ΑπόψειςΕπιλεγμένα

Να μη ξεχνάμε τη γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους

Επιμέλεια: Θ. Δημητριάδη

Η 19η Μαΐου είναι ημέρα επετειακής μνήμης της Γενοκτονίας του ποντιακού Ελληνισμού, ο οποίος σφάχτηκε και εκδιώχθηκε βίαια από τις πατρογονικές του εστίες.
Η Βουλή των Ελλήνων με καθυστέρηση 70 ετών, αναγνώρισε την γενοκτονία και τις σφαγές των ποντίων με ομόφωνη απόφαση στις 24-2-1994 και τον Νόμο 2193/1994.
Εκτός από τις σφαγές και τις εξορίες, οι Έλληνες του Πόντου υπέφεραν ξερίζωμα και εξανδραποδισμό με πρωτοφανή εγκλήματα, που σε μέγεθος, φρίκη και αγριότητα συμβαδίζουν με τον εξανδραποδισμό και την γενοκτονία των Αρμενίων.
Ο ιστορικός Ξενοφών είναι ο πρώτος συγγραφέας που αναφέρεται στον Πόντο κατά την κάθοδο των Μυρίων και γνωρίζει από κοντά και καταγράφει συστηματικά τους Έλληνες, τα ελληνικά ονόματα βουνών, ποταμών, πόλεων κ.λ.π. Ο Ιάσονας, ο θρυλικός Θεσσαλός ήρωας, πολύ γνωστός από την παραμονή του στη Λήμνο κατά την αργοναυτική εκστρατεία, είναι αυτός που άνοιξε τους δρόμους προς τις κυριότερες πηγές πλούτου του Πόντου, και θεμελίωσε την παράδοση των Ελλήνων στην ναυτιλία.

Ο όρος γενοκτονία σημαίνει την μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδος, όχι για κάτι που έκαμε, αλλά γι’ αυτό που είναι. Η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού είναι ένα γεγονός ιστορικά τεκμηριωμένο και εντασσόταν σε οργανωμένο τουρκικό σχέδιο εξόντωσης όλων των μειονοτήτων που διαβιούσαν στο χώρο της Μικράς Ασίας. Το σχέδιο αυτό ολοκληρώθηκε από τους Νεότουρκους του Κεμάλ με την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και σε συνδυασμό με την πυρπόληση και την σφαγή της Σμύρνης. Υπεύθυνοι για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι: ηθικοί αυτουργοί ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο Ισμέτ Ινονού, ο Υπουργός Στρατιωτικών των Νεότουρκων Στρατηγός Εμβέρ Πασάς και ο απάνθρωπος εκτελεστής Τοπάλ Οσμάν.

Οι Διαδοχικές γενοκτονίες του Ποντιακού Ελληνισμού έγιναν από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του Τουρκικού Κράτους.

Με την συνθήκη της Λοζάνης το 1923 και την ανταλλαγή των πληθυσμών ολοκληρώθηκε ο ξεριζωμός των Ελλήνων του Πόντου και όσοι επέζησαν κατέφυγαν εις την Μητέρα Ελλάδα, διατηρώντας μέχρι και σήμερα ακοίμητο το εθνικό φρόνημα και αλησμόνητη την ανάμνηση των ιστορικών εστιών της Πατρίδος τους.
Για την Γενοκτονία των Ποντίων ο Άγγλος πολιτικός Γλάδστων είπε: «Οι Μωαμεθανοί Τούρκοι, δεν είναι οι πράοι Μωαμεθανοί των Ινδιών, ούτε οι ιπποτικοί Σαλαδίνοι της Συρίας, ούτε οι πολιτισμένοι Μαυριτανοί της Ισπανίας, οι Τούρκοι σχεδόν στο σύνολο τους από της εμφανίσεώς τους στην Μ. Ασία και στην Ευρώπη είναι το μοναδικό δείγμα της ανθρωπότητος, που έδειξε την μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Από όπου πέρασαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος, έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ’ όλη την έκταση της Κυριαρχίας τους, ο Πολιτισμός εξαφανίζετο. Πέρασαν δια πυρός και σιδήρου τους Βαλκανικούς λαούς και τον 16ον αιώνα έφθασαν προ των πυλών της Βιέννης, όπου ηττήθηκαν από τον Συμμαχικό Στρατό της Ευρώπης. Εάν είχαν τότε νικήσει οι Τούρκοι, η Ευρώπη σήμερα θα ήταν χειρότερη από τις υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας και Αφρικής».

Ο αδούλωτος Ποντιακός Ελληνισμός, παρά τον ξεριζωμό από τις πατρογονικές του Πατρίδες και την γενοκτονία που υπέστη από την απάνθρωπη τουρκική βαρβαρότητα, όχι μόνο δεν χάθηκε, αλλά κράτησε τις παραδόσεις του, τις ρίζες του και με πυξίδα και φάρο τις χιλιάδες ψυχές της γενοκτονίας, θεριεύει και διδάσκει όχι μόνο στην Ελλάδα την πατρίδα των, αλλά και σ’ όλη την Ευρώπη, αρχές, αξίες και παραδόσεις που πρέπει να διατηρήσουμε αν θέλουμε να έχουμε σαν έθνος, μέλλον. Αυτή η φυλή των Ελλήνων οι Έλληνες ξεριζωμένοι Πόντιοι είναι ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας, του Πολιτισμού και της Παράδοσης μας. Το λαμπρό ιστορικό παρελθόν και το θριαμβευτικό και ουσιαστικό παρόν, είναι η εγγύηση ότι το Ελληνικό έθνος, εκτός από το ιστορικό παρελθόν θα έχει και μέλλον.

Ο Ποντιακός Πολιτισμός αναδεικνύεται μια πραγματική ακριτική κιβωτός, που μέσα της διασώθηκε, η Ελληνική παράδοση ανόθευτη, η Βυζαντινή και η αρχαιοελληνική κληρονομιά, λόγια και λαϊκή, με την λεβεντιά της, το ήθος της και την αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια.

Όσον αφορά μερικούς άσχετους και ενθουσιώδεις θιασώτες της Ελληνοτουρκικής προσέγγισης, τους συνιστούμε να μην βιάζονται και είναι προσεκτικοί, διότι οι Τούρκοι δεν έχουν μπέσα. Μέσα στα επεκτατικά σοβινιστικά τους σχέδια είναι η επέκταση στο Αιγαίο και την Θράκη. Δεν είναι τυχαίο ότι το άγαλμα του Κεμάλ στην Σμύρνη δείχνει με το δεξί χέρι του, την κατεύθυνση προς την Ελλάδα.

Η Σημερινή Τουρκία, αν θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή χώρα, οφείλει ν’ ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας. Να παραδεχθεί τις πολυάριθμες γενοκτονίες που διέπραξε. Να ζητήσει συγνώμη γι’ αυτές και να δώσει εγγυήσεις στην ανθρωπότητα και τον εαυτό της ότι δεν θα τις επαναλάβει. Μόνον έτσι θα απελευθερώσει συνειδησιακά την ψυχή των νέων Τουρκικών γενεών, από τα συμπλέγματα της ενοχής, που την κατατρέχουν και την εμποδίζουν ν’ αφομοιώσει ουσιαστικά τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.

Ο αρχαίος ρήτορας Ισοκράτης είπε, “Εάν τα παρεληλυθότα μνημονεύεις, άμεινον περί των μελλόντων βουλεύσει”, δηλαδή ”Αν θυμάσαι τα περασμένα, ξέρεις να αντιμετωπίζεις καλύτερα το μέλλον”.
Δεν ξεχνάμε λοιπόν! Θυμόμαστε την τραγωδία του αφανισμού των 353.000 προγόνων μας από τους Τούρκους τον περασμένο αιώνα.
Δεν ξεχνάμε ότι η προσπάθεια αφανισμού των χριστιανών της περιοχής του Πόντου είχε αρχίσει από το 1911, με απόφαση που πήραν οι Νεότουρκοι σε συνέδριό τους στη Θεσσαλονίκη. Απόφαση για εξόντωση, η οποία και δυναμώθηκε το 1914 με τον οικονομικό πόλεμο και την καταλήστευση των ελληνικών περιουσιών, με τις επιθέσεις και λεηλασίες από οργανωμένες συμμορίες, τις εξορίες, τις ομαδικές εκτοπίσεις και τα τάγματα εργασίας σε απόμακρες περιοχές της Ανατολίας, όπου ελάχιστοι επέζησαν.
Η λυσσαλέα εκστρατεία γιγαντώθηκε από το έτος 1916, οπότε και σταδιακά δημιουργήθηκε το αντάρτικο κίνημα των Ποντίων με αποκλειστικό κίνητρο τη σωτηρία τους.

Δεν ξεχνάμε ότι η σκληρότερη φάση της γενοκτονικής εκστρατείας άρχισε στις 19 Μαΐου 1919, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, με άδεια του Σουλτάνου, και κράτησε μέχρι το 1923. Με την υποστήριξη 2 Σωμάτων Στρατού, της Σεβάστειας και του Ερζερούμ, όπως ο ίδιος ο Κεμάλ είπε σε ομιλία του αργότερα, και τη βοήθεια τούρκων αιμοσταγών τσετέδων (ανταρτών-ληστών), άρχισε το φοβερό έργο του: Τις εκτελέσεις των επιφανών ποντίων, βουλευτών, τραπεζιτών, δασκάλων, παπάδων, δημοσιογράφων. Τους διωγμούς και τους φόνους απλών ανθρώπων. Τις αρπαγές και τους βιασμούς των γυναικών, τις αρπαγές και σφαγές μικρών παιδιών. Τις εκκενώσεις και πυρπολήσεις ολόκληρων πόλεων και χωριών, τις λυσσαλέες καταστροφές εκκλησιών και μοναστηριών, καθώς και τους ομαδικούς εξισλαμισμούς.
Δεν ξεχνάμε ότι πριν την γενοκτονία στον Πόντο υπήρχαν περισσότερα από 1.000 Ελληνικά σχολεία με πάνω από 1.200 δασκάλους και 76.000 περίπου μαθητές και μαθήτριες. Ακόμη υπήρχαν 1.130 ναοί, 22 μοναστήρια και πάνω από 1.600 παρεκκλήσια με 1.500 κληρικούς. Επιπλέον τράπεζες ελληνικών συμφερόντων, εφημερίδες, σύλλογοι, αδελφότητες, θέατρο, αθλητισμός, και γενικά μια απόλυτα ακμάζουσα Ελληνική κοινότητα.

Η σφαγή των νηπίων της Σάντας, αποτελεί μία από τις πλέον σκληρότερες σελίδες της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου
Η κωμόπολη της Σάντας, που απείχε 45 χλμ Β.Α. της Τραπεζούντας με επτά οικισμούς και 5.000 αποκλειστικά ελληνικό πληθυσμό το 1919, μπήκε από νωρίς στο στόχαστρο των Τούρκων, μ’ αποτέλεσμα πολλοί κάτοικοι της ν’ αναζητήσουν καταφύγιο στην Τραπεζούντα και σε άλλες ασφαλέστερες περιοχές.
Από το 1918, και προκειμένου να προστατεύσουν τα χωριά και τις ζωές τους από τη μανία των Τούρκων, οι Έλληνες της Σάντας, προχώρησαν στην οργάνωση ισχυρού αντάρτικου σώματος, υπό τη διοίκηση του οπλαρχηγού Ευκλείδη Κουρτίδη (1887-1937), που ξεχώριζε για τις ηγετικές του ικανότητες και το απαράμιλλο θάρρος του.
Το φθινόπωρο του 1921 ο κλοιός άρχισε να σφίγγει ασφυκτικά για τους Έλληνες της Σάντας, αναγκάζοντάς τα γυναικόπαιδα ν’ ακολουθήσουν τους άνδρες στα απόκρημνα βουνά προκειμένου γλιτώσουν τον -δίχως γυρισμό- εκτοπισμό τους, στα βάθη της Μικράς Ασίας.
Τακτικός τουρκικός στρατός με πυροβολικό και συμμορίτες (τσέτες) απ’ ολόκληρη την περιοχή της Τραπεζούντας, συγκεντρώθηκαν στη Σάντα για να κάψουν το χωριό και ν’ αφανίσουν οριστικά τους Έλληνες. Στις 21.9.1921 στα βουνά της Σάντας δόθηκε σφοδρή μάχη, μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
Ο αείμνηστος Κώστας Κουρτίδης γράφει στο ημερολόγιό του : «Η νύχτα αυτή ήταν η πιο τρομακτική νύχτα που έζησα στη ζωή μου. Κάνοντας πρόχειρα προχώματα παραταχτήκαμε για μάχη. Γυναίκες και παιδιά, 300 περίπου, μαζεύτηκαν λίγο πιο πάνω μέσα σε μια σπηλιά, τους οποίους φυλούσαν περίπου 120 νέοι άοπλοι. Επί εννιά ώρες αγωνιζόμασταν ενάντια στον τουρκικό στρατό, που μας περικύκλωσε από παντού, εκτός από μια δίοδο προς το δάσος Βαϊβάτερε, για να έχουμε διέξοδο την τελευταία στιγμή».
Το βαθύ σκοτάδι έδωσε την ευκαιρία στα γυναικόπαιδα και τους αντάρτες να κρυφτούν σε μια βαθιά σπηλιά. Ωστόσο έπρεπε να λάβουν άμεσα αποφάσεις αφού και επαρκή πυρομαχικά δεν υπήρχαν, αλλά και επειδή υπήρχε κίνδυνος εγκλωβισμού τους από τους Τούρκους, με το πρώτο φως της ημέρας. Τελικά αποφασίζεται να διαφύγουν μέσα στο σκοτάδι, περνώντας κοντά από τις τουρκικές γραμμές. Ωστόσο υπήρχε ένας αστάθμητος παράγοντας. Τα βρέφη που είχαν μαζί τους και με το ξαφνικό κλάμα τους θα μπορούσαν να προδώσουν την προσπάθεια διαφυγής τους, με ολέθριο για όλους αποτέλεσμα.
Ήταν η πλέον τραγική στιγμή. Όταν μοιραίες και απελπισμένες μάνες υπάκουσαν στη διαταγή και παρέδωσαν τα βρέφη τους στους αντάρτες, για να τα σφάξουν. Ούτε να κλάψουν δεν μπόρεσαν εκείνες οι τραγικές μάνες, για να μη προδοθεί η θέση τους. Επτά βρέφη θυσιάστηκαν, προκειμένου να διαφύγουν και να διασωθούν τελικά 300 Έλληνες της Σάντας.
«… Πολλά παιδιά τότες, επειδή αι γυναίκες των δεν μπορούσαν να σταματήσουν τας φωνάς των παιδιών τους, και μη θέλοντας να χωρισθούν εξ ημών, τα σκότωσαν και τα άφησαν επί τόπου» γράφει ο Κουρτίδης στο ημερολόγιό του.
Όταν ξημέρωσε και οι Τούρκοι ξεκίνησαν την επιχείρηση εναντίον των ανταρτών, αντίκρισαν τα επτά βρέφη σφαγμένα και τρομοκρατήθηκαν. Λέγεται πως ο ίδιος ο επικεφαλής μέραρχος έδωσε διαταγή για οπισθοχώρηση λέγοντας πως: «Άνθρωποι που σκότωσαν τα παιδιά τους είναι αδύνατον να πιαστούν και άρα είναι περιττό να μείνουμε άλλο εδώ».

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button