Aναμνήσεις-Σκέψεις : Παραμονή Χριστούγεννα, του Γρ. Μανινάκη

Το πρωϊνό γύρα στα κάλαντα , παρέα με τον συμμαθητή μου στο δημοτικό, αργότερα συμφοιτητή στην Αμερική και σήμερα καλό φίλο Γιάννη Τ , “να τα πούμε” από πόρτα σε πόρτα, με μια “τραμπούκα” που φρόντιζε να μου φέρει κάθε χρόνο από τη Χίο ο πατερας μου. ¨Ετσι μαζεύαμε δραχμή -δραχμή τις “ευχες” και τα φιλοδωρήματα της γειτονιάς για να κάνουμε στον εαυτό μας ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, συχνά μια απλή λαστιχένια μπάλλα για να κλωτσάμε τ’απογέματα.

Το βράδυ στο σπίτι, με τα φώτα κλειστά, καθισμένοι στο πάτωμα με τις κουρελούδες, γύρω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, με τις αδερφές και τη μητέρα μου τραγουδώντας το “Αγια Νύχτα” και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια και ύμνους.

Μέχρι που να κλείνουν τα βλέφαρα μας και να πηγαίνουμε για ύπνο αναμένοντας την επόμενη μέρα να γευτούμε , ανήμερα Χριστούγεννα, τα γλυκά της μάνας μας και ίσως άν είμαστε τυχεροί , να πάρουμε κάποιο δώρο από τυχόν συγγενή η φίλο της οικογένειας.

Τίποτα σήμερα , στην εποχή του G5 , της αυθονίας, της υπερβολής , του ατομικού συμφέροντος, της αναλγησίας και του άκρατου υπερ-καταναλωτισμού ,δεν θυμίζει την αφτιασίδωτη και αυθεντική ομορφιά εκείνης της εποχής.

Δεν θα ήθελα τίποτα περισσότερο από το να μπορούσα να μεταφέρω στα εγγόνια μου μερικές σταγόνες από τη “γλύκα” των αναμνήσεων εκείνων των χρόνων.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ* ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ.

* Γνωρίζω οτι λέω κι’ εγώ τα τετριμμένα και ρουτινιασμένα κλισέ που όλοι επαναλαμβάνουμε κάθε τέτοιες μερες . Εύχομαι τα παιδια μας να τα καταφέρουν καλλίτερα εκεί που η δική μας γενιά εχει αποτύχει. Πρέπει να τα καταφερουν. Η κοινωνία που έχουμε διαμορφώσει εμείς δεν είναι βιώσιμη.

Μια ματιά στη σημερινη “Τραμπμέρικα” και όχι μόνον, θα μας πείσει πέραν καθε αμφιβολίας.