Ένας  καλός  Χριστιανός !

Ένας  καλός  Χριστιανός !

Γράφει (κάθε Παρασκευή) η Χριστίνα Κάβουρα

Παρακολούθησα   την συνέντευξη του  καταξιωμένου Έλληνα Συνθέτη και Μουσικού,   Θεόδωρου Κουρεντζή,  ο οποίος θεωρείται ένας  από τους μεγαλύτερους Μαέστρους του κόσμου,  και κάποια από τα λεγόμενά του μου έκαναν κατάπληξη.

Έλληνας Διευθυντής Ορχήστρας,   συνθέτης και ποιητής με έδρα την Ρωσία !  Κάτοικος της Αγίας Πετρούπολης,  άνθρωπος που καταφέρνει να κάνει πάλι διάσημο το Ελληνικό Πνεύμα στο κόσμο.

Στη Ρωσία είναι μια εμβληματική φυσιογνωμία, οι εφημερίδες δημοσιεύουν τη μία διθυραμβική κριτική μετά την άλλη χαρακτηρίζοντάς τον «αναρχικό, αλλά  και ιδιοφυΐα».

Στην συνέντευξή του αναρωτιόταν πόσο καλοί Χριστιανοί είμαστε εμείς, και πόσο Φαρισαϊσμό διαθέτουμε ! Είπε   λοιπόν την ιστορία ενός νεαρού Μουσουλμάνου Σεκιουριτά, ο οποίος είχε προσληφθεί να φυλάει έναν Χριστιανικό Ναό, μια ιστορία αυτοθυσίας που σας μεταφέρω:

Όταν αυτό το παιδί βρέθηκε μπροστά στα  εκρηκτικά είχε μόνο την δυνατότητα να τρέξει να σωθεί και κανείς  βέβαια δεν θα τον κατηγορούσε !  Αυτός όμως για να σώσει τους πιστούς και τα παιδιά που βρισκόταν μέσα στον Ναό έπεσε πάνω στα εκρηκτικά. Από το σώμα του δεν έμεινε τίποτα, κανείς άλλος όμως δεν έπαθε κάτι σοβαρό !

Και αναρωτιέμαι και εγώ μαζί με τον κ. Κουρεντζή ποιος ήταν ο «Χριστιανός» στην περίπτωση αυτή, συγκλονίζομαι από την δύναμη της θυσίας του νεαρού Μουσουλμάνου, από την  έλλειψη του δικού μας αλτρουϊσμού σε πάμπολλες περιπτώσεις,  μάλλον αγαπάμε με τα λόγια τον συνάνθρωπο και στα δύσκολα μεταβιβάζουμε τις ευθύνες μας στους άλλους,  που κατά τη γνώμη μας είναι πιο αρμόδιοι, πιο ικανοί από εμάς !

Εκείνος που έφερε στον κόσμο την αγάπη, την ενδεκάτη εντολή αυτή της αγάπης,  που δίδαξε την συγχώρεση, που όχι μόνο δεν κατέκρινε την αμαρτωλή μοιχαλίδα αλλά την έσωσε από τον λιθοβολισμό της, Εκείνος που έκανε τα αναρίθμητα θαύματα, που σήκωσε στους ώμους του όλη την κακία και ματαιότητα που κουβαλάμε, ανέβηκε μόνος Του στον Γολγοθά, βιώνοντας την απόρριψη και την ταπείνωση ενός Σταυρικού θανάτου, ο αθώος που αγάπησε τον κόσμο αλλά ο κόσμος δεν τον αγάπησε ! Οι ευεργετηθέντες επέλεξαν τον Βαραββά !

Πορευόμαστε μέσα από μια κρύα άνοιξη,  μέσα από πολλούς αγκαθερούς δρόμους μέσα από προβληματισμούς, μέσα από καθημερινές μικροχαρές ή απογοητεύσεις με στόχο πορείας μια Ανάσταση που όλο μας ξεφεύγει ! Μία Ανάσταση για όλους, ειρηνική και χαρούμενη !

Πρέπει να πιστέψουμε στην Ανάσταση, να βρούμε μέσα από την Ανάσταση την ανθρωπιά μας, τις αλήθειες μας, αυτές τις αλήθειες που είναι ή θα πρέπει να είναι ίδιες και μοναδικές για όλους !