Τα Βυζαντινά ονόματα της Λήμνου

Τα Βυζαντινά ονόματα της Λήμνου

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Το κάθε ελληνικό χωριό έχει τη δική του ομορφιά και ιδιαιτερότητα. Από παράξενες ιστορίες που μπορεί να διηγηθεί έως και το πώς πήρε το όνομά του ή πόσα χρόνια κατοικείται αδιάλειπτα. Και τις περισσότερες φορές μιλάμε για αιώνες ζωής.

Κάποια ελληνικά χωριά ξεχωρίζουν επίσης και για την τοπική τους διάλεκτο. Όπως ένα χωριό στη Ρόδο, το οποίο έχει τη δική του τοπική διάλεκτο, μια γλώσσα την οποία δεν καταλαβαίνεις εάν δεν είσαι από εκεί. Αυτό το χωριό είναι ο Αρχάγγελος.

Υπάρχει και ένα άλλο ελληνικό χωριό, το Καπέσοβο στην περιοχή Ιωαννίνων, το οποίο έχει ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν αρχαία ονόματα και αυτό είναι μια παράδοση ετών. Περνάει, δηλαδή, από γενιά σε γενιά.

Πώς προέκυψε όμως να έχουν οι περισσότεροι κάτοικοι αρχαία ονόματα, όπως για παράδειγμα Πλάτωνα ή Θουκυδίδη. Αυτή η συνήθεια και η ονοματοδοσία ξεκίνησε από τον 19ο αιώνα αφενός γιατί οι κάτοικοί του ήταν μορφωμένοι με κλασική παιδεία, αφετέρου γιατί έτσι ήθελαν να τονώσουν την ελληνικότητα της τουρκοκρατούμενης τότε περιοχής.

Ένα παρόμοιο φαινόμενο υπάρχει και στην Λήμνο, όπου πολλοί κάτοικοι και πολλά μέρη στο νησί έχουν Βυζαντινά ονόματα.

Η Λήμνος είναι το πιο κοντινό Ελληνικό νησί προς την Κωνσταντινούπολη. Το βόρειο ακρωτήριό του, που δεσπόζει στο Αιγαίο, ονομάζεται Μούρτζουφλος, απ’ τον ομώνυμο Βυζαντινό Στρατηγό-Αυτοκράτορα.

Το χωριό Κάσπακας έχει πάρει το όνομά του επίσης από Βυζαντινό Ναύαρχο. Το ίδιο και το Γομάτι, από τον Βυζαντινό Στρατηγό Γόρματο, που είχε κτήματα στην περιοχή και τα δώρισε στη μονή της Μεγίστης Λαύρας.

Το Ρουσοπούλι οφείλει το όνομά του στον Βυζαντινό γαιοκτήμονα Ρουσόπουλο.

Το Ρωμανού πήρε το όνομά του απ’ την Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού.

Ο Βυζαντινός γαιοκτήμονας Κοντόπουλος έδωσε το όνομά του στο Κοντοπούλι.

Το κεφαλοχώρι Κοντιάς οφείλει το όνομά του στον Βυζαντινό γαιοκτήμονα Κοντέα και ο χείμαρρος Χαντριάς στην περιοχή πήρε το όνομά του από άλλον Βυζαντινό γαιοκτήμονα, τον Χανδρέα.

Πολλά Βυζαντινά ονόματα συνηθίζονται ακόμα και σήμερα στο νησί, όπως:  Κομνηνός, Δούκας, Παλαιολόγος, Ράλλης κ.ά.  Επίσης πολλά επώνυμα, όπως:  Κατακουζηνός, Βάρδας, Βόγδανος, Κωνστάντιος, Πόθος, Καρατζάς, Ρούσσος, Φωκιανός, κ.ά.

Η Λήμνος έχει έναν άλλον αέρα, Βυζαντινό. Και στις ακτές της φτάνουν τα θαλάσσια ρεύματα, που ξεκινούν απ’ το Βόσπορο και περνούν απ’ τον Ελλήσποντο και την Ίμβρο, που βρίσκονται ακριβώς απέναντι απ’ το νησί.

ΠΛΑΚΑ.jpg