Μνήμη

Μνήμη

Γράφει (κάθε Παρασκευή) η Χριστινα Κάβουρα

Τεράστιο εργαλείο του ανθρώπινου εγκεφάλου η μνήμη ! Καθοριστικό,   γι αυτό και το αλτσχάϊμερ ακυρώνει  τον άνθρωπο σαν νοήμον ανθρώπινο ον,  προσβάλλοντας  την αξιοπρέπεια του ατόμου.

Ο μαγικός συγγραφέας  Γκαμπριέλ  Γκαρσία  Μαρκές  στο εξαιρετικό βιβλίο του «Εκατό χρόνια μοναξιάς » περιγράφει πως αντιμετώπισαν  οι κάτοικοι την αμνησία  που  έπεσε ξαφνικά  σε όλο το χωριό τους, το  Μακόντο.  Έφτιαξαν ταμπέλες για όλα τα καθημερινά πράγματα που οι περισσότεροι είχαν πια ξεχάσει το όνομά τους  γιατί  αφενός  δεν μπορούσαν  να συνεννοηθούν μεταξύ τους  αλλά ούτε και  να αποκτήσουν αυτό που ήθελαν ! Αλλά αυτά δεν γίνονται στην πραγματικότητα, τουλάχιστον ακόμα, μόνο στην φαντασία ενός  πράγματι μαγικού συγγραφέα.

Αντίθετα υπάρχει η συλλογική μνήμη  πολύ βοηθητική όταν υστερεί η ατομική. Δύο  από τις συμμαθήτριές μου  διαθέτουν μια καταπληκτική μνήμη, στην οποία ανατρέχω για ότι δεν θυμάμαι καλά ! Φοβερή η δυνατότητα μνήμης τους ! Θυμούνται ακόμα και τις μικρότερες λεπτομέρειες από καταστάσεις που βιώσαμε  όλοι, σχολικές εκδηλώσεις,  χορούς,   σεισμούς,  πανηγύρια,  θυμούνται ακόμα και φωτογραφίες στις οποίες απεικονίσθηκαν κάποια συμβάντα,  ακόμα και τα πρόσωπα που απεικονίζονται στις  φωτογραφίες !  Πραγματικά καταπληκτικό !

Συνήθως θυμόμαστε ότι μας έκανε εντύπωση, έτσι προσπαθεί ο εγκέφαλός μας να αποφορτισθεί και να … ξεφορτωθεί μεγάλο εύρος  μάλλον άχρηστων πληροφοριών !

Υπάρχει μια ανάλυση και αξιολόγηση μνήμης για να κρατήσουμε  ότι πρέπει να κρατήσουμε και να πετάξουμε ότι μας βαραίνει !

Πολλές μνήμες που είναι κακές και δύσκολες απωθούνται στο υποσυνείδητο κάποιες ακόμα και στο ασυνείδητο, αυτές που εμποδίζουν  την ασφαλή εξέλιξη  του ατόμου, αυτές που ξυπνούν πάλι τον εφιάλτη ! Όμως εκεί ενέχεται και το πρόβλημα ! Πολλές φορές αυτή η απώθηση γεννά την ασθένεια, μια ασθένεια που εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους και δεν θεραπεύεται αν δεν βρεθεί από τον ειδικό η  ψυχολογική αιτία  αυτής της απώθησης.

Βέβαια τίποτα δεν χάνεται ! Οι ψυχολόγοι έχουν μεθόδους να επαναφέρουν μνήμες και να γιατρεύουν μέσω της ψυχολογίας  τραύματα. Ιδιαίτερα τα  τραύματα της παιδικής μας ηλικίας μας καθορίζουν σαν άτομα ! Ιδιαίτερα τα  τραύματα που δεν ξεπεράσαμε ποτέ !

Άτομα υγιή  αντιμετωπίζουν με αγάπη τις αναμνήσεις τους, με χιούμορ, με συμπάθεια στα όποια εμπλεκόμενα πρόσωπα,   με τον ρεαλισμό της  χρονικής απόστασης,  πρέπει να αποδεχόμαστε  την πραγματικότητα της εκάστοτε μνήμης,  τη δυναμική της ακόμα και το πένθος της, διαφορετικά   οδηγούμαστε σε ισοπέδωση  και παρακμή !

Μου αρέσει σε αυτό το στάδιο της ζωής μου να θυμάμαι,  ιδιαίτερα  οι αναμνήσεις  από τα χρόνια εκείνα που μας χαρίσθηκαν, τα όμορφα,  είναι σημαντικές,  μου αρέσει και να τις παραθέτω όπως είναι αυθεντικές, χαρούμενες,  τρυφερές  ή ακόμα και πικρές    ποτέ ωραιοποιημένες, θέλω να είναι αληθινές, η αλήθεια είναι σημαντική μέσα στο  χρόνο, είναι η εποχή που μπορούμε πια να ζούμε με τις αλήθειες μας.

Το να αντιμετωπίζουμε μέσα από ότι κουβαλάμε το παρελθόν με χιούμορ, καλή διάθεση πάντα και αγάπη  είναι βοηθητικό στο ξεδίπλωμα της μέρας  στον παρόντα χρόνο !  Υπάρχουν και δύσκολες μνήμες,  αλλά αυτές αφορούν αποκλειστικά  συνανθρώπους μας, φίλους, συμμαθητές ή συμμαθήτριες που δεν είναι πια μαζί μας,  αυτούς όλους που τους θυμόμαστε με  αγάπη και θλιβόμαστε που έφυγαν νωρίς.

Σίγουρα ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος  και δυστυχώς κάποιες μνήμες είναι σκληρές  και όλοι μας περνάμε από  διάφορους δρόμους στην πορεία.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε, η Ιστορία δεν πρέπει να γράφεται από τους νικητές  αλλά  από την αντικειμενική και συλλογική μνήμη των ανθρώπων.

Δύσκολη απόψε η  νύχτα ας προσπαθήσουμε  να ξεφύγουμε από εικόνες πολέμου, νεκρών, βομβαρδισμών,  καταστροφών προσφυγιάς, ας προσπαθήσουμε να χωθούμε σε μια ωραία ανάμνηση !