Δύσκολη επιστροφή

Δύσκολη επιστροφή

Γραφει η Χριστίνα Κάβουρα

 Γυρίσαμε πίσω σε μια εποχή που είχαμε ξαναζήσει  και ελπίζαμε να αποφύγουμε !

Δύσκολη εποχή μοναξιάς που απαιτεί μια υπομονή που δεν έχουμε και πρέπει να …. ξανα-ανακαλύψουμε ! Η διαφορά είναι ότι δεν έχουμε μπροστά μας την ελπίδα της Άνοιξης όπως την πρώτη φορά, έχουμε μπροστά μας το χειμώνα,  όχι και ότι καλύτερο, σε όλους μας αρέσει το φως, σε καμιά περίπτωση   η σκοτεινιά  ! Η σκοτεινιά εντείνει το φόβο.

Ο φόβος μας γεμίζει άγχος, πυροβολεί τη χαρά της μέρας, ιδιαίτερα αν η μέρα είναι μουντή και κρύα.

Ρουμάνι η νύχτα έλεγε η γιαγιά μου, και μετρούσε τις μέρες από πότε θα άρχιζε να παίρνει πάνω της η μέρα !

Θυμάμαι και τον Ηλία, που κάποτε ενώ είχα τις μαύρες μου, μου έφτιαξε τη διάθεση  με το μήνυμά του ότι η μέρα είχε πάρει ήδη κάμποσα λεπτά !!!

Και να μην μας έφθαναν όλα αυτά έχουμε και τους Ισλαμιστές – τρομοκράτες αυτούς τους πλανημένους …. Γαμπρούς του Παραδείσου, που τους περιμένουν  στην άλλη όχθη,  στο επέκεινα,  70 παρθένες, πανέμορφα ουρί με διάθεση συνουσίας και ικανοποίησης του ανδρικού φαλλοκρατισμού, ίσως να είναι και λιγότερες εγώ για 70 άκουσα, και βουνά με πιλάφι ! Ναι περιμένουν έναν Παράδεισο όπως τους τον περιέγραψαν «οι άλλοι» αυτοί που καλλιεργούν το μίσος, που ζούνε για το μίσος και με αυτό το μίσος.

Εγώ τότε που είχα προσπαθήσει να διαβάσω το Κοράνι, να αναλύσω κάπως αυτή την ιδεολογία, τέτοια πράγματα δεν είδα.  Οι «άλλοι» που είναι πίσω από τους πλανημένους, αυτοί  τους εξωθούν σε ακραίες ενέργειες εναντίον των αθώων, που τους πείθουν να ζωστούν τα εκρηκτικά γιατί φυσικά οι μάρτυρες του Ισλάμ θα έχουν άλλη αντιμετώπιση από τον Θεό, στον υποθετικό τους Παράδεισο,  χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν βέβαια ότι δεν είναι μάρτυρες αλλά εγκληματίες. Σ’ αυτή τη θλιβερή πορεία  ήταν και κάποιοι που μετανόησαν, που δεν ήθελαν πια να πεθάνουν, μπορεί και να είδαν την ματαιότητα του πράγματος ενώ η ζωή τους χαμογελούσε, αλλά δεν μπορούσαν να αποδεσμευτούν  από τα εκρηκτικά,  μόνο που αυτή η περίπτωση δεν  έπαιζε,   είπαν άραγε την ρήση του Σαμψών «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» ή έφυγαν έντρομοι από τούτον τον κόσμο, ελπίζοντας στον άλλον και στις υποσχέσεις που τους δόθηκαν ? Τώρα τι βρήκαν στο επέκεινα δεν μπορώ να ξέρω, δεν πιστεύω όμως όπως και κάθε λογικός άνθρωπος σε έναν παράδεισο της αρεσκείας μας με ουρί και πιλάφια !

Ελπίζω να μην αναβιώσουν οι θρησκευτικοί πόλεμοι γιατί τότε η κατάσταση θα γίνει από δύσκολη ανεξέλεγκτη.

Π.χ. οι Σικελικοί Εσπερινοί θεωρήθηκαν ως ένα τελείως αυθόρμητο γεγονός. Οι Σικελοί που είχε μαυρίσει το μάτι τους από την καταπίεση των Γάλλων και από την  αλαζονική συμπεριφοράς τους αντέδρασαν αστραπιαία και άμεσα.  Μόλις τους δόθηκε η αφορμή ενώ πανηγύριζαν την δεύτερη μέρα του Πάσχα, όρμησαν εναντίον των Γάλλων και τους κατέσφαξαν. Πως βρέθηκαν μαχαίρια και σπαθιά στα χέρια των Σικελών ? Προφανώς δεν αισθανόταν ασφαλείς έναντι των Γάλλων.  Προφανώς είχαν πάρει κάποιες συλλογικές αποφάσεις που ούτε καν χρειαζόταν να  συζητηθούν. Σίγουρα ήξεραν ότι θα υπήρχε η αφορμή. Και ενώ οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν για τον εσπερινό, το πανηγύρι εξελίχθηκε σε λουτρό αίματος ! Μέσα σε μια νύχτα σκοτώθηκαν 2000 Γάλλοι στρατιώτες ακόμα και αθώοι,  γυναίκες και κληρικοί και μοναχοί. και οι ….. Εσπερινοί συνεχίσθηκαν. (1282μ.χ.)

Η Ιστορία διαθέτει πολλά απρόβλεπτα και εκπλήξεις καλές ή κακές, αλλά μας διδάσκει  ότι η βία φέρνει βία και στο μίσος αντιδρούμε όχι με λογική, ορθολογισμό και ευθυκρισία.

Εύχομαι να γιορτάσουμε όλοι, σε όλο τον κόσμο κατά πως πρέπει τα Χριστούγεννα ! Να υποχωρήσει η πανδημία, να αρθούν τα μέτρα, να στολιστούν τα μαγαζιά με φωτάκια, αγγέλους καλούς, Χριστουγεννιάτικους, χιονισμένες φάτνες, να στολιστούν τα σπίτια με γιρλάντες και μπιχλιμπίδια όπως είθισται. Εύχομαι να βγούνε οι άνθρωποι να ψωνίσουν δώρα  να είναι χαρούμενοι και χωρίς φόβο. Εύχομαι  να υπάρξει ειρήνη, να μην έχουμε απρόοπτα στις Χριστουγεννιάτικες αγορές όπως δυστυχώς βιώσαμε τα τελευταία χρόνια ! Δύσκολο να προστατευτείς από τον πλανημένο που έχει αποφασίσει να καταστρέψει τη γιορτή της αγάπης !

Οι κινήσεις όταν είναι σωστές πρέπει να γίνονται πράξεις για ν’ αλλάξει  η ζωή  των ανθρώπων που υποφέρουν λόγω βαρβαρότητας.