Κομμωτήρια και καφενεία

Κομμωτήρια και καφενεία

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Οι πρώτες επιχειρήσεις που θα λειτουργήσουν πάλι μετά τη χαλάρωση των μέτρων θα είναι οι εκκλησίες και τα κομμωτήρια.

Μέσα στις επιχειρήσεις βάζω και τις εκκλησίες, όχι τόσο γιατί διαχειρίζονται χρήματα από τα κεριά, τον δίσκο και τις δωρεές, αλλά για το κοινωνικό λειτούργημα που επιτελούν με την εξομολόγηση, εκεί όπου οι πιστοί βρίσκουν συγχώρηση, παρηγοριά και ελπίδα.

Τα κομμωτήρια κι αυτά κάνουν κάτι παρόμοιο. Δεν είναι τόπος όπου οι πελάτες πάνε μόνο για να κουρευτούν, αλλά και για να ενημερωθούν και να κουτσομπολέψουν. Όπως ξέρουμε, οι πιο πετυχημένες και αγαπητές κομμώτριες είναι πραγματικοί εξομολόγοι. Όση ώρα δουλεύει το ψαλίδι άλλο τόσο δουλεύει και το στόμα τους.

Απορώ γιατί στις πρώτες επιχειρήσεις που θα λειτουργήσουν πάλι δεν περιλαμβάνονται τα καφενεία. Είναι κι αυτά μια εκκλησία, δηλαδή μια συνάθροιση, και μάλιστα ο καθένας πελάτης έχει τη δική του θέση, όπως οι πιστοί στην εκκλησία.

Όπως ξέρουμε, τα καφενεία χαρακτηρίζονται και ως “Μικρή Βουλή”, ακριβώς γιατί εκεί γίνεται ευρεία ανάλυση της επικαιρότητας και ανταλλαγή απόψεων για όλα τα θέματα. Από αυτήν την άποψη μοιάζουν με τα κομμωτήρια.

Έχουν όμως το πλεονέκτημα να συνδυάζουν και την ανακούφιση που νοιώθει κάποιος όταν εξομολογείται στην εκκλησία. Πάνω από ένα φλιτζάνι καφέ μπορείς να λες τα παράπονα σου, να βρίζεις τους πολιτικούς και γενικά την άδικη κοινωνία. Το λέει και το παλιό τραγούδι,

«Και μεις οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα ρεφενέ, και δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ…».