Απόκριες  ανατολικά της Εδέμ !

Απόκριες  ανατολικά της Εδέμ !

Γραφει η Χριστίνα Κάβουρα

Τι να γράψω για τις απόκριες ! Μάλλον ξέφτισαν μου φαίνεται, όπως κάπου ξέφτισε και το κέφι που τις συνόδευε !

Από τον περίγυρό μου δεν εισπράττω αποκριάτικο κέφι  και αν αποκλείσουμε τις Πόλεις που έχουν παράδοση στο Καρναβάλι, εδώ στην Αθήνα μέχρι σήμερα,  ψόφια πράγματα !

Ίσως την άλλη εβδομάδα διοργανώσουν οι Δήμοι κάποια δρώμενα, αλλά το κέφι δυστυχώς δεν … οργανώνεται  ούτε καν εξηγείται !

Έθιμα δικά μας, Διονυσιακά, Παγανιστικά, πάντα ενδιαφέροντα,  που πρέπει να εξακολουθούν να υπάρχουν τιμώντας έναν ξεχασμένο Θεό του κεφιού που είχε πολλά κοινά με …το κοινό του !

Απόκριες  λοιπόν στην Ελλάδα

Τις μέρες αυτές λαμβάνει χώρα το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του «μασκαρέματος», της μεταμφίεσης, που έχει τις ρίζες του στα Κρόνια «Λουπερκάλια» και «Σατουρνάλια» και στις αρχαιότερες «Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί και το κέφι κορυφωνόταν προς τιμή του Διόνυσου.

Οι καρναβαλιστές λοιπόν, αυτοί που έτρωγαν κρέας από το  Λατινικό Carne = κρέας, σάρκα  έπαιρναν  δύναμη και χαρά να την διοχετεύσουν στην γιορτάσιμη μέρα. Προφανώς όλοι ήξεραν ότι ακολουθούσε …. Νηστεία.

Τώρα  κατάντησε μια γιορτή μάλλον για τα παιδιά ώστε να μπορέσουν να μεταμφιεστούν στους αγαπημένους τους ήρωες και να πάνε στο σχολείο και στα παιδικά πάρτι !

Να θυμίσω τις Απόκριες  Ανατολικά της Εδέμ, τότε που η δικιά μας Εδέμ ήταν ανθισμένη, θαυμάσια, γεμάτη ήλιο και θάλασσα, γεμάτη  θαύματα !

Τότε περιμέναμε τις Απόκριες να σεργιανίσουμε βράδυ στους δρόμους της Μύρινας, πολλά  παιδιά από το νησί που πήγαιναν στο Γυμνάσιο,  άρα μεγάλη πομπή, να ντυθούμε με ότι προέκυπτε και αυτό που προέκυπτε είχε τις περισσότερες φορές φαντασία !

Όχι δεν θυμάμαι να φορούσαμε μάσκες,  θυμάμαι να είμαστε ντυμένοι αποκριάτικα,  μου λείπει ο Θεός Μολώχ,  κομψότατος με το βαρύ τραπεζομάντηλο  στους ώμους  αντί για κάπα, (έκανε και κρύο αλλά τότε δεν κρυώναμε) και η  κομψή φαντασία που τον συνόδευε με τα χτενάκια στα μαλλιά της !

Γινόταν και κανένα παρτάκι με λίγο βερμούτ και καμιά κιθάρα, με πηγαίο κέφι καθόλου στημένο,  περίεργο πράγμα το κέφι,  έρχεται όποτε θέλει αυτό, εκεί που δεν το περιμένεις και καθορίζει τη στιγμή, τη μέρα ή τη νύχτα μέσα στο χρόνο !

Θυμάμαι πανέμορφες κοπέλες από μεγαλύτερες τάξεις, που έκαναν τη νύχτα να ζηλεύει, που της έδιναν ομορφιά ! Πραγματικές βασίλισσες  ενός αποκριάτικου  βραδιού  χαρούμενες  και ολόδροσες και γελαστές πίσω από βεντάλιες της ανάμνησης !

Και τα αγόρια απλά θεϊκά,  ακριβώς όπως απεικονίζονται  σήμερα σε παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες  που αναρωτιέται κανείς, μα υπήρξε πράγματι τέτοια ομορφιά ?

Απόκριες στο νησί με πίτες και φιλέματα ! Λένε για τις Ηπειρώτικες πίτες αλλά νομίζω ότι οι δικές μας, πλούσιες,  με φύλλο  ανοιγμένο από τις νοικοκυρές και παραγεμισμένες με τυρί  δικό μας καλαθάκι δεν συγκρίνονται  γευστικά με καμιά άλλη πίτα της επικράτειας !

Εύχομαι σε όλους  μας λίγο περισσότερο κέφι, σίγουρα το έχουμε ανάγκη, πάλι δυσκόλεψε η εποχή που ζούμε !