Η άλλη όψη της Επανάστασης του 1821

Η άλλη όψη της Επανάστασης του 1821

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Διευκρίνιση: Οι τυχόν διαφημίσεις που παρεμβάλλονται ενδιάμεσα σ’ αυτό το κείμενο γίνονται από τον διακομιστή του διαδικτύου και δεν έχουν σχέση ούτε με τον συντάκτη ούτε με το περιεχόμενο του.

Όσο πλησιάζουμε στις 25 Μαρτίου όλο και πληθαίνουν οι αναφορές και οι διαφημίσεις για τις γιορτές των 200 χρόνων από την κήρυξη της ελληνικής Επανάστασης του 1821. Θα ακούσουμε μεγάλα λόγια, δικαιολογημένα για την ανδρεία και τις θυσίες των προγόνων μας, που μας χάρισαν την ελευθερία.

Μέχρι τώρα σχεδόν ποτέ δεν ακούγαμε για την άλλη όψη της Επανάστασης,

εκείνη που επηρέασε την τροπή και την εξέλιξη των γεγονότων, και πιο συγκεκριμένα ότι οι ξεσηκωμένοι Έλληνες, εκτός του αντιπάλου ισχυρού, ορατού, κατοχικού στρατού, είχαν να αντιπαλέψουν και τον εσωτερικό, προδοτικό και καιροσκοπικό εχθρό.

Κι αυτό εξυψώνει ακόμα περισσότερο το μεγαλείο του επαναστατικού εγχειρήματος και τα κατορθώματα των πρωταγωνιστών του.

Καλό θα ήταν, νομίζω, με την ευκαιρία να γίνει και μια διαχρονική, μέχρι σήμερα, αναδρομή για την επιβίωση του νεοελληνικού κράτους κάτω από κυβερνήσεις προδοτικές, ξενόφερτες, ξενόδουλες και ανθελληνικές.

Και να διδαχτούμε από τα διαχρονικά λάθη και σφάλματα μας.

Οι ωραιοποιήσεις και κυρίως οι αποκρύψεις ιστορικών γεγονότων, μας εμποδίζουν να κατακτήσουμε την εθνική μας Αυτογνωσία. Χωρίς εθνική Αυτογνωσία δεν μπορούμε να διορθώσουμε την ιστορική μας πορεία, ούτε να αποφύγουμε τα ίδια λάθη που συνεχώς επαναλαμβάνουμε.

Όλοι οι λαοί αντλούν διδάγματα από την ιστορία τους και παραδείγματα από τους προγόνους των προς μίμηση, αλλά και προς αποφυγή. Εμείς στρουθοκαμηλίζοντας περιοριζόμαστε στα παραδείγματα προς μίμηση. Σαν να μην υπάρχουν τα προς αποφυγή.
Όταν γιορτάζουμε την Επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821, αναφερόμαστε στα ηρωικά πολεμικά γεγονότα αυτής και τους ήρωες, που πρωτοστάτησαν σε αυτά, δηλαδή στους αρματωλούς και κλέφτες, στους μικροκαπεταναίους και μεγαλοκαπεταναίους, στην Φιλική Εταιρεία, στους μπουρλοτιέρηδες και γενικά στο σκλαβωμένο Ελληνικό λαό, ο οποίος ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής και η αστείρευτη δεξαμενή δυναμικού, μέχρι που να φεγγοβολήσει το όραμα της λευτεριάς και της ανεξαρτησίας της Ελλάδος.

Αποφεύγουμε να αναφερθούμε στις σκοτεινές πλευρές της επανάστασης, που είναι γεμάτες από εμφύλιες συγκρούσεις, υπηρετήσεις ξένων συμφερόντων, δολοπλοκίες, πολιτικές ίντριγκες, ποταπότητες, προδοσίες, απεμπόληση εθνικών στόχων και επιδιώξεων, φιλοχρηματισμός, κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, ιδιοτέλεια, μικροψυχία, ανικανότητα και τέλος προσχεδιασμένες δολοφονίες ηρώων, που τόσο ανάγκη τους είχε τότε η επαναστατημένη Ελλάδα.

Τα γεγονότα αυτά είναι τόσα πολλά, που ξεπερνούν κατά πολύ τα ηρωϊκά γεγονότα. Σε όλες τις οδυνηρές ήττες της επανάστασης του 1821, κύριοι πρωταγωνιστές και βαριά υπεύθυνοι ήταν οι πολιτικάντηδες της εποχής, οι οποίοι κατά γελοίο και αποκαρδιωτικό τρόπο επεδίωκαν, μέσα στην απειρία και ανικανότητά τους, να δρέψουν δάφνες και να αντικαταστήσουν τους μπαρουτοκαπνισμένους πολεμικούς αρχηγούς, με μακρόχρονη πείρα και ικανότητα (Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Οδυσσέα Ανδρούτσο, Νικηταρά και άλλους πολλούς).

Αναφέρουμε ενδεικτικά, την Καταστροφή στο Πέτα, στο Κρεμμύδι Μεσσηνίας, την Πολιορκία και Έξοδο του Μεσολογγίου, την πανωλεθρία του Αναλάτου και την Παράδοση της Ακρόπολης κ.ά.

Ένας από τους μεγαλύτερους πολεμιστές ήρωας του 1821 ήταν και ο Καραϊσκάκης. Τα λόγια του ακούγονται διαχρονικά, κι αν ζούσε σήμερα θα έλεγε τα ίδια στους σημερινούς υπευθύνους, για την κατάντια και τον ηθικό ξεπεσμό του Ελληνικού λαού:

“Ωρέ κλεφτοζάγαρα, εγώ πολέμησα και έχυσα το αίμα μου, για μια Ελλάδα τρανή και περήφανη. Θαμένουμαι πως εσείς Ωρέ ζουλάπια την κάνατε ρεντίκουλο και περίγελως, όλου του κόσμου, χωρίς ίχνος. Αν ζούσα Ωρέ σαπιοκοιλιές και δεν πήγαινα από προδοτικό βόλι στον άλλο κόσμο, με μεγάλη μου ευχαρίστηση θα σας έπαιρνα τα κεφάλια, που είναι τόσα πολλά. Με τα κεφάλια σας Ωρέ χαϊνηδες, για να μη ξαναγίνει το κακό, θα έφτιαχνα Πύργους, όπως είναι το χούϊ μου, από τότε στην Αράχωβα. Χάκι Ωρέ”.

Κλεφτοζάγαρα = κλεφτοκυνηγόσκυλα, Θαμένουμαι=Απορώ, Ρεντίκουλο=Γελοίος, Ιρτζι=Υπόληψη, Χαϊνης=Άτιμος, Χούϊ=Συνήθεια, Χάκι=Εκδίκηση, τιμωρία.

ΠΙΚΡΑ ΚΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΣΕΠΡΑΞΑΝ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821

• Θεόδωρος Κολοκοτρώνης:Ο μεγάλος Αρχιστράτηγος, το μυαλό της Επανάστασης, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο από την Αντιβασιλεία των πραιτοριανών του Όθωνα. Ο Όθων του έδωσε χάρη και πέθανε από συμφόρηση το 1843 σε ηλικία 73 ετών παραμελημένος και παραγκωνισμένος.• Νικηταράς ο Τουρκοφάγος:Πέθανε το 1849 άρρωστος και τυφλός σε ένα ημιυπόγειο στον Πειραιά σε ηλικία 68 ετών, εγκαταλειμμένος απ’ όλους. Πάμφτωχος όπως και η οικογένεια του που ‘’απέθνησκε της πείνας’’ κατά τον ιστορικό της εποχής!

  • Γιάννης Μακρυγιάννης: Πρωταγωνίστησε στην επανάσταση, αλλά κυρίως στην λαϊκή εξέγερση στις 3 του Σεπτέμβρη για την παραχώρηση Συντάγματος από τον μονάρχη Όθωνα. Καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία και έμεινε φυλακισμένος και σε απομόνωση επί τριετία (1851-1854). Πέθανε από τις κακουχίες αυτές το 1864 σε ηλικία 67 ετών.

  • Ανδρέας Λόντος: Ο πλούσιος πρόκριτος των Καλαβρύτων, συμπρωταγωνιστής του Μακρυγιάννη στα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 για την παραχώρηση Συντάγματος. Αυτοκτόνησε το 1846 σε ηλικία 62 ετών ‘’μη δυνάμενος να ανεχθεί την ένδεια του’’!

  • Μαντώ Μαυρογένους: Η πλούσια αρχόντισσα της Μυκόνου διέθεσε όλη της την περιουσία για τον μεγάλο Αγώνα. Πέθανε φτωχή και εγκαταλειμμένη από όλους σε ηλικία 44 ετών από τύφο στην Πάρο το 1840!

  • Νικόλαος Κριεζιώτης: Ο ήρωας του ξεσηκωμού και της επανάστασης στην Εύβοια. Καταδιώχτηκε από το οθωμανικό καθεστώς και κρύφτηκε αυτοεξόριστος στην Σμύρνη όπου πέθανε σαν απλός και ανώνυμος το 1853 σε ηλικία 68 ετών.

  • Παναγιώτης Σέκερης: Διέθεσε την περιουσία του για την χρηματοδότηση της οργάνωσης της Φιλικής Εταιρείας. Το 1830 πέθανε πάμφτωχος στο Ναύπλιο όπου είχε διοριστεί σε μεγάλη ηλικία ως τελώνης για να εξοικονομήσει τα στοιχειώδη για να επιβιώσει!

  • Όμως την χειρότερη μοίρα από όλους είχαν οι Ιωάννης Καποδίστριας, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ο Πάνος Κολοκοτρώνης.
  
  Και οι τρεις δολοφονήθηκαν άγρια από Έλληνες που είχαν μέχρι τότε τον φωτοστέφανο του αγωνιστή στο μεγάλο Αγώνα. Όμως τα πάθη της εποχής και οι προσωπικές αντιδικίες των αγωνιστών μεταξύ των, οδήγησαν κάποιους από αυτούς, όπως τον Γκούρα και τους Μαυρομιχάληδες, με αυτές τις δολοφονίες που διέπραξαν, να αμαυρώσουν την δόξα της ηρωικής τους συμμετοχής στον αγώνα και την ιστορική τους υστεροφημία!

  ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΗΤΑΝ Η ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ

•  Θεμιστοκλής: Ο νικητής των Περσών στην ναυμαχία της Σαλαμίνας, πέθανε στην εξορία!

• Μιλτιάδης: Ο επίσης νικητής στην επική μάχη του Μαραθώνα, πέθανε στη φυλακή!

• Αριστείδης ο Δίκαιος: Σπουδαία πολιτική και στρατιωτική προσωπικότητα της Αρχαίας Αθήνας, πέθανε από πείνα στην εξορία γιατί ήταν δίκαιος και σωστός Δημότης των Αθηνών!

• Πυθαγόρας: Από τις πιο κορυφαίες διάνοιες των Αρχαίων στον τομέα της Γεωμετρίας των Μαθηματικών και της Φιλοσοφίας. Πέθανε από πείνα στην εξορία!

• Περικλής: Ο κορυφαίος πολιτικός του Χρυσού αιώνα των Αθηνών. Τον εξανάγκασαν σε παραίτηση με άδικη κατηγορία και πέθανε λυπημένος πριν αποκατασταθεί η υπόληψη του!

• Φειδίας: Ο κορυφαίος γλύπτης όλων των εποχών, δημιουργός ενός από τα επτά θαύματα του κόσμου. Πέθανε στην φυλακή!

• Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης: Και οι τρεις κορυφαίοι τραγικοί ποιητές της Αρχαιότητας των οποίων τα έργα θαυμάζει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα πέθαναν στην εξορία που τους εξαπέστειλαν οι συμπολίτες τους!

• Ηρόδοτος: Ο αποκαλούμενος πατέρας της Ιστορίας πέθανε στην εξορία!

• Ικτίνος, ο αρχιτέκτονας του Παρθενώνα, επίσης πέθανε στην εξορία!

• Σωκράτης ο κορυφαίος των φιλοσόφων. Φυλακίστηκε άδικα και προτίμησε να δηλητηριαστεί μόνος του με κώνειο, παρά να δραπετεύσει, όπως επίμονα του πρότειναν οι μαθητές του!

• Θουκυδίδης επίσης εξέχων ιστορικός της Αρχαιότητος, πέθανε στην εξορία!

• Αριστοφάνης ο περίφημος κωμωδιογράφος της Αρχαιότητος. Πέθανε από ασιτία στην εξορία!

• Δημοσθένης ο περίφημος ρήτορας. Ήπιε δηλητήριο και αυτοκτόνησε, απογοητευμένος από τους συνδημότες του.

• Ισοκράτης επίσης εξαίρετος ρήτορας. Ο μακροβιότερος όλων των επιφανών αρχαίων Ελλήνων. Έζησε 99 χρόνια αλλά και αυτός εξορίστηκε και πέθανε στην εξορία!

• Αναξαγόρας ο εξαίρετος φιλόσοφος και πρωτοπόρος στον τομέα της αστρονομίας. Πέθανε στην εξορία!

Ο Πλάτωνας είπε:
‘’Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν’’ και ‘’Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους πολύ κατώτερους τους’’.