Τα σημαντικά του 2021 : Ήρθαν και ξεχώρισαν !

Γράφει η Νίτσα Δώρα

Ήρθαν για λίγο, τον περασμένο Αύγουστο, κι άφησαν πίσω τους τα βήματά τους, σε μονοπάτια που δεν ξέραμε, σε διαδρομές που δημιούργησαν και μάθαμε…

Ήξεραν ότι η Λήμνος δεν έχει ψηλά βουνά. Δεν ήταν ένας γνωστός πεζοπορικός  ελληνικός προορισμός . Όχι.

Όταν επέλεξε ο Ε.Π.Ο.Σ. Φυλής,  με τη δραστήρια Πρόεδρο του Πόπη Δεληβεράκη,  ένα αθλητικό ορειβατικό σωματείο της Αττικής με ηλικία 21 έτη (στα καλύτερά του δηλαδή!) κι αφού είχε ανεβοκατέβει όλες τις κορυφές της Ελλάδας κάμποσες φορές μέχρι τώρα, πολλές κορυφές του κόσμου και είχε πεζοπορήσει σε πολλά ξένα κράτη, κι είχε καθαρίσει κι ανοίξει όλα τα μονοπάτια της δυτικής Πάρνηθας κι είχε σπουδαίες εθελοντικές περγαμηνές κι αξίες, είπε να έρθει να γνωρίσει και τη Λήμνο.

Ένα από τα μεγαλύτερα και τα πολυπληθέστερα σε μέλη Σωματεία της Αθήνας, διάλεξε τη Λήμνο “της καρδιάς τους”, όπως χαρακτηριστικά μας είπαν, αφήνοντας το λιμάνι της Μύρινας εκείνη τη μέρα, ακριβώς γιατί βρήκαν το νησί μας ξεχωριστό, αλώβητο από τη βαριά βιομηχανία του τουρισμού, ιδιαίτερο για τα μοναδικά τοπία του με τα χρυσοπράσινα χρώματα, με το λευκό της Αλυκής με το χρυσό των Αμμόλοφων, με τις γαλήνιες αμμουδιές της, την ανεμόεσσα Λήμνο. Ήταν αυτοί, που έψαξαν να εντοπίσουν μονοπάτια ανάμεσα στο  αρχαίο δρυοδάσος μας . Αν και το ξέραμε, ποτέ δεν το είχαμε διασχίσει, ποτέ δεν είχαμε ξαποστάσει κάτω από τις σκιές του, δεν είχαμε προσέξει καν το θεϊκό θρόϊσμα των φύλλων του. Έσκυψαν πάνω από τα “ληνά” του  Ρεπανιδίου, δημιούργησαν πεζοπορικές διαδρομές, εκεί που δεν φανταστήκαμε ότι υπάρχουν. Άκουσαν με συγκίνηση τον ακρίτα φαροφύλακα στον φάρο της Πλάκας.

Κι αφού πεζοπόρησαν στην πιο απίθανη μεριά του νησιού μας, διέσχισαν από τα Θέρμα μέχρι την Κακαβιώτισσα κι έφτασαν στον Εβγάτη ή έφυγαν από τον Κότσινα και πεζοπόρησαν την “αρχαιολογική” διαδρομή μέχρι την Ηφαιστεία κι από το Καβείριο ανάμεσα από τους αμμόλοφους με τα κρινάκια. Πέρασαν από την Παναγιά της Χλόης, συνέχεια της ιερότητας του αρχαίου χώρου, (εκεί βρέθηκε κεφαλή του Διός), ένα καταπληκτικό εκκλησάκι που βρίσκεται ανάμεσα στα Καβείρια και την παραλία  Νεφτίνα, όπου ο Χρήστος Μπεζάς με τα παιδιά του φύτεψαν πεύκα και δημιούργησαν μιά όαση, που με τον καιρό, μεγαλώνει κι ομορφαίνει το γυμνό τοπίο της περιοχής. Του αξίζουν συγχαρητήρια .

Φεύγοντας  συγκινημένοι αυτοί οι άνθρωποι που “είδαν” κι “οίδαν”, μας άφησαν σπόρους… Ναι, σπόρους και σπορά.

Το “σπόρο” της αγάπης τους για τη φύση και τον έσπειραν λες στα λιβάδια μας, ανάμεσα στα στάχια και στ’ αμπέλια μας, γύρω από τις βελανιδιές, μία ευχάριστη, εύκολη πεζοπορία, που θα εμπλούτιζε τις εμπειρίες των επισκεπτών μας που πεζοπορούν. Γι αυτό χάρηκαν πάρα πολύ όταν έμαθαν για την δραστηριότητα των σπουδαστών του Τμήματος Γεωπονίας του ΕΠΑΛ Μούδρου στο πλαίσιο του προγράμματος Terra Lemnia.

Και τα παιδιά μας άρχισαν να φυτεύουν βελανίδια σε γλαστράκια για να τα μεταφυτέψουν του χρόνου σε δημοτική έκταση στον Αγιο Δημήτριο και σε άλλες κατάλληλες περιοχές και στο δάσος των βελανιδιών… Για να μεγαλώσει και να κυριέψει όπως στ΄αρχαία χρόνια  στο νησι μας.

Τους αξίζουν συγχαρητήρια επίσης.

Άφησαν πίσω τους  την εμφανή αγάπη τους για την πεζοπορία που τους οδήγησε να ανακαλύψουν τις πιο όμορφες και πιο απίθανες πεζοπορικές διαδρομές στο νησί μας!

Άφησαν πίσω τους μια ματιά που στάθηκε σε ότι πιο αγνό και όμορφο περιλαμβάνει η Λημνιακή γη. Κι ήταν σαν να μας έδειξαν αυτό το μονοπάτι.

Αυτή τη διαδρομή…   Μας άφησαν παρακαταθήκη, έκαναν την διαφορά, ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ. Τους ευχαριστούμε και τους περιμένουμε την άνοιξη, για να πλουτίσουν την εμπειρία τους  με την χρωματιστή φύση μας.

Αλλωστε γνωρίζουμε ήδη, ότι έγιναν οι καλύτεροι διαφημιστές του νησιού μας.