ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ – ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ – ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Δεν μας έφταναν όλα τα άλλα προβλήματα της πανδημίας, ήλθε κι αυτό. Επικίνδυνα αγριογούρουνα εισέβαλαν στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα στα πιο κεντρικά και πολυσύχναστα σημεία, όπως είναι η πλατεία Αριστοτέλους και τα Λαδάδικα.

Στην πλατεία Αριστοτέλους με το άγαλμα του Βενιζέλου γίνονται οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και οι πολυπληθέστερες διαδηλώσεις, ενώ στα Λαδάδικα δίπλα από την Τράπεζα Ελλάδος από την Τσιμισκή μέχρι την παραλιακή λεωφόρο μαζεύεται η νεολαία για διασκέδαση, για μπακαλιάρο με σκορδαλιά στη λαδόκολα, ποτό κλπ.

Κάποια άλλα αγριογούρουνα έφτασαν μέχρι τον προαύλιο χώρο της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ενώ άλλα διέσχισαν τους δήμους Πυλαίας, Κάτω Τούμπας και Χαριλάου και έφτασαν μέχρι τον Ναυτικό Όμιλο στην Καλαμαριά.

Ένα περιπολικό της αστυνομίας με αστυνομικούς έφτασε στο στρατόπεδο Κόδρα και τα κυνήγησε, αλλά δεν κατόρθωσε να τα συλλάβει.

Η τροχαία συνιστά προσοχή στους οδηγούς αυτοκινήτων στην Περιφερειακή Οδό, όπου συνέβησαν και ατυχήματα με σύγκρουση διερχόμενων αγριογούρουνων.

Τέλος, όπως είναι γνωστό, ανέκαθεν στο δάσος του Σειχ-σου κατέφευγαν τα παράνομα ερωτευμένα ζευγαράκια για ρομαντικές συναντήσεις. Μετά την εμφάνιση όμως των αγριογούρουνων και στο Σεϊχ-Σου το εγκατέλειψαν με τρόμο.

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στις μέρες μας. Έχουν έρθει τα πάνω-κάτω. Άρχισα στον ύπνο μου να βλέπω εφιάλτες, λαθρομετανάστες και αγριογούρουνα.  Ποιος ξέρει τι άλλο θα δουν τα μάτια μας.

Η πολύμηνη καραντίνα μας έχει φέρει στα όρια μας. Κοντεύω να σαλτάρω, να πάρω τα βουνά και να λαλήσω. Όπως λέει και το τραγούδι,

«Θ’ ανέβω και θα τραγουδήσω, στο πιο ψηλότερο βουνό

ν’ ακούγεται στην ερημιά ο πόνος μου με την πενιά.

Με το βουνό θα γίνω φίλος, και με τα πεύκα συντροφιά

κι όταν θα κλαίω και πονώ  θ’ αναστενάζει το βουνό.

Απάνω στο βουνό θα μείνω κι από τον κόσμο μακριά

θα κλαίω μόνος θα πονώ και θα μ’ ακούει το βουνό».