή Γλυκοφιλούσα, Αγιοσορίτισσα, Παναγία η Σκέπη, Βλαχερνίτισσα, Βασίλισσα-η Υψηλοτέρα, Παναγία του Πάθους (Αμόλυντος), Παναγία με το παίζον παιδίον, Παναγία η «Αγία Παρασκευή» σαν  το κύριο θέμα της Μεγάλης Παρασκευής.

Πολλές οι γιορτές της με μεγαλύτερη αυτήν της Κοίμησης της Θεοτόκου που γιορτάζεται με μεγάλη λαμπρότητα σε όλη την Επικράτεια !

Παναγία η βοήθεια του κόσμου, μεσίτρια ανάμεσα στον Χριστό και σε εμάς, σε ένα Θεάνθρωπο Χριστό με δύο φύσεις την θεία και την ανθρώπινη, που ως Θεός ήταν Αμήτωρ εκ μητρός και ως  θνητός Απάτωρ εκ Πατρός.

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ