Ελλείψεις νοσηλευτών στα νοσοκομεία. Πόσα παίρνει ένας νοσηλευτής στη Σουηδία

Ελλείψεις νοσηλευτών στα νοσοκομεία. Πόσα παίρνει ένας νοσηλευτής στη Σουηδία

 Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

 «Το Νοσοκομείο λειτουργεί στο «κόκκινο» έχοντας εντατικοποιήσει όλες τις δομές και υπηρεσίες του. Κι αυτό δεν συμβαίνει τώρα, συνέβαινε από πάντα» επισημαίνουν κατά τη διάρκεια ενημερωτικής συνάντησης με την υπ Ευρωβουλευτή της ΝΙΚΗΣ Ζωή Ν Τσαρούχα ο Πρόεδρος του ΔΣ του Νοσοκομείου κ. Μιχαήλ Καραβιώτης και ο κ. Κώστας Εμμανουηλίδης Γενικός Διευθυντής του Νοσοκομείου.

Το νοσοκομείο εφημερεύει κάθε τέσσερις ημέρες. Υπολογίζεται ότι στην 24ωρη λειτουργία του το Παπαγεωργίου δέχεται περισσότερα από 1.000 περιστατικά, ενώ εξυπηρετεί περισσότερα από 200.000 ραντεβού το χρόνο. Οι αριθμοί καταγράφουν την εντατικοποίηση που διαρκώς αυξάνεται.

Τα δύο σοβαρότερα προβλήματα που οδηγούν σ αυτή την κατάσταση είναι η επιλογή των ασθενών να απευθύνονται ακόμη και για απλά περιστατικά στην Τριτοβάθμια Υγεία, στα Νοσοκομεία, αντί να απευθύνονται πρώτα στον οικογενειακό τους ιατρό, τις ΤΟΜΥ (Ομάδες Παροχής Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας) τα Κέντρα Υγείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πολύωρη ταλαιπωρία των ασθενών που περιμένουν να εξυπηρετηθούν από τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, την υπερφόρτωση των νοσοκομείων και τα εξαντλητικά ωράρια που επιβαρύνονται και με την έλλειψη προσωπικού.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Γενικός Διευθυντής του Νοσοκομείου Κωνσταντίνος Εμμανουηλίδης «ενώ υπάρχει ζήτηση για νοσηλευτικό προσωπικό, δεν υπάρχει η αντίστοιχη προσφορά, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλυφθούν οι ανάγκες. Το φαινόμενο όμως δεν είναι ελληνικό, είναι πανευρωπαϊκό και πρέπει να αντιμετωπιστεί».

Πόσα παίρνει ένας νοσηλευτής στο εξωτερικό, π.χ. στη Σουηδία;

Ο βασικός προ φόρου μισθός πλησιάζει τις 2000 ευρώ τον μήνα όταν η επιχείρηση που δουλεύει κανείς έχει υπογράψει την συλλογική σύμβαση. Υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα που δεν το κάνουν, συνήθως οι μικρομεσαίες. Εκεί κανείς δεν γνωρίζει το ακριβές ποσό. Στο δημόσιο και στις μεγάλες επιχειρήσεις ισχύει ο βασικός των 2000 ευρώ τον μήνα. Πολλά λεφτά θα πεί κάποιος όμως… Ο μέσος όρος των μισθών της εργατικής τάξης δεν είναι πολύ μεγαλύτερος,  είναι περίπου 2.500 ευρώ.

Η φορολογία στην Σουηδία κυμαίνεται ανάλογα με τον Δήμο που μένει κανείς μεταξύ 20–23% δημοτικός φόρος και 9–13% Νομαρχιακός φόρος. Σύνολο 30–32%. Με κάποιες φοροαπαλλαγές για τα εισοδήματα των 2000 ευρώ ισχύει φόρος περί τα 25%. Άρα ο εργαζόμενος θα πάρει καθαρά περί τα 1500 ευρώ.

Το μεγαλύτερο και πιο δυσβάσταχτο έξοδο είναι το ενοίκιο. Θα προσανατολιστούμε στις μεγάλες πόλεις που συγκεντρώνουν την πλειοψηφία των 10 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων της Σουηδίας.

Ο χρόνος αναμονής διαμερίσματος ξεπερνά τα 20 χρόνια. Καλά διαβάσατε. 20 χρόνια θα περιμένει κανείς για να νοικιάσει σπίτι στο δικό του όνομα και σε μια λογική τιμή της τάξης των 600–700 ευρώ ανάλογα με τα τετραγωνικά. Επειδή είναι αδύνατο κανείς να περιμένει 20 χρόνια, όταν έχει βρει μια δουλειά ή μετακινείται για σπουδές, αναγκάζεται να νοικιάσει όπου βρει δεύτερο χέρι με τιμές που αρχίζουν από τα 1000 ευρώ κατά μέσο όρο για μια γκαρσονιέρα (!). Για μεγαλύτερη οικογένεια και για διαμέρισμα με δύο κρεβατοκάμαρες δεν φτάνουν τα 1500 ευρώ. Από τα 1500 καθαρά λοιπόν τα 1000 περίπου θα καταλήξουν στο νοίκι εκτός και αν κάποιος νοικιάσει ένα δωμάτιο μέσα σε οικογένεια πράγμα που το κάνουν φοιτητές και δίνει μέσο όρο 500 ευρώ περιμένοντας καλύτερες μέρες, όπως να βρει κάποιο ταίρι ή φίλο για να νοικιάσουν μαζί.

Ο εργαζόμενός μας στο υπαρκτό και συνηθισμένο παράδειγμα με τον μέσο μισθό των 2.000 ευρώ μικτά θα δώσει 1.000 από τα 1500 καθαρά που του έμειναν. Μέσα σε αυτά περιλαμβάνεται η θέρμανση, το ζεστό νερό, ύδρευση αποχέτευση, που δεν περιλαμβάνεται όταν έχεις δικό σου σπίτι και πληρώνεις ξεχωριστά περί τα 100 ευρώ τον μήνα.

Δεν περιλαμβάνεται συνήθως η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος που πρέπει να υπολογιστεί στα 100 ευρώ τον μήνα. Οι μετακινήσεις που είναι εύκολες με το μετρό και προτιμούνται κοστίζουν περί τα 100 ευρώ τον μήνα (90 για την ακρίβεια). Ο εργαζόμενος έχει μείνει με 300 ευρώ για να αντιμετωπίσει τα έξοδα του μήνα για διατροφή, υπόδηση, ένδυση.

Εδώ μπαίνει και μία άλλη παράμετρος ιδιαίτερη για την Σουηδία. Όλη η Σουηδία νεκρώνει μεταξύ 12–13 κάθε εργάσιμη ημέρα για το διάλλειμα του μεσημεριανού. Οι Σουηδοί δεν αρκούνται σε μια τυρόπιτα. Το μεσημεριανό είναι το κυρίως φαγητό και το βραδινό μπορεί να είναι κάτι πιο πρόχειρο.Το μεσημεριανό κοστίζει γύρω στα 10 ευρώ στο εστιατόριο.

Όσο και να στριμώξει κανείς το κόστος του μεσημεριανού δεν θα πέσει κάτω από τα 7 ευρώ ακόμη και αν καταλήξει σε φαστ-φουντ ή στην κουζίνα της επιχείρησης ή του εργοστασίου ή του Σχολείου που δουλεύει και άρα θα δώσει περίπου 180- 200 ευρώ για τις 25 εργάσιμες ημέρες.

Δύσκολα να βρει κανείς νέο άνθρωπο να μαγειρεύει από βραδίς για να ξαναζεστάνει το φαγητό του στον χώρο δουλειάς αλλά ακόμη και να συμβαίνει αυτό, υπάρχουν δύο διαλλείματα για καφέ, πρωί και απόγευμα με καφέ που θα κοστίσει μηνιαία γύρω στα 50 ευρώ. Ο καθαρός μισθός των 1500 ευρώ έχει επομένως  ήδη εξανεμιστεί.

Ο εργαζόμενος μας είναι συμπερασματικά, ένας άνθρωπος που ζει για να δουλεύει και να πηγαίνει κατευθείαν στο σπίτι του μετά την δουλειά το απόγευμα αφού δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να σταματήσει ούτε για καφέ έξω όπου θα δώσει 3 με 4 ευρώ το ελάχιστο.

Θα μπορούσε, θα πει κανείς, να ψωνίζει μόνο από το σούπερ μάρκετ και να μην τρώει έξω. Η στατιστική και εδώ είναι αμείλικτη. Γύρω στα 400 ευρώ τον μήνα, λόγω του επιπέδου τιμών,  χρειάζονται για την διατροφή και όλα τα συναφή ενός νοικοκυριού, χαρτιά, σκόνες, καθαριστικά κλπ.

Αυτή είναι η ζωή και οι «παχυλοί» μισθοί της Σουηδίας όπως φαίνονται απέξω. Το 2018 η Εurostat, η Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολόγισε ότι στην Σουηδία 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ο εργαζόμενος του παραδείγματος μας με τον παχυλό για μας μισθό των 2.000 ευρώ, αλοίμονό του αν είναι καπνιστής με μέση τιμή 5 ευρώ το πακέτο. Για αυτοκίνητο δεν γίνεται συζήτηση. Παίρνεις μόνο όταν αποκτήσεις παιδιά.

Αλοίμονό του αν αποφάσισε ή έτσι τα ‘φερε η αναποδιά να μείνει μόνος σ’ αυτή την ζωή και δεν υπάρχει και δεύτερος μισθός να μπαίνει στο σπίτι.

Για εμάς τους Έλληνες που ξέρουμε από τουρισμό ίσως όλα τα παραπάνω να είναι και μια εξήγηση γιατί οι Σουηδοί τουρίστες, όπως ακριβώς και πάρα πολλοί από τους υπόλοιπους, δεν ξεμυτούν από το ξενοδοχείο τους και ζουν από αυτά που τους προσφέρει το ταξίδι που έκλεισαν.

(πηγή:ΑΤΕΧΝΩΣ 16-2-2019)