Περιοδικό
Δυο λουλούδια και δυο αχτίνες
Αναρτηση: Θ. Δημητριάδης
Δυο λουλούδια και δυο αχτίνες
“Άλλοτε διαβάζαμε τὰ μαθήματά μας, κάναμε τὴν προσευχή μας
καὶ λέγαμε πὼς δυό καὶ δυό κάνουν τέσσερα.
Τώρα, δυό λουλούδια καὶ δυό ἀχτῖνες δέν κάνουν τέσσερα – κάνουν τὴν ψυχή μας!
Κ’ ἕνα τριαντάφυλλο καὶ μιά πεταλοῦδα δέν κάνουν δυό – κάνουν ἕνα θεό!
Κ’ ἕνας θεός κάνει ὅλα!
Λοιπόν, Ἡ ψυχή μας μαζί μὲ τὴν ψυχή τοῦ θεοῦ πόσα κάνει;
Ὁ δάσκαλος δέν ξέρει.
Ἐμεῖς τὸ ξέρουμε πὼς κάνει: ἕνα!
Τὸ διαβάσαμε σήμερα στὸ ἀνοιχτό βιβλίο τοῦ ἥλιου
– σήμερα που ξεχάσαμε ὅλα τὰ βιβλία.
(Γ. Ρίτσος: Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού – απόσπασμα)