Αυτός είναι ο ωραιότερος επιτάφιος του νησιού, είπα.

Ο ωραιότερος επιτάφιος.

Γράφει η Βαρβάρα Βαγιάκου Βλαχοπούλου

Είθισται τούτη τη πιο σεβαστή μέρα του χρόνου…που της ταιριάζουνε τα ταπεινότερα των κεφαλαίων, τη Μ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, να επισκεπτόμαστε τις εκκλησίες του νησιού και να επιλέγουμε τον ωραιότερο επιτάφιο.

Πλήθος ιδεών, φαντασίας,ιδιαίτερου γούστου και πληθώρα ξενόφερτων λουλουδιών, στολίζουν τον  πάνσεπτο τάφο του Εσταυρωμένου.

Στο τέλος της ημέρας θα δοθούν τα εύσημα στον κατά τη γνώμη των πολλών…ωραιότερο επιτάφιο του νησιού.

Με κατάνυξη μπήκα χθες στο  κοιμητήρι του χωριού μας για τα πρέποντα, την ώρα που οι μαρμάρινοι ανθοστόλιστοι σταυροί, σκούπιζαν τα δάκρυα των κυπαρισσιών.

Τα καντήλια όλα φωτεινά και το λιβάνι έκαιγε ακόμα στα θυμιατά.

Η ματιά μου έπεσε στο χορταριασμένο, ριζωμένο θαρρείς, σβηστό καντηλάκι  του μοναδικού χωματένιου μνήματος.

Μια μπουμπουκιασμένη παπαρούνα,  προσπαθούσε τούτη την ώρα την αιματηρή, να ανοίξει  τα άλικα  παντζούρια της…έτσι να αποδώσει τιμές  στην εγκατάληψη.

Έσκυψα…άναψα το καντήλι.

Αχ μπάρμπα Κωνσταντή  ψιθύρισα και η μορφή του έτρεξε στο νού μου, να μου σερβίρει υποβρύχιο στον καφενέ του.

Ένα μου δάκρυ έσταξε στα ριζά του χρόνου.

Σήμερα το πρωί βρήκα την παπαρούνα ανοιχτή κι ολόδροση να με περιμένει.

Αυτός είναι ο ωραιότερος επιτάφιος του νησιού είπα.