“Καημένη μου Ανατολή σου φύγανε τ’ αηδόνια….” Απο την Κηδεία του Σ. Μαυράκη

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑΣΟΥ ΧΑΛΚΑ :

“Καημένη μου Ανατολή σου φύγανε τ’ αηδόνια….”
Με το τραγούδι του αυτό και με ένα στερνό χειροκρότημα η οικογένεια, συγγενείς, φίλοι και γνωστοί αποχαιρετήσαμε σήμερα τον αγαπημένο άνθρωπο, βιοπαλαιστή, μουσικό, τραγουδιστή Σωτήρη Μαυράκη……

Πρόσφυγας δεύτερης γενιάς με καταγωγή από το Ρείζντερε της Ερυθραίας (1934-2020), γιός του Γιώργου Μαυράκη και της Μαρίας Μαυράκη-Μαρκάκη, μεγάλωσε με τις ιστορίες, τα ήθη, τα έθιμα, τις χαρές τις λύπες, τα τραγούδια και τα γλέντια των ρεϊζντεριανών.Παντρεύτηκε τη Γεωργία Μαυράκη-Μαρινάκη με την οποία έκανε τρεις γιούς, τον Γιώργο τον Μάνο και τον Δημήτρη.Ασχολήθηκε αρχικά με το μπουζούκι και στην συνέχεια με την κιθάρα και το τραγούδι.Είχε μπάσα, γεμάτη, καλοκουρδισμένη και μελωδική φωνή.Έπαιξε και τραγούδησε για περισσότερα από 60 χρόνια στα πανηγύρια, στα γλέντια, στους γάμους και συνεργάστηκε με όλους τους μουσικούς του νησιού.Απαρτιζόμενη από τον ίδιο, τα παιδιά του και τη γυναίκα του η “Οικογένεια Σωτήρη Μαυράκη” ηχογράφησε το CD “Ρεϊς – Ντερέ” (ΚΑΛΜΕ 2002), διέσωσε και διέδωσε τα ρεϊζντεριανά τραγούδια στη Λήμνο και σε όλη την Ελλάδα.
Τον κυρ Σωτήρη τον γνώρισα από παιδάκι, από τότε που ήταν στην ίδια κομπανία με τον πατέρα μου. Σε μια “φάρα” δύσκολη -αυτή των μουσικών-, είχε να λέει τα καλύτερα λόγια ο ένας για τον άλλον: για τη συνέπεια, τη ντομπροσύνη, τη νοικοκυροσύνη. Πολλές φορές έτυχε να συνεργαστούν και σε άλλους τομείς , καθώς και οι δυό ήταν βιοπαλαιστές με πενταμελείς οικογένειες και έπρεπε να κάνουν αγροτικές και άλλες δουλειές για να βιοποριστούν.
Με τα χρόνια και λόγω της ενασχόλησής μου με τα μουσικά και χορευτικά δρώμενα συνεργάστηκα πολλές φορές με τον ίδιο και με την Οικογένειά του ,σε προσωπικό και σε συλλογικό επίπεδο.Το 2014 συμμετείχε αφιλοκερδώς -ο ίδιος και η οικογένειά του- στο cd του ΜΕΣ Αγίου Δημητρίου “Στου Ρείζντερε τα μέρη”, για την παραγωγή του οποίου ήμουν υπεύθυνος.Όταν του ζήτησα να μάθει στη χορωδία του συλλόγου του χωριού του, του Αγίου Δημητρίου, τα ρεϊζντεριανά τραγούδια, προθυμοποιήθηκε αμέσως και δέχθηκε με χαρά την πρόταση.Δέχτηκε πρόθυμα – ο ίδιος και η γυναίκα του- να μου επιτρέψουν να καταγράψω τις γνώσεις και τις απόψεις τους για τους χορούς και τα τραγούδια του Ρεϊζντερε. Συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις ετήσιες εκδηλώσεις μνήμης των μικρασιατών προσφύγων τις οποίες διοργανώνει ΜΕΣ Αγίου Δημητρίου, σε χορευτικές μας παραστάσεις καθώς και σε πλήθος συναυλιών εντός και εκτός Λήμνου.
Άνθρωπος απλός και καλοκάγαθος, ντόμπρος, εργατικός, συνεργάσιμος, νοικοκύρης…..Είχε πηγαίο χιούμορ και γελούσε με την καρδιά του.Τα τελευταία χρόνια ένοιωσε την ανάγκη να εκφραστεί και με άλλους τρόπους , του άρεσε να ζωγραφίζει και να γράφει.

Καλό ταξίδι κυρ Σωτήρη!
Το πάτημά σου στη γη άφησε μεγάλο χνάρι, θα σε θυμόμαστε συχνά…..

( Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι οι: βιολί:Μαρινάκης Δημήτρης, ακκορντεόν:Δεληβασίλης Στέργιος, κλαρίνο:Δεληβασίλης Βλάσης, μπουζούκι:Χαλκάς Κώστας, κιθάρα: Μαυράκης Σωτήρης)