Και η χλαμύδα έγινε φουστανέλα !
Της Χριστινας Καβουρα
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
Περπατώντας η Δόξα μονάχη
Μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
Και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
που είχαν μείνει στην έρημη γη
Στην έκκληση για την Επανάσταση άρχισαν να φθάνουν πάνω σε μουλάρια και άλογα ένα πλήθος ανθρώπων που μάλλον δεν είχαν ιδέα από πόλεμο ! Έφθαναν όπως γράφει η Ιστορία με μπαϊράκια εις άτινα αναρτούσαν « ταις τσεμπέραις των γυναικών τους». Ξεκινούσαν όπως – όπως με τα τσεμπέρια και τα κεφαλομάντηλα των γυναικών τους σαν ένα είδος πρωτότυπης πολεμικής σημαίας, ένα είδος επαναστατικού συμβόλου !
Αυτοί ήταν οι ήρωες, που ήταν απόλυτα έτοιμοι να κάνουν την υπέρβαση ! Οι κλέφτες και οι Αρματολοί κάτεχαν από πόλεμο ! Στην Πελοπόννησο όμως δεν υπήρχαν κλέφτες και Αρματολοί, είχαν ήδη εξοντωθεί πριν από την Επανάσταση σε …. Άλλες επαναστάσεις ! Δόξα τω Θεό είμαστε ένας Λαός επαναστατικός που έχει την επανάσταση στο αίμα του !
Ο Κολοκοτρώνης που ήξερε από πόλεμο, γιατί το 1806 λόγω του μεγάλου διωγμού των κλεφτών από τους κατακτητές κατάφερε να διαφύγει και να διασωθεί στην Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στον Αγγλικό στρατό και έφθασε μέχρι τον βαθμό του Ταγματάρχη, προσπαθούσε να φτιάξει έναν στρατό όπως μπορούσε ! Πράγμα καθόλου εύκολο να μάθει σε άνδρες άμαθους και απείθαρχους να πειθαρχούν, να τους μάθει να χειρίζονται τις πιστόλες, τα γιαταγάνια και τα καριοφίλια. Τελικά τα κατάφερε και απέδειξε την στρατιωτική του ιδιοφυΐα στα Δερβενάκια !
Οι Εγγλέζοι διατείνονταν ότι μπορούσαν να εκπαιδεύσουν και να πειθαρχήσουν άνετα τον στρατό τους. Ο Κολοκοτρώνης τους είχε πει : δώστε μου 5.000 Εγγλέζους και πάρτε εσείς 500 Έλληνες και άμα και καταφέρετε να τους φέρετε σε λογαριασμό τα ξαναλέμε.
Έχουμε λοιπόν μια Επανάσταση, ένα Λάβαρο από ένα χώρισμα μιας Ωραίας Πύλης, πολλούς ψυχωμένους, έστω και μπουλούκια, έχουμε τους αυτόχθονες και τους ετερόχθονες.
Οι ετερόχθονες πιστεύουν στον τακτικό στρατό, θέλουν να φτιάξουν τακτικό στρατό, έναν στρατό που θα αντιπαρατασσόταν απέναντι στον εχθρό και θα πολεμούσε τακτικά.
Αλλά η επανάσταση κερδήθηκε με κλεφτοπόλεμο ! Με τον έξυπνο τρόπο που ήξεραν να πολεμούν οι Έλληνες ! Τελικά η μεγάλη ήττα στη μάχη του Πέτα και η καταστροφή του Ιερού Λόχου απέδειξαν ότι οι Έλληνες οπλαρχηγοί ήξεραν να πολεμούν , ήξεραν πώς να χρησιμοποιούν την υπεροχή του εχθρού σε όφελός τους.
«Λευτεριά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί
Τώρα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάϊρον το κορμί»
γράφει με πόνο ο Εθνικός μας Ποιητής Διονύσιος Σολωμός.
Ναι μας βοήθησαν οι Φιλέλληνες τιμώντας το φως και τον Πολιτισμό που σκόρπισε το Έθνος μας στην Οικουμένη ! Ναι δώσαμε φως και το φως δεν σκλαβώνεται. Και εμείς τιμήσαμε και τιμούμε τους Φιλέλληνες, τιμούμε όποιον τιμά το δίκαιο, όποιον σέβεται τα δίκαια της ανθρωπότητας.
Πλατείες και δρόμοι είναι γεμάτοι από τα ονόματα των Φιλελλήνων , αγάλματα ηρώων κοσμούν τις πόλεις μας, πίνακες ζωγραφικής τις πινακοθήκες μας, όχι δεν μας επιτρέπεται να ξεχάσουμε κανέναν, ας θυμηθούμε και όλους τους ανώνυμους ήρωες , που για όλους αυτούς χτυπά ο τσολιάς στη γη το τσαρούχι του, να ακούσουν οι νεκροί τον ήχο του τσαρουχιού, ότι είμαστε ακόμη εδώ, ότι θα είμαστε πάντα εδώ, ότι θα τιμούμε τη θυσία τους.
Και η χλαμύδα έγινε φουστανέλα ! Αλλά και η φουστανέλα δοξάστηκε !