Το ιστιοφόρο του Καπετάν Βακούρα

Αγαπητέ  Ηλία,

Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Μάρκο Ψαράκη για την ωραία φωτογραφία  του ιστιοφόρου του Καπετάν – Βακούρα. Είναι πραγματικά ιστορική φωτογραφία  γιατί δείχνει το Ρωμέϊκο του τότε, που δεν μοιάζει καθόλου με το σημερινό. Δείχνει την Βόντυλα ερειπωμένη, όπως ήταν,  όταν την αντίκρυσα για πρώτη φορά το 1965 που  έφθασα στη Λήμνο, στα ριζά του Κάστρου,  με τους τοίχους γερούς πετρόχτιστους,  αλλά οι πόρτες και τα παραθυρόφυλλα να χάσκουν στον αέρα και το υπόγειο να χρησιμεύει σαν αποθήκη και καταφύγιο του κακότυχου ντελάλη της πόλης, του Μασούρια.  Στην  πιο όμορφη τοποθεσία του Ρωμέικου γιαλού, να τροφοδοτεί μύθους για φαντάσματα, γι’ απόκοσμες φωνές και μυστηριώδεις νύχτες .

Στο φύλλο   Μαρτίου 2021     της εφημερίδας μας ΛΗΜΝΟΣ, όπως και στο βιβλίο μου με τίτλο «ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ της ΛΗΜΝΟΥ»  είχα δημοσιεύσει  το  ιστορικό  γεγονός, ότι στην Λήμνο υπήρχαν  δύο Καρνάγια από αιώνες πριν, και είχε το νησί απαλλαγή φορολογίας,  αλλά ήταν υποχρεωμένοι οι Λημνιοί να κατασκευάζουν πλοία για το Βυζαντινό στόλο. Αυτό  μέχρι και την δυναστεία των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου των Κομνηνών,1180-1200 μ.χ. οι οποίοι αντί πλοίων προτίμησαν την φορολογία με αποτέλεσμα να εξασθενήσει  η ναυτική δύναμη του Βυζαντίου. Τα καρνάγια δούλευαν ασταμάτητα  ένα στο Πλατύ και ένα στη  Μύρινα, κάτω από το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής.  Μερικοί, παρ’ όλο που ήταν από γεννησημιού τους  Λημνιοί το αμφισβήτησαν  αλλά η φωτογραφία αυτή με δικαιώνει πανηγυρικά. Οι Βυζαντινοί άρχοντες  ξέγραψαν τα καρνάγια, οι τωρινοί ξέγραψαν  τα καράβια. Κρίμα.

Η επιγραφή κάτω από την φωτογραφία  φωνάζει ότι είναι ιστιοφόρο ναυπηγηθέν εν Κάστρω, πετρελαιοκίνητο, δεν μπόρεσα να διαβάσω πόσων  τόνων είναι  και ότι ανήκει στον Χρυσόστομο Χ .Βακούρα. Δίπλα του ένα μικρό βαρκάκι, σαν να είναι το παιδάκι του και κάτω, δίπλα στην καρίνα μια ομάδα γυναικών και παιδιών  προφανώς η πολυμελής οικογένεια,  ενώ ο Καπετάνιος και οι Ναύτες του  στέκονται  όρθιοι στο κατάστρωμα. Η χαρά και η υπερηφάνεια όλων για το σκαρί τους είναι φανερή.

25.2.23

Αλεξάνδρα Καραβία – Λαμπαδαρίδου