Απόψεις

Ο Προφήτης Ηλίας και η συναγρίδα

Ο Προφήτης Ηλίας και η συναγρίδα

Ο Προφήτης Ηλίας και η συναγρίδα

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

 

Ήταν κάτι ψαράδες, επαγγελματίες, που με την τράτα τους ψάρευαν 5-6 μέρες μακριά από το νησί, και διανυκτέρευαν πρόχειρα σε ένα μικρό ερημονήσι, σαν το Σεργίτσι.

Μια μέρα ένας από αυτούς πρότεινε, γιατί δεν κάνουμε ένα μικρό κατάλυμα εδώ στο νησάκι, να κοιμόμαστε σαν άνθρωποι;

Πράγματι, έφτιαξαν ένα μικρό σπιτάκι και το εξόπλισαν με τα στοιχειώδη απαραίτητα, κρεβάτια, μια κουζινίτσα, κλπ.

Ένας άλλος, θρησκευόμενος, πρότεινε και έχτισαν στην κορυφή της βραχονησίδας κι ένα μικρό άσπρο ξωκλήσι. Ως προς το όνομα που θα του έδιναν, πήγαν στο δεσπότη και του ζήτησαν να έλθει να κάνει την σχετική τελετή, τα θυρανοίξια όπως λέγονται, και να του δώσει και το όνομα, του Προφήτη Ηλία.

 

Τη συμφωνημένη μέρα ο δεσπότης ήλθε ακολουθούμενος από το διάκο και ένα ψάλτη. Αφού έγινε η ψαλμωδία και η τελετή, οι ψαράδες τους είπαν,

Εμείς τώρα θα φύγουμε για ψάρεμα και θα επιστρέψουμε αύριο βράδυ. Εσείς με την ησυχία σας ξεκουραστείτε, κι αύριο πρωί με το καλό επιστρέφετε στο νησί. Τους έδειξαν τα δωμάτια και την κουζίνα, από όπου μοσχοβολούσε ωραία μυρωδιά φαγητού.

Όταν πεινάσετε, σας έχουμε ετοιμάσει φαγητό, – φυσικά δικής μας παραγωγής, ψαρόσουπα με σέλινο αυγολέμονο, και συναγρίδα στο φούρνο πλακί, με πατάτες, ντομάτες, μαϊντανό και σκόρδο.

 

Όταν έφυγαν οι ψαράδες, ο δεσπότης άνοιξε την πόρτα της κουζίνας – θυρανοίξιο ήταν κι αυτό – στο φούρνο μοσχομύριζε μια μεγάλη συναγρίδα 5-6 κιλά και στην κατσαρόλα άχνιζε ζεστή η ψαρόσουπα. Εντυπωσιάστηκε από τη μεγάλη συναγρίδα και πρότεινε:

Σήμερα ας φάμε την ψαρόσουπα και τη γαρνιτούρα από τη συναγρίδα, κι αύριο το πρωί, όποιος θα έχει δει στο όνειρό του το πιο μεγάλο πράγμα, αυτός θα πάρει τη συναγρίδα.

Οι άλλοι δύο δέχτηκαν –τι μπορούσαν να κάνουν άλλωστε – κι αφού δείπνησαν την ψαρόσουπα και τη γαρνιτούρα από τη συναγρίδα, έπεσαν να κοιμηθούν.

 

Την άλλη μέρα το πρωί ο δεσπότης ρωτάει το διάκο,

–       Τι όνειρο είδες, τέκνον μου;

 

–       Είδα ένα άσπρο ξωκλήσι του προφήτη Ηλία στην κορυφή ενός πολύ ψηλού βουνού, πρέπει να ήταν πάνω από 1.000 μέτρα. Επομένως, δική μου είναι η συναγρίδα.

 

–       Λάθος κάνεις, του απαντάει ο δεσπότης, η συναγρίδα είναι δική μου. Εγώ είδα ένα όραμα, μια πύρινη άμαξα όπως του Προφήτη Ηλία, που ανέβαινε από τη γη, πέρα από τα σύννεφα κι έφτανε στον ουρανό. Λυπάμαι πολύ, αλλά η συναγρίδα είναι δική μου.

 

Στην άκρη έστεκε σιωπηλός ο ψάλτης, σαν βρεγμένη γάτα.

–       Εσύ τι όνειρο είδες;  τον ρωτάει ο δεσπότης.

 

–       Εγώ… τι να σας πω… Ένα παράξενο πράγμα, όλη νύχτα δεν κοιμήθηκα καθόλου, δεν με έπιανε ύπνος… Πεινούσα κι όλα πολύ… όσο εσείς κοιμόσασταν και βλέπατε τα όνειρα και τα οράματα, σιγά-σιγά, μέχρι το πρωί, την έφαγα τη συναγρίδα…

 

 

 

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button