Πότε εγινε η Επιστράτευση στη Λημνο και η επιστροφή στη σκληρή κατοχή.

Στη Λήμνο οι καμπάνες των εκκλησιών ήταν αυτή τη φορά  για την πυρκαγιά του Πολέμου,  που μόλις άρχιζε:  την 28η Οκτωβρίου του 1940. Στις πλατέες των μεγάλων Χωριών,  όπου κάποια  καφενεία είχαν Ραδιόφωνο οι άντρες μέσα και τα γυναικόπαιδα  απ έξω μάθαιναν  τα νέα.

Οι Ιταλοί μας Κήρυξαν τον Πόλεμο  και αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πάτριου  έδαφος… Κάπως έτσι έφτασε  το Μήνυμα του Πολέμου .

Στο τέλος Νοέμβρη  έγινε επιστράτευση στη Λήμνο. Ένα βαπόρι φορτηγό, το ΚΑΡΤΕΡΙΑ,  φόρτωσε στο Λιμάνι του Μουδρου επιστρατευμένους  και επιταγμένα Μουλάρια, Άλογα  και κάποια αυτοκίνητα και έφυγε για  τη Θεσσαλονίκη.

Απο εκεί κατευθείαν στο Μέτωπο και έτσι άρχισε το μακελειό.

Στα χωριά υπάρχουν τα μνημεία με τους νεκρούς σ αυτόν τον πόλεμο,  όχι όμως ακρωτηριασμένους  και βαριά  τραυματίες.

Οι νικηφόρες  κινήσεις του Μετώπου έφταναν  στη Λήμνο από τα λίγα ραδιόφωνα του Νησιού και από την τοπική εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ.

Τα νέα νεκρών του πόλεμο όμως αργούσαν να φτάσουν και ήταν αυτό μέσα στην ταχτική κάθε πολέμου… που θέλει μόνο νίκες…

Είχε πάει Άπριλης του 1941, είχε περάσει ένας  πολύ σκληρός χειμώνας,   όταν μπήκαν οι Γερμανοί  στην Ελλάδα και ήρθαν και  στη Λήμνο.

Τότε άρχισαν να γυρίζουν πίσω οι επιστρατευμένοι Λημνιοι με ο,τι μέσο εύρισκαν. Καΐκια δηλαδή  τι άλλο;

Κάποιοι Λημνιοί  πήγαν με τα πόδια από την Αθήνα στην Χαλκίδα όπου,  είχαν μάθει,  ότι υπήρχε ένα Λημνιό Καΐκι, το οποίο και  τους έφερε πίσω στα  σπίτια τους.  Οχι όλους… Οι Ήρωες του ΟΧΙ δεν γύρισαν ποτέ. Είναι τα ονόματα γραμμένα στα μνημεία των χωριών.

Ήταν γερμανική κατοχή πια. Τα αγροτικά ειδή της Λήμνου τα έπαιρναν σε ένα ποσοστό οι κατακτητές.  Είχε και η Λήμνος πείνα και ας είναι αυτάρκης !  Στη Φωτογραφία το σκελετωμένο αγοράκι δείχνει τη νέα τάξη (της πείνας)  που επεκράτησε.

Η  Φωτογραφία είναι αποκαλυπτική! Γερμανοί στρατιώτες περνούν θριαμβευτικά μέσα απο την ερημωμένη Αγορά της Μύρινας και το  σκελετωμένο παιδί  εμβρόντητο   στην άκρη του δρόμου τους παρατηρεί με δέος,  πάντως  όχι, τους φασιστές ναζιστές,   με θαυμασμό…