Φεγγάρια  του  Αυγούστου !

Φεγγάρια  του  Αυγούστου !

Γράφει (κάθε Παρασκευη) η Χριστινα Κάβουρα

Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ’ Αυγούστου το φεγγάρι !

Νύχτες Αυγούστου, λαμπερές και φωτισμένες από φεγγάρια μαγικά και ολόγιομα, φεγγάρια που καθρεφτίζουν περίεργες προσδοκίες ενώ καθρεφτίζονται μέσα στην ψυχή μας !

Πηγή και σύμβολο γονιμότητας, τούτο το πιο θηλυκό αστέρι σκορπάει μαγεία και το χλωμό του φως δημιουργεί ατμόσφαιρα μοναδική και υποβλητική μέσα στη σκοτεινή απεραντοσύνη της νύχτας. Πάνω στην ξηρά, μα ιδιαίτερα μέσα στη θάλασσα, ο μαλαματένιος δρόμος που σχηματίζει σε ακολουθεί όπου και αν πας και είναι γεμάτος υποσχέσεις έτσι καθώς γίνεται χρυσά θρύψαλα που λαμποκοπάνε.

«Θα επιζήσει το φεγγάρι της Σαπφώς από το φεγγάρι του Αρμστρονγκ», λέει με αισιοδοξία ο Οδυσσέας Ελύτης στον Μικρό Ναυτίλο. Και θυμόμαστε εκείνες τις απίστευτα συγκλονιστικές στιγμές, όταν στις 11 Ιουλίου του 1969 η ανθρωπότητα παρακολούθησε με κομμένη ανάσα το διστακτικό πόδι του Νιλ Αρμστρονγκ να ακουμπάει με απίστευτη προφύλαξη και ανθρώπινη δυσπιστία πάνω στην άγνωστη επιφάνεια της Σελήνης.

Τελικά και ευτυχώς ο Νιλ Άρμστρονγκ δεν κατάφερε να μειώσει όλον αυτό τον ρομαντισμό και τη μαγεία που αποπνέει το φεγγάρι ! Οι άνθρωποι πάντα θα μαγεύονται από την Πανσέληνο του Αυγούστου, θα περιμένουν να ανατείλει χρυσώνοντας αρχαιολογικούς χώρους και παλιά μάρμαρα, χρυσώνοντας μια πλάση βουτηγμένη στο φεγγαρόφωτο !

Οι Έλληνες ειδικοί στο να φτιάχνουν μύθους για τα πάντα, αυτή τους η φοβερή φαντασία προσωποποιεί την ερωτευμένη Σελήνη, και μια που η Σελήνη είναι αστέρι της νύχτας, είναι φυσικό να την ζευγαρώσουν με τον Θεό του ύπνου τον ωραίο Ενδυμίωνα ! Μόνο που ο Ενδυμίωνας είναι πάντα …. Νυσταγμένος !

Η Σελήνη λοιπόν,  αφού τελειώνει την καθημερινή βραδινή της περιπλάνηση πάνω στον κύκλο του ουρανού, φεύγει και πηγαίνει να συναντήσει τον μεγάλο της έρωτα, τον ωραίο Ενδυμίωνα. Τον βρίσκει πάντα σε μια σπηλιά κοντά στην ακρογιαλιά. Εκεί η ερωτευμένη Σελήνη τον γεμίζει χάδια και φιλιά. Ο νέος άντρας, όμως, που είναι θεός του ύπνου, δεν ανταποκρίνεται με το ίδιο πάθος, μισοναρκωμένος όπως είναι σχεδόν μόνιμα, αφού κοιμάται. Τότε αυτή φεύγει χλωμή και θλιμμένη, ενώ τα σκυλιά του Ενδυμίωνα την αποχαιρετούν αλυχτώντας.

Φεγγάρια του Αυγούστου, γεμάτα με μια υπερκόσμια ομορφιά, ομορφαίνουν τις νύχτες του καλοκαιριού ενώ κάνουν σεργιάνι στον ουρανό.

Τελευταία δώρα μιας εποχής στο κορύφωμά της που οδεύει όμως προς το τέλος της!

Φεγγάρια που γνέφουν μέσα από φυλλωσιές και πλατάνια, που δίνουν ζωή σε πανηγύρια και χαρούμενες νύχτες ανθρώπων που ξέρουν να εκτιμούν την ομορφιά !

Ας μην προσπαθήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τη σελήνη,  την δεμένη με άπειρες δοξασίες και θρύλους,  ας  θαυμάζουμε  και ας χαιρόμαστε την ομορφιά της πανσελήνου χωρίς να μας απασχολεί η πίσω πλευρά του φεγγαριού !