Αποχαιρετισμός στις Τζανεριές …

Της Βαρβάρας Βαγιάκου Βλαχοπούλου

Εκεί κάπου στα δεκαοχτώ

το διαλύσαμε το σμάρι…με ενα απολυτήριο στο χέρι. Χαρωπά θα έλεγα!!!

Σκορπίσαμε μοναδικές φτερούγες,δυνατές,μέσα στην αναζήτηση

Τα σκαβατζάρανε τα όνειρα οι έλπίδες

κι αφήσαμε τα τζάνερα στις τζανεριές

να τα βρούνε αυτοί …που δεν τα βρήκανε ποτέ.