Η Ελευθερία !

Η  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Γράφει η Χριστίνα Κάβουρα

Με αφορμή την επέτειο  της 8^ης  Οκτωβρίου, θέλω να αναφερθώ στην ελευθερία.

Δύσκολη έννοια,  η οποία προϋποθέτει θυσίες, αγώνες, πολλαπλά  τιμήματα.  Όσο και αν την θεωρούμε  αυτονόητη,  δεν είναι αυτονόητη,  αν  και οι πραγματικοί μαχητές της ελευθερίας ήθελαν να αισθανόμαστε την ελευθερία ως αυτονόητη.

Δεν θα μιλήσω για τους  ήρωες, αυτοί που σε κάθε περίπτωση που η ελευθερία απειλείται μπαίνουν μπροστά με απαράμιλλη αυτοθυσία,  όλοι αυτοί που είναι φτιαγμένοι  για την υπέρβαση.  Μόνο που σ’ αυτούς τους ήρωες ανώνυμους και επώνυμους χρωστάμε πολλά.

Η ελευθερία είναι δώρο και πρέπει να την εκτιμούμε ανάλογα.

Η ελευθερία να ζούμε ελεύθεροι, όλοι οι άνθρωποι σ’ αυτόν τον πλανήτη να έχουν την ελευθερία να ζουν στον χώρο τους αυτόν που τους καθόρισε και καθορίστηκε γ’ αυτούς από αρχαιοτάτων χρόνων, άρα η ελευθερία στην προκειμένη περίπτωση είναι  τόσο ιστορική όσο  και γεωγραφική. Κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο αν αναλογισθούμε τους αγώνες των ανθρώπων για να διαφυλάξουν τον χώρο τους, την πατρίδα τους, την γλώσσα τους , την θρησκεία τους, τα ήθη και τα έθιμά τους.  Αν αναλογισθούμε πολέμους και γενοκτονίες λαών , πολλοί οι πόλεμοι, πολλές οι γενοκτονίες σε όλες τις ηπείρους του πλανήτη, αλλά οι άνθρωποι προσπαθούν απεγνωσμένα να είναι ελεύθεροι, άρα ανεκτίμητο το δώρο της ελευθερίας.

Μέσα στην  έννοια  της ελευθερίας  κατανοούμε  πολλές  επί  μέρους ελευθερίες  που απαρτίζουν την έννοια στο σύνολό της.

Η  ελευθερία της ανεξιθρησκίας,  κάθε άνθρωπος  όπου και να βρίσκεται να είναι ελεύθερος να πιστεύει στο Θεό του, μπορεί ο Θεός να είναι ένας, οι θρησκείες όμως είναι πολλές, να τελεί ανεμπόδιστα τα της λατρείας του, να έχει το χώρο αυτής της λατρείας. Το να γίνει π.χ. η Αγία Σοφία τζαμί δεν είναι  βέβαια  ανεξιθρησκία αλλά βαρβαρότητα.

Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.  «Μπορεί να μην συμφωνώ με αυτό που λες, θα δώσω όμως και την ζωή μου για να μπορείς να το λες ελεύθερα»  ρήση του Μπωμαρσαί.

Όλοι οι δικτάτορες στην παγκόσμια  ιστορία  προσπάθησαν να φιμώσουν τον λόγο, να αποφύγουν κρίσεις και επικρίσεις, να μην βγαίνουν στο φως οι πράξεις τους οι καταδικαστέες, να μην μαθαίνει ο κόσμος την αλήθεια, να ζει στην σιωπή,  να μην διεκδικεί τα δικαιώματά του, να καλλιεργείται ο φόβος, μεγάλο όπλο των διεστραμμένων αυτών υπανθρώπων.

Η ελευθερία της ισότητας, ναι ο κάθε άνθρωπος να αισθάνεται αυτήν την ελευθερία η οποία δεν θα επηρεάζεται από το χρώμα του, την φυλή του, την θρησκεία του.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ έλεγε ότι κάθε άνθρωπος στον κόσμο δικαιούται τρία γεύματα την ημέρα για το σώμα του, μόρφωση για το πνεύμα του, καλλιέργεια και κουλτούρα για την ψυχή του.  Είχε ένα όνειρο, όπως το διατύπωνε, ένα όνειρο ισότητας και ελευθερίας για τον έγχρωμο πληθυσμό της Αμερικής και γενικότερα του κόσμου.  Βέβαια  γι’ αυτά όλα  «τα αυτονόητα» που ζητούσε και διεκδικούσε   τον σκότωσαν, αλλά  είπαμε έτσι είναι οι ήρωες, φτιαγμένοι από μια στόφα που υπερβαίνει τα γήινα.

Τώρα η ελευθερία των ανθρώπινων δικαιωμάτων βάσει Συντάγματος και Χάρτας Ηνωμένων Εθνών σηκώνει πολύ νερό γιατί τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται συνεχώς και παγκοσμίως.  Πόλεμοι μαίνονται,  δάση κόβονται, φυλές του Αμαζονίου χάνουν το χώρο τους,  άνθρωποι χάνουν τις ζωές τους. Για ποια δικαιώματα να μιλήσουμε και για ποιόν πολιτισμό  την στιγμή που η ελευθερία των λαών αποβαίνει θεωρητική και χάρτινη.

Βλέπουμε πόσο δυσκολεύει την ελευθερία μας ο φόβος της ασθένειας, τα μέτρα προστασίας, η καινούργια κατάσταση που δεν ξέραμε, δεν είχαμε μάθει και στην οποία πρέπει να προσαρμοσθούμε.  Αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι μέσα στην πόλη μας, αισθανόμαστε την αλλαγή στον τρόπο ζωής μας, πολλοί από εμάς αρνούνται να συμμορφωθούν,  μήπως ήρθε η στιγμή τουλάχιστον να κατανοήσουμε τους πραγματικά εγκλωβισμένους και ανελεύθερους ? Να αισθανθούμε το φαινόμενο μιας μεγάλης φυλακής, να αισθανθούμε όλες αυτές τις αόρατες σιδεριές,  τα αόρατα   αλλά απόλυτα υπαρκτά κάγκελα.

Η ανθρωπότητα όμως έχει το  δικαίωμα ζωής, ελευθερίας, αξιοπρέπειας και εξέλιξης στο χρόνο.

Χρόνια  πολλά για την μέρα !