Δυο Ποιήματα του Λημνιού Κων. Μπακλατζή στο Λογοτεχνικό Περιοδικό Fractal

Δυο Ποιήματα του Λημνιού  Ποιητή Κων. Μπακλατζή δημοσιεύει  το Λογοτεχνικό Περιοδικό Fractal   Το ένα ειναι  ένας  ύμνος στον  ερώτα και στο Λευκό  Φως που αποπέμψει. Ένα Λυρικό Ποίημα όπου όλα τα χρώματα της Αγάπης  αναμειγνυόμενα γίνονται Λευκό !

Το άλλο είναι από την   επικαιρότητα των Πυρκαγιών της Πεντέλης. Το  Παρακάτω:

Κωνσταντίνου Μπακλατζή  

Ακούει κανείς;;

Τι λέξεις να γράψεις; τι λόγια να πεις;

Μαυρίλα και στάχτες, εικόνες ντροπής!

Πύρινοι δρόμοι, μα φως πουθενά.

Η νύχτα απόψε, δράκους γεννά!

Εμπρηστές, δολοφόνοι, αφανίζουν τη γη.

Των παιδιών μας το μέλλον, με ωμή αρπαγή!

Ψάχνω στις στάχτες, ζωή για να βρω,

μα γύρω μου στήνουν οι εφιάλτες χορό.

Ψυχές μαυρισμένες, σε κάθε γωνιά.

Καυτές οι ανάσες, παντού σκοτεινιά!

Ποτάμι η οργή μας, και γύρω ερημιά.

Υποσχέσεις μοιράζουν, μα ελπίδα καμιά!

Προδομένη Πατρίδα, προδομένα παιδιά.

Με φτερούγες σπασμένες, και με άδεια καρδιά!

Τόσα δάκρυα Θε μου, ας γενούν μια βροχή,

για να σβήσουν τον πόνο, που ’χουν μες τη ψυχή!

Και η Μάνα Ελλάδα, ματωμένη θρηνεί,

μπρος στο πύρινο δράμα, σε αρχαία σκηνή!

Η Ελλάδα πεθαίνει!! Ακούει κανείς;;