Ποδόσφαιρο, θρησκεία και πολιτική

Ποδόσφαιρο, θρησκεία και πολιτική

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Αν θέλεις να αποκτήσεις φανατικούς εχθρούς, τότε μίλα μαζί τους για την ομάδα που υποστηρίζεις, το θρήσκευμα και το κόμμα στο οποίο ανήκεις. Για παράδειγμα, ο Μο Τζόνστον, ο ποδοσφαιριστής που έγραψε τη δική του ιστορία στο σκωτσέζικο ποδόσφαιρο και κατόρθωσε να τον μισήσουν όλοι οι Καθολικοί και όλοι οι Προτεστάντες.

Το όνομα του δεν είναι ευρέως γνωστό, ας πούμε όπως του Μαραντόνα, του Μέσι, του Ρονάλντο κλπ., και η αλήθεια είναι ότι θα παρέμενε άγνωστο για τον περισσότερο κόσμο, αν δεν έκανε κάτι που δεν είχε τολμήσει κανείς μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο: Να πάει από τη Σέλτικ στη Ρέιντζερς.

Ο Τζόνστον ήταν ένας Σκωτσέζος επιθετικός, ο οποίος – ως καλός Καθολικός – από το 1984 ως το 1987 αγωνίστηκε στη Σέλτικ. Το καλοκαίρι, του 1987 όμως πήρε μεταγραφή για τη γαλλική Ναντ, με τα χρώματα της οποίας έπαιξε δύο χρόνια, και κατόπιν αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην πατρίδα του τη Σκωτία.

Έκανε όμως το ασυγχώρητο και τραγικό λάθος, αντί να επιστρέψει στην Καθολική παλιά του ομάδα, την Σελτικ, πήγε στην Προτεσταντική Ρέιντζερς.

Για τους Καθολικούς της Σέλτικ, οι οποίοι -σύμφωνα με έναν άγραφο νόμο- δεν πήγαιναν σε καμία δουλειά αν τα αφεντικά ήταν Προτεστάντες, δεν ήταν μια απλή προδοσία αλλά μια αμαρτία που θα έπρεπε να τιμωρηθεί από τον Θεό.
Τα συναισθήματα, μάλιστα, δεν ήταν και πολύ διαφορετικά στην απέναντι πλευρά, αφού οι οπαδοί της Ρέιντζερς θεωρούσαν ντροπή για την ομάδα τους το να έχει στις τάξεις της έναν Καθολικό, με συνέπεια να ξεσηκωθούν καίγοντας φανέλες, σκίζοντας εισιτήρια διαρκείας, απειλώντας ότι θα απέχουν από τους αγώνες.
Ο Τζόνστον βρέθηκε, ξαφνικά, στη μέση ενός θρησκευτικού πολέμου, κατάλαβε τι σημαίνει θρησκευτικό μίσος και δεν τολμούσε να κυκλοφορήσει στους δρόμους της Γλασκώβης.

Αυτό που τον έσωσε κυριολεκτικά, ήταν μια Κυριακή του Νοεμβρίου του 1989. Τη μέρα εκείνη ήταν το ντέρμπι του μίσους των αιωνίων αντιπάλων, δηλαδή ανάμεσα στην Σέλτικ και την Ρέϊντζες. Όλη την εβδομάδα που είχε προηγηθεί είχαν ανάψει τα αίματα και οι φίλαθλοι περίμεναν με αγωνία. Η αστυνομία, η πυροσβεστική και οι δυνάμεις ασφαλείας είχαν ξεσηκωθεί με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Τελικά το ματς της χρονιάς έγινε και ο Τζόνστον με ένα δικό του αριστουργηματικό γκολ στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης η Ρέϊντζερς νίκησε την Σέλτικ. Είναι αυτό που λένε οι φίλαθλοι όταν θέλουν να “δουλέψουν” τους αντιπάλους, “ένα και να καίει”.

Αποτέλεσμα: οι πρώην οπαδοί του της Σέλτικ να τον μισήσουν ακόμα περισσότερο, ενώ οι οπαδοί της Ρέϊντζερς άρχισαν σιγά-σιγά να τον συμπαθούν!

Συμπέρασμα: H φανατική αγάπη για την ομάδα, τελικά, είναι πάνω και από το θρησκευτικό μίσος…