Οι σπάροι στο Διαπόρι

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

 Μια παλιά ψαράδικη παροιμία λέει, “Κάλιο σπάρο και στο χέρι, παρά λαβράκι και καρτέρει”.

Το καλοκαίρι του 1988 ήλθαν στη Λήμνο για παραθέριση δύο φιλικές μου οικογένειες από τη Θεσσαλονίκη, κι εγώ ανέλαβα να τους ξεναγήσω στα όμορφα και αξιοθέατα.

Μια μέρα βρεθήκαμε στο Διαπόρι. Αφού κάναμε το μπάνιο μας, το μεσημέρι πήγαμε στο καφενεδάκι του Μπαρμπα Μενέλαου. Τότε δεν ήταν ταβέρνα όπως σήμερα, αλλά μόνον καφενές και το μόνο που σέρβιρε ήταν λίγους μεζέδες για ούζο. Ούτε παγωτά είχε, όπως σήμερα, παρά μόνο τα αναψυκτικά ΚΡΗΝΗ του Κουκουλήθρα και ένα-δύο γλυκά κουταλιού απ’ τον Αχιλλαδέλη.

 Ήταν ώρα φαγητού και πεινούσαμε. Εκεί κοντά δεν υπήρχε ταβέρνα, αλλά αυτό δεν μας προβλημάτισε. Αφήσαμε τις γυναίκες στο καφενεδάκι και οι άντρες πήγαμε να ψαρέψουμε πάνω από την ξύλινη σκάλα μπροστά απ’ το καφενεδάκι. Για δολώματα μαζέψαμε καλτσινάδια και σαλιγκαράκια και μέσα σε μια ώρα είχαμε βγάλει 3-4 κιλά σπάρους. Ρίξε-βγάλε.

 Την εποχή εκείνη γενικά η θάλασσα είχε πολλά ψάρια και ειδικά το μέρος γύρω από τη σκάλα, που ήταν μαλαγρωμένο από τα ψάρια που πετούσαν οι ψαρόβαρκες απ’ τα Τσιμάντρια όταν ξεψάριζαν τα δίχτυα τους. Θυμάμαι και καμιά 15/ριά γάτες που κι αυτές περίμεναν τον Στράτο και τους άλλους επαγγελματίες ψαράδες για να πάρουν το μερίδιο τους.

 Από τότε, όποτε πηγαίναμε στο Διαπόρι ψαρεύαμε και τρώγαμε πολύ νόστιμους σπάρους, τσέρουλες και κανένα σαργουδάκι. Η γυναίκα του Μπαρμπα Μενέλαου, η καλή κυρία Σοφία τηγάνιζε τα ψάρια, κι ο Μπάρμπα Μενέλαος μας έλεγε παλιές ιστορίες, πώς υπηρέτησε φαντάρος στη Μακεδονία και άλλες στρατιωτικές μονάδες.

 Ωραίες εποχές, χωρίς άγχος, με γνήσιους ανθρώπους και νόστιμα ψάρια.

Και με νόστιμο αρνάκι στη σούβλα.

Τα βραδάκια πηγαίναμε στα Τσιμάντρια, στην πλατεία με τις μουριές και τις ταβέρνες. Εκεί, στου Κοτσιναδέλη, με το πλατύ χαμόγελο και την καλή καρδιά, μας σέρβιρε χορταστικές μερίδες αρνάκι.

Και μετά απ΄ το 3^ο – 4^ο γλυκόπιοτο ποτηράκι λημνιό κρασί, έπιανε τη λύρα και μας έπαιζε γλυκούς μερακλίδικους κεχαγιάδικους σκοπούς.