Μούσμουλα τα φρούτα της άνοιξης

Μούσμουλα τα φρούτα της άνοιξης
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Κοντεύει να περάσει η άνοιξη, στα μανάβικα εμφανίστηκαν τα πρώτα καλοκαιρινά φρούτα (βερίκοκα, ροδάκινα, πεπόνια, καρπούζια) και αραίωσαν τα ανοιξιάτικα. Καιρός να ψάξουμε να βρούμε μούσμουλα πριν τελειώσουν για φέτος.
Αυτό το ανοιξιάτικο φρούτο, με το μικρότερο ίσως διάστημα διάθεσης στην αγορά, έχει μόνο πιστούς φίλους και το ίδιο πιστούς εχθρούς. Ίσως να φταίει που η σάρκα του, αν και ζουμερή και μυρωδάτη είναι ελάχιστη, σε σχέση με τα μεγάλα κουκούτσια του. Ίσως επειδή αν το φας άγουρο είναι ξινό και στυφό. Μπορεί να φταίει και η ομολογουμένως υψηλή τιμή του. Οι θαυμαστές του, όμως, απολαμβάνουν την νοστιμιά και την ευωδιά της ώριμης ζουμερής του σάρκας, ιδιαίτερα αν είναι από φημισμένη ποικιλία.
Η μουσμουλιά (Εriobotrya japonica) είναι δέντρο της οικογένειας Ροδοειδών με πανάρχαια προέλευση από την ανατολική Ασία και την Ιαπωνία – από την τελευταία έχει άλλωστε πάρει και το επίσημο επιστημονικό όνομά της. Στην Ελλάδα έφτασε στα τέλη του 19ου αιώνα, περισσότερο ως δέντρο καλλωπιστικό παρά ως παραγωγικό, καθώς γίνεται ψηλό, φτάνοντας ακόμα και τα 10 μέτρα, με καταπράσινο, αειθαλές φύλλωμα από μεγάλα σκουροπράσινα και λογχοειδή φύλλα που δίνουν στο δέντρο αρχοντική και εντυπωσιακή όψη, ιδιαίτερα όταν είναι γεμάτο με ζωηρόχρωμους λαμπερούς καρπούς. Το ότι προτιμήθηκε ως καλλωπιστικό είναι και ο λόγος που το βλέπουμε σήμερα σε αυλές και κήπους ακόμη και πολυκατοικιών στο κέντρο των πόλεων. Οι περιοχές στην Ελλάδα που το υποδέχτηκαν πρώτες και εκεί συναντάμε τις λιγοστές και μικρής έκτασης καλλιέργειες είναι η Κόρινθος και η Κρήτη, ακριβώς γιατί το ευνοεί το κλίμα τους. Η Κόρινθος ιδιαίτερα παράγει μια από τις καλύτερες ποικιλίες, την «Ροζενών». Είναι η πιο διαδεδομένη ποικιλία με μεγάλο μέγεθος καρπού και ψωμωμένη σάρκα έντονου πορτοκαλί χρώματος. Μια άλλη ποικιλία είναι η «Τουρλωτή» με κιτρινόλευκη σάρκα, ελαφρώς λιγότερο αρωματική, και καλλιεργείται στην ανατολική Κρήτη. Τέλος, η ποικιλία «Μόρφου» στην ομώνυμη περιοχή της Κύπρου, είναι μεγαλόκαρπη και αρωματική περίπου όσο και η Ροζενών. Πολύ περιορισμένες καλλιέργειες και για τοπική διάθεση συναντάμε και σε άλλες περιοχές της Πελοποννήσου, καθώς και στα Επτάνησα – εκεί τα μούσμουλα τα λένε μέσπολες ή μέσπιλες.
Το μούσμουλο ωριμάζει από τα τέλη Απριλίου μέχρι τα μέσα Ιουνίου και τότε το βρίσκουμε σε λαϊκές αγορές και μανάβικα. Παρά το ότι είναι φρούτο που αγαπούν πολλοί καταναλωτές και το ζητούν αυτό το διάστημα, δεν το βρίσκουμε πάντα γιατί οι καλλιέργειες είναι περιορισμένες. Γι΄αυτό, επειδή η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την ντόπια παραγωγή, γίνονται εισαγωγές με τιμές φυσικά πολύ αυξημένες.
Λικέρ μούσμουλο με ολόκληρα φρούτα
Τα ζουμερά και αρωματικά μούσμουλα κυκλοφορούν για πολύ λίγο στην αγορά. Με αυτό το ιδιαίτερο λικέρ θα κρατήσουμε τη γεύση τους ζωντανή όλο τον χρόνο. Να και μια συνταγή από την Νένα Ισμυρλόγλου (πηγή: Γαστρονόμος)
ΥΛΙΚΑ
Βάρος: για 800 ml λικέρ
700 γρ. ώριμα μούσμουλα, καλά πλυμένα, στεγνωμένα και ξεφλουδισμένα*
500 ml καθαρό αλκοόλ 90° (ή βότκα)
400 γρ. ζάχαρη
700 ml νερό
1 φλούδα από ακέρωτο λεμόνι
1 κλωναράκι φρέσκιας λουίζας
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αρχικά βγάζουμε τα κουκούτσια από 5 μούσμουλα και κρατάμε το εσωτερικό αμυγδαλάκι. Στη συνέχεια, τα βάζουμε σε ένα ταψάκι και τα στεγνώνουμε για 1 ώρα στον φούρνο, στους 100°C.
Ρίχνουμε τα ολόκληρα μούσμουλα, τα 5 χωρίς το κουκούτσι και τα αμυγδαλάκια σε ένα γυάλινο μπουκάλι 1 λίτρου, με φαρδύ λαιμό.
Προσθέτουμε το αλκοόλ, κλείνουμε καλά το μπουκάλι και αφήνουμε το μπουκάλι σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για περίπου έξι εβδομάδες, ανακινώντας το κάθε τόσο.
Μετά τις 6 εβδομάδες, βράζουμε σε ένα κατσαρολάκι, το νερό με τη ζάχαρη, τη λεμονόφλουδα και τη λουίζα για 4-5 λεπτά από την ώρα που θα αρχίσει ο βρασμός, ανακατεύοντας μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και αφήνουμε το σιρόπι να κρυώσει εντελώς.
Αφαιρούμε την φλούδα και την λουίζα.
Σουρώνουμε το αλκοόλ με τα φρούτα σε άλλο καθαρό μπουκάλι και τα φρούτα τα πετάμε.
Προσθέτουμε το κρύο σιρόπι, κλείνουμε το μπουκάλι καλά και ανακινούμε καλά να αναμειχθούν.
Αφήνουμε το λικέρ σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για άλλες 4 εβδομάδες, ανακινώντας το μπουκάλι κάθε τόσο.
Μετά τις 4 εβδομάδες το λικέρ είναι έτοιμο. Το ξανασουρώνουμε σε καθαρό μπουκάλι και το απολαμβάνουμε.