Απόψεις

Ανδρώνι 1975 : Μια ιστορία για τον “Καπετανάκη”, το γνωστό ρεμπέτικο τραγούδι.

Τον ΄΄ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ ΄΄ πρωτοέπαιξα στο μπουζούκι.

Γράφει ο Γιώργος Σαββόγλου (φωτογραφία στο στούντιο του ΡΑΔΙΟ ΑΛΦΑ)

Πρέπει να ήταν  καλοκαίρι του 1975. Ήμουν δεκατεσσάρων χρονών. Παλικαράκι. Είχα  αρχίσει  τότε να μαθαίνω μπουζούκι και να σκαλίζω δειλά  -δειλά, να  συλλαβίζω τα πρώτα  λαϊκά τραγούδια.

Καλοκαίρι λοιπόν. Ζέστη. Με το παράθυρο ανοιχτό, με το μπουζουκάκι  μου αγκαλιά, προσπαθούσα να  παίξω το γνωστό  τραγούδι   «Δεν ξανακάνω φυλακή» ή αλλιώς  « Ο Καπετανάκης». Δίπλα  ακριβώς  απ’ το  σπίτι μας, βρισκόταν το παντοπωλείο του κυρ-Παναγιώτη του Κότσαλη.  Όπως  έπαιζα που λέτε  το τραγουδάκι  αυτό, με το παράθυρο ορθάνοιχτο, άκουγα τον κυρ-Παναγιώτη από  τον πάγκο του  μπακάλικου,   να τραγουδάει μαζί μου  μελωδικά και ορθόφωνα  κάθε λέξη, κάθε φράση, κάθε στίχο, κάθε στροφή του  κεφλίδικου αυτού τραγουδιού. Αυτό βέβαια δεν με παραξένεψε καθόλου, αφού  ο κυρ – Παναγιώτης,  κάθε φορά που μελετούσα και  έπαιζα  κάποιο καινούριο  τραγουδάκι, με συνόδευε πάντα με τη γλυκιά  χαρακτηριστική φωνή του. Με τον τρόπο  αυτό, με παρότρυνε να παίζω και να μελετάω  μπουζούκι. Ήταν για μένα, σαν να έπαιζα μπροστά σε εκλεκτό κοινό. Έτσι  ένιωθα τότε.

Όταν τέλειωσα καμιά φορά τη μελέτη μου και σταμάτησα να παίζω,  ο κυρ-Παναγιώτης πλησίασε, ήρθε κάτω απ’ το παράθυρό μου και μου είπε αυτά τα λόγια:

  –  Γιωργάκη, το τραγουδάκι αυτό που  έπαιξες είναι αρκετά παλιό. Πού το  άκουσες;

Εγώ του  απάντησα ότι το άκουσα να το παίζουν οι ντόπιοι οργανοπαίχτες,  να το τραγουδούν και να το χορεύουν στα πανηγύρια και στις διασκεδάσεις. Τότε  ο κυρ-Παναγιώτης, όπως  πάντα, με ύφος  απόλυτα σοβαρό και σοφό  συμπλήρωσε

– Ξέρεις, Γιωργάκη, τι ήταν  ο Καπετανάκης; Ήταν  διευθυντής σε φυλακές στο Μοναστηράκι και στο  Γεντί  Κουλέ,  πολλά χρόνια, απ ’το  1920 έως το 1930 περίπου. Εκεί ήταν κρατούμενοι οι μάγκες και οι ρεμπέτες, που τους κυνηγούσαν τότε και τους φυλάκιζαν, γιατί ζούσαν  στην παρανομία και τραγουδούσαν τραγούδια που τότε ήταν απαγορευμένα. Ένα απ ’αυτά   τα απαγορευμένα τραγούδια,  που φτιάχτηκε τότε  μέσα στις φυλακές, ήταν και  « Ο Καπετανάκης». Μιλάει  για αυτόν τον ίδιο  τον  διευθυντή των φυλακών, τον  φοβερό και τρομερό  Καπετανάκη, που ήταν πολύ σκληρός άνθρωπος και έκανε τη ζωή των φυλακισμένων μαρτύριο και  κόλαση. Είχε- όντως- τσιγκελωτό μουστάκι, « ντούγκλα» ,όπως  χαρακτηριστικά ακούμε και στο τραγούδι. Τα δε «μελιτζανιά»   που  αναφέρονται είναι  τα   ρούχα που φορούσαν οι κρατούμενοι , οι πρόχειρες  φόρμες δηλαδή, που είχαν μελιτζανί χρώμα. Τη  «δόλια  τη μανούλα» του κρατούμενου, την      « πότισε φαρμάκι»  ο «ρουφιανιάς  ο Καπετανάκης», αφού  όντως υπήρξε πολύ σκληρός  και  αυστηρός με τους  φυλακισμένους.

Αυτά μου είπε ο κυρ-Παναγιώτης  και  έφυγε για το μαγαζάκι του, για να συνεχίσει να διαβάζει  την εφημερίδα του  ήρεμος  και γαλήνιος όπως πάντα.

Από τότε, κάθε φορά που ακούω ή παίζω αυτό το τραγούδι , ο νους μου τρέχει στα παλιά και μου έρχονται στο μυαλό  αυτές οι στιγμές που είχα τη χαρά να μοιραστώ με τον υπέροχο αυτόν  άνθρωπο.

Αν θέλετε, ακούστε το και σεις. Σας  προτείνω να το ακούσετε  σε ζωντανή ηχογράφηση από τον ρεμπέτη  Στέλιο Κερομύτη.  Στο  πάλκο δίπλα του, τραγουδάει μαζί του και η νεοεμφανιζόμενη τότε Μαρίζα Κωχ .Θα το βρείτε εύκολα στο Υοu Τube.

Γιώργος Σαββόγλου

Μύρινα Λήμνου 12.11.2022

Το “ντούγκλα” το μουστάκι  βγαίνει  απο το μουστάκι του ηθοποιού  Douglas Fairbanks, που μεσουρανούσε, τότε !

 

 

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button