Περιοδικό

Μέρες, κάστρα, όνειρα

Μέρες, κάστρα, όνειρα

Γράφει (καθε Παρασκευή) η Χριστίνα Κάβουρα

Ήταν απλή η ζωή μας σε μια μικρή πόλη που παλιά την έλεγαν Κάστρο πριν πάρει το όνομα της πρώτης της καλής  Βασίλισσας,  της Μύρινας, κόρης της θεάς Λήμνου και μητέρα της Υψιπύλης !

Ζούσαμε στις παρυφές του κάστρου ανάμεσα σε δυό γιαλούς βλέποντας πάντα τη θάλασσα, αυτή που μας στοίχειωνε !

Ήταν απλές οι μέρες μας χωρίς μεγάλες απαιτήσεις, αυτές ίσως για κάποιους από εμάς να ήλθαν αργότερα !

Περνούσαμε την εβδομάδα στο Γυμνάσιο προσπαθώντας να διαβάσουμε τα μαθήματά μας, κάτι που δεν ήταν πάντα εφικτό γιατί μας άρεσαν οι παρέες και οι βόλτες ! Κάποιες φορές πηγαίναμε σε γιορτές και χαρούμενα πάρτυ προσπαθώντας μετά να «πασαλείψουμε»  όπως μπορούσαμε τα μαθήματά μας και οι Δευτέρες που γύριζαν οι συμμαθητές μας από το χωριό τους, ήταν πολλοί συμμαθητές και συμμαθήτριες που ερχόταν στο Γυμνάσιο από όλα τα χωριά του νησιού,  ήταν πάντα  …. Τσαγκαροδευτέρες !

Την Κυριακή πηγαίναμε συνήθως ΣΙΝΕΑΚ  όταν ο Γυμνασιάρχης έδινε την άδεια  εφόσον επικροτούσε την ταινία που θα βλέπαμε !

Είδαμε και πολύ ωραίες ταινίες και … μπαρούφες αλλά για εμάς ήταν το ΣΙΝΕΑΚ κάτι σημαντικό, μια ανάσα στην ρουτίνα μας, δεν είχαμε τηλεοράσεις τότε, ούτε και που μας έλειπαν γιατί δεν τις ξέραμε, δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα αλλά  καλά περνούσαμε αφού δεν μας είχε δημιουργηθεί η ανάγκη της  χρησιμότητάς τους, μόνο κάποια σταθερά  για να κάνουμε και κάποιες φάρσες διαθέταμε, δεν είχαμε Internet αλλά στην ανάγκη ψάχναμε και καμιά εγκυκλοπαίδεια !

Που και που κάναμε και καμιά επανάσταση, και η  επανάσταση ήταν στον τρόπο ζωής μας μόνο που τις περισσότερες φορές την …. καπέλωνε η εξουσία όπως γίνεται πάντα με τις επαναστάσεις !

Ψάχνοντας τις επαναστάσεις διαμέσου των αιώνων καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν επιτυχημένες επαναστάσεις, κάτι γίνεται πάντα και δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα μόνο βία ! Και οι δικές μας επαναστάσεις καπελωμένες από την εξουσία του σχολείου ή του σπιτιού  ήταν αναποτελεσματικές αλλά τουλάχιστον μας ξυπνούσαν για να διεκδικούμε ότι μας έλειπε και αυτό ήταν – σχεδόν  πάντα –  περισσότερη ελευθερία !

Απόγευμα της Κυριακής ερχόταν  το πλοίο, παλιά  πριν βαθύνει το λιμάνι έδενε αρόδο, άνθρωποι και εμπορεύματα έβγαιναν στις προβλήτες με βάρκες, ενώ οι κάτοικοι του νησιού σεργιάνιζαν εκεί μπροστά από τις μαούνες  να δούνε πλοίο και ταξιδιώτες,  να χαιρετήσουν κάποιους  πού  ήρθαν, να αποχαιρετήσουν κάποιους που θα έφευγαν !

Για όλους εμάς τους νησιώτες είναι πολύ σημαντικά τα πλοία,  αφού μας συνδέουν με τον έξω κόσμο,  αλλά  αποτελώντας ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου μας μπαίνουν μέσα στο όνειρο, στο όνειρο για κάτι καλύτερο, στο όνειρο για έναν μεγαλύτερο κόσμο.

Εμείς μπορούμε να βλέπουμε τα πλοία πολύ διαφορετικά, φορτώνοντάς τα προσδοκίες,  αντιμετωπίζοντάς τα  με μια ιδιόρρυθμη αγάπη όπως έκαναν   άλλωστε  όλοι οι θαλασσινοί λαοί.

Τι άλλο κάναμε όλοι εμείς Κυριακές και καθημερινές ?  Κάτι που μας εξιτάριζε όλους ? Μα φλερτάραμε ασύστολα !

 

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button