Απόψεις

Ιδού και ο τίτλος: “Το Σμαραγδένιο Βουνό!”(Το νέο Μυθιστόρημα της Μ.Λαμπαδαρίδου Πόθου

ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟ ΒΟΥΝΟ!

Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου

 

Ιδού και ο τίτλος: “Το Σμαραγδένιο Βουνό!”

Ήδη βρίσκεται στο βιβλιοδετείο και σε λίγες μέρες θα υπάρχει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Και η συγκίνησή μου μεγάλη.

Πολλά χρόνια έχω να βγάλω ένα καινούριο μυθιστόρημα. Και

δεν θέλω να πιστέψω πως θα είναι το τελευταίο μου αυτό. Από τη στιγμή που

άρχισε να ετοιμάζεται στις εκδόσεις Πατάκη, ξεκίνησα να γράφω ένα καινούριο που εδώ και δεκαετίες βασανίζει σαν θέμα τη σκέψη μου. Έτσι στο πείσμα του Πανδαμάτορα και στους πόνους που φέρνει για να μας αχρηστεύσει στην πιο γεμάτη από ενοράσεις και αλήθειες στιγμή μας, θα ήθελα να το μπορέσω.

Δεν θα πω πολλά πράγματα για το Σμαραγδένιο μου. Στην προηγούμενη ανάρτησή μου είπα: Είναι όσα δεν μπόρεσα, όσα δεν τόλμησα, όσα φοβήθηκα. Σήμερα θα προσθέσω και τούτο: Είναι όσα με έβγαλαν από αυτά που πίστευα για να αναρωτηθώ αν υπάρχουν άλλοι κόσμοι κρυμμένοι και αόρατοι που εξουσιάζουν τον στέρεο κόσμο της πραγματικότητάς μας. Κόσμοι χωνεμένοι στον δικό τους χωροχρόνο, κόσμοι μαγικοί, ίσως, σμαραγδένιοι ή και ανελέητοι ενίοτε σαν το “ανελέητο παραμυθι της ζωής” που εμένα με βρήκε στο τέλος του καλοκαιριού.

Είναι η πιο ανατρεπτική μου γραφή.

Αυτό μόνο βγαίνει να πω.

Μου δημιούργησε αμφισβήτηση βαθιά σε όλα όσα πίστευα. Με έφερε μπρος σε άλλες αλήθειες, αστραφτερές, ίσως, όμως με την αμφισβήτηση μέσα τους. Ο μύθος του είναι η ίδια η ανατροπή. Η μεταφυσική του διάσταση μου ξέφευγε κάποιες φορές. Με έβαζε σε σκέψεις άβατες. Μου έδωσε την εξουσία να ανεβαίνω και να κατεβαίνω τους αιώνες, να ζω κομμάτια από τις περασμένες μου ζωές. Να ακροπατώ πανω στο χείλος της αβύσσου άνω και κάτω Μία και Ωυτή. Όμως δεν με βοήθησε με την έννοια της γαλήνης. Αντίθετα με έσπρωξε να πάω πιο πέρα. Να ψάξω πιο βαθιά. Σαν να ζητούσε και όλο να ζητουσε. Και τι συγκίνηση βγάζει αυτή η δυνατότητα να εξουσιάζεις τον Χρόνο, να τον σπρώχνεις ελάχιστα με το χέρι σου και να αλλάζεις αιώνα. Μια Μύηση στο παιχνίδι της συνάντησης Ή της αναμέτρησης με το Ακατανόητο, θα μπορούσα να το πω.

Αυτά μπόρεσα να μοιραστώ μαζί σας σήμερα. Τα άλλα θα τα δείτε εσείς. Και ζητώ την επιείκειά σας. Είμαστε όλοι συνταξιδιώτες αβοήθητοι στο πεπρωμένο ταξίδι του Χρόνου. Ο Κίρκεγκωρ είπε: “Όποιος έζησε στην αγωνία δεν μπορεί να τρομοκρατηθεί από το πεπρωμένο του”. Ισχύει άραγε;

Φίλοι μου, φίλες μου, αγαπημένοι αναγνώστες των βιβλίων μου, να είστε όλοι καλά Καλύτερα!

Εμένα πάντως με τρομοκρατεί κάποιες φορές αυτό το “πεπρωμένο ταξίδι”. Και αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να τον ευμενίσουμε τον Χρόνο! Να του προσφέρουμε νοητές χοές! Όμως πώς!

 

ΜΛΠ

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button