Το μελίχλωρο τυρί της Λήμνου είναι ένα καθαρά τοπικό παραδοσιακό προϊόν μοναδικό και στο όνομα και στον τρόπο παρασκευής και βεβαίως με μια εντελώς ιδιαίτερη -εξαιρετική – γεύση, που απογειώνεται όταν γίνει σαγανάκι. Όλα αυτά φυσικά είναι πολύ γνωστά στους κατοίκους της Λήμνου και στους “Ψαγμένους” επισκέπτες μας.
Γίνεται ωστόσο, εδώ και πολύ καιρό, προσπάθεια κυρίως από τον Όμιλο ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ να ενταχθεί, η Ιστορία του και ο τρόπος παρασκευής του, στην κατηγορία: Άυλη Κληρονομιά της Λήμνου και να προστατευτεί η ονομασία “μελίχλωρο” (και μη μας έρθει καμιά απομίμηση της μορφής “μελίπαστο” γιατι και αυτό δικό μας είναι.)
Τα τοπικά Τυροκομεία το παράγουν με μεγάλη επιτυχία.
Βέβαια, δεν θα πάμε στην εποχή που το μελίχλωρο στράγγιζε απλωμένο στον ήλιο και γινόταν πιο σκληρό από το τυρί (καλαθάκι) και πιο μαλακό από το Ξηρό τυρί Λήμνου (που και αυτό είναι ιδιαίτερο και εξαιρετικό). Τότε το κατέβαζαν στη θάλασσα και το έπλυναν με θαλασσινό νερό… (φωτογραφία) και αφού το στέγνωναν ξανά, ήταν έτοιμο !
Στην διαδικασία του πλυσίματος στη θάλασσα πλησίαζαν (οπωσδήποτε!) χταπόδια, που τα έπιαναν πολύ εύκολα… Ανήκει και αυτό στην άυλη κληρονομιά της Λήμνου! Και τυρί και χταπόδια;
Η φωτογραφία είναι από μια ανάρτηση κάπου από Παναγιά μεριά !