Βεντούζες, μια παλιά θεραπευτική μέθοδος. Πότε κάνουν καλό;

Βεντούζες, μια παλιά θεραπευτική μέθοδος

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Οι βεντούζες είναι μια πανάρχαια θεραπευτική μέθοδος που βασίζεται στην εφαρμογή ποτηριών με θερμότητα στο δέρμα. Μία από τις αρχαιότερες καταγραφές είναι στην Μεσοποταμία (3300 π.Χ). Επίσης στον αιγυπτιακό ιατρικό πάπυρο του Erder, που χρονολογείται γύρω στο 1550 π.Χ.

Ο Ιπποκράτης την αναφέρει το 350 π.Χ, Συνιστά τις βεντούζες, μεταξύ άλλων, για την αντιμετώπιση της στηθάγχης και των διαταραχών του εμμηνορυσιακού κύκλου. Προτείνει να είναι μικρές σε διάμετρο, κωνικές σε σχήμα και ελαφρές, ακόμη και αν η ασθένεια για την οποία προορίζονται βρίσκεται βαθιά στο σώμα.

Τον 19ο αιώνα οι βεντούζες δέχτηκαν σκληρή κριτική από την ιατρική κοινότητα, τις τελευταίες δεκαετίες όμως έχουν ανακαλυφθεί ξανά οι θεραπευτικές τους ιδιότητες.

Στην Ελλάδα είναι αρκετά διαδεδομένες, ειδικά στα χωριά, ως βασικός τρόπος αντιμετώπισης του κρυολογήματος και της γρίπης. Υπάρχει και η άποψη ότι «Αν σου κόψει βεντούζες η γιαγιά, θα γίνεις περδίκι».

Ο κλασικός τρόπος που εφαρμόζονται οι βεντούζες είναι με μικρά ή μεγάλα ποτήρια τα οποία θερμαίνονται με ένα φλεγόμενο πιρούνι στο οποίο έχει τοποθετηθεί βαμβάκι με οινόπνευμα (σαν στουπί).

Αμέσως τοποθετούνται πάνω στο δέρμα, συνήθως στην πλάτη, με αποτέλεσμα το δέρμα να φουσκώνει. Αφού μείνουν για λίγα δευτερόλεπτα, αφαιρούνται και στη συνέχεια γίνεται μασάζ με οινόπνευμα ή αλοιφή τύπου βιξ.

Πριν γίνει η εφαρμογή, το δέρμα πρέπει να έχει αλειφθεί με λάδι για είναι ομαλή η κίνηση. Η αναρρόφηση που γίνεται με τα ποτήρια διεγείρει τη ροή, κυρίως του αίματος και της λέμφου, στην περιοχή όπου εφαρμόζεται. Με τον τρόπο αυτό κινητοποιείται το αίμα και η λέμφος σε επίπεδο δέρματος και μυϊκού ιστού τόσο στην περιοχή εφαρμογής της βεντούζας όσο και στις γειτονικές περιοχές απ’ όπου αναρροφώνται. Αποτέλεσμα αυτού είναι η βελτίωση της αιμάτωσης και της οξυγόνωσης των τοπικών ιστών. Με βάση αυτή την αρχή, οι βεντούζες χρησιμοποιούνται για τη χαλάρωση καταπονημένων μυών.

Πονάνε οι βεντούζες;

Όταν γίνουν σωστά, όχι, δεν πονάνε ή έχουν ανεκτό επίπεδο πόνου. Ανάλογα με τον βαθμό αναρρόφησης (μικρό, μεσαίο, έντονο) και ανάλογα με το αν χρησιμοποιηθούν σταθερές ή κινητές, η αίσθησή τους θα πρέπει να είναι ευχάριστη και μπορεί να χαρακτηριστεί σαν τράβηγμα – ρούφηγμα.

Παρενέργειες

Αν εξαιρέσει κανείς τα χαρακτηριστικά μελανοκόκκινα σημάδια που ενδέχεται να αφήσει πίσω της μία θεραπεία με βεντούζες, (τα οποία και θα «σβήσουν» μετά από 3-7 ημέρες) η απάντηση είναι όχι, δεν υπάρχουν παρενέργειες.

Σαφώς θα πρέπει να εκτελούνται από άτομο που έχει γνώση στη χρήση τους. Πριν την εφαρμογή τους δεν θα έχουμε φάει βαριά και μετά την εφαρμογή τους να ντυθούμε ζεστά και να έχουμε χαλαρό – ξεκούραστο πρόγραμμα στη συνέχεια!

Συνοπτικά, λέγεται ότι οι βεντούζες έχουν θεραπευτικά αποτελέσματα γιατί:

– βελτιώνουν την ελεύθερη ροή του αίματος,

– αφαιρούν τις τοξίνες από τον οργανισμό,

– μειώνουν το οίδημα και τον πόνο,

– ανακουφίζουν από ρευματικούς ή αρθριτικούς πόνους,

– ανακουφίζουν το αναπνευστικό, ειδικά όταν υπάρχει βήχας, άσθμα και κρύωμα,

– ανακουφίζουν από τους πόνους της περιόδου.

Προσοχή!

Οι βεντούζες αντενδείκνυνται αν υπάρχει υψηλός πυρετός, έντονες κράμπες, αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις, έλκη σε περιοχές με πολύ λεπτή επιδερμίδα, στους μαστούς, στην περιοχή της κοιλιάς και της μέσης κατά την εγκυμοσύνη, πάνω από την καρδιά, πάνω από βασικά αιμοφόρα αγγεία, σε ανθρώπους ιδιαίτερα ευαίσθητους σε αιματώματα, σε περιοχές που ακόμη είναι ορατά σημάδια από προηγούμενες βεντούζες κ.ά.

Επίσης, μην επιχειρήσετε να κάνετε βεντούζες σε κάποιον αν δεν ξέρετε πως γίνεται ή να δεχθείτε να σας το κάνει κάποιος που δεν εμπιστεύεστε, καθώς υπάρχει κίνδυνος για την υγεία, τόσο από τη διαδικασία, όσο και από την κακή χρήση των εύφλεκτων υλικών που απαιτούνται.