Κοινωνίες σε κρίση

Κοινωνίες σε κρίση

Γράφει (κάθε Παρασκευη) η Χριστινα Κάβουρα

Σε μια κοινωνία που λειτουργεί σωστά η φτώχια είναι ντροπή

Σε μια κοινωνία που δεν λειτουργεί σωστά ο πλούτος είναι ντροπή

(Κομφούκιος)

Σοφά τα λόγια του Κομφούκιου  ενώ περιμένουμε  ένα δύσκολο χειμώνα !  Ενώ οι άνθρωποι  παραπονιούνται σε όλη την Ευρώπη ότι η ζωή δυσκόλεψε, ενώ πράγματα ακατανόητα  ή  έστω δυσκολονόητα για εμάς τους «αθώους»  συμβαίνουν γύρω μας.

Περάσαμε μια Οικονομική Κρίση  όπου είδαμε  συνανθρώπους μας να αυτοκτονούν, συντάξεις να καταποντίζονται, μισθοί να πατώνουν (και να μην ανακάμπτουν), ανεργία που έφθασε σε δυσθεώρητα ύψη !

Μετά μόλις αρχίσαμε να συνηθίζουμε την νέα κατάσταση πραγμάτων και εν πολλοίς να την αποδεχόμαστε, αυτό το αποδεχόμαστε μάλλον είναι το κλειδί, μας εμφανίσθηκε από το πουθενά ο κορονοϊός και μόλις τα «βρήκαμε»  κουτσά – στραβά μαζί του  περνάμε  σε μιαν  άλλη κρίση, αυτή της  ενέργειας.

Περνάμε από κρίση σε κρίση  υπομένοντας,  ενώ δεν προσδιορίζεται η επόμενη, δεν είναι καλό  να γινόμαστε  μοιρολάτρες, να πορευόμαστε φορτωμένοι ψάχνοντας την …. «ξελευθερία»  στα αζήτητα.

Από την άλλη δεν διαγράφεται  το τέλος του  πολέμου  στην Ουκρανία, άνθρωποι σκοτώνονται και από τις δύο πλευρές, ζωές χάνονται άδικα, και σαν να μην έφθαναν όλα τα άλλα έχουμε και τον γείτονα να ονειρεύεται …. Αυτοκρατορίες !

Και όταν η κατάσταση για τους λαούς δυσκολεύει,   ε τότε μπορούν οι άνθρωποι  να πιστέψουν  και στις αυτοκρατορίες !

Ο Άγιος Ιερόνυμος έλεγε ότι ο εξαθλιωμένος της πόλης  είναι το μέλλον του κόσμου!   το σκληρό μέλλον του κόσμου θα συμπλήρωνα εγώ.

Επίσης ο Άγιος έλεγε ότι η ανάγκη του πεινασμένου είναι το δίκιο του κόσμου,  και αυτή μια δύσκολη ρήση που δεν ξέρουμε που θα οδηγήσει.

Το πλέον σίγουρο είναι ότι οι μεγάλες Κοινωνίες του Κόσμου μας δεν επικεντρώνονται στον Άνθρωπο και αυτό εκτός από λυπηρό φέρνει βάσανα !

Άνθρωποι πρέπει να περάσουν με πολύ  λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα  στον υποτιθέμενο πολιτισμένο κόσμο μας, άνθρωποι θαλασσοπνίγονται στις θάλασσές μας ψάχνοντας μια καλύτερη ζωή,  άνθρωποι σκοτώνονται αναζητώντας την χαμένη τους ελευθερία και άλλοι άνθρωποι σκοτώνονται χωρίς να γνωρίζουν και το γιατί !

Μήπως η  ζωή των ανθρώπων φθήνυνε πάλι, λες και αναβιώνει ο μεσαίωνας, τα φέουδα και η δουλοπαροικία !

Ο Οιδίποδας στέκεται μπροστά στην Σφίγγα ! Η μαγική λέξη για να χαλαστεί το τέρας είναι «ο Άνθρωπος» !  Μόνο που τώρα μας έχουν περικυκλώσει πολλά τέρατα, τέρατα καθημερινά, τέρατα μεγάλα και απλησίαστα, τέρατα απροσδιόριστα !

Πάλι η προσοχή πρέπει να δοθεί στον Άνθρωπο  για να καλυτερεύσει ο κόσμος μας, να αναβιώσει η ελπίδα, η πίστη  ότι μπορούμε να ζούμε τουλάχιστον ανθρώπινα, να μπορούν τα παιδιά να ονειρεύονται πάλι  ένα καλύτερο και δικαιότερο σύμπαν.

Πότε επέτρεψαν οι κοινωνίες μας να γεννηθούν   τόσα τέρατα, ίσως βοήθησε και η υποκρισία μας,  η υποκρισία αυτών που διαφεντεύουν τον κόσμο, που πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τις ζωές των ανθρώπων, που τουλάχιστον θα πρέπει να υπολογίζουν τον άνθρωπο σε όποια γωνιά ή άκρη της γης βρίσκεται.

Σύμφωνα με τα συντάγματα των Κρατών όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην ευτυχία!

Νομίζω ότι  μέσα στο χάος που ζούμε δεν χρειάζεται να πω περισσότερα !

Που είναι η ευτυχία των ανθρώπων ? Ποιος νοιάζεται ?

Υπάρχουν και κάποιες φωνές Ανθρωπιστών που πράγματι νοιάζονται. Αυτές οι φωνές δεν πρέπει να σκεπασθούν, πρέπει να βοηθήσουμε όλοι μας να ακούγονται και όλοι μας πρέπει να συνταχθούμε κατά εκεί,  εκεί που εδρεύει το δίκιο, η ελεύθερη βούληση, η προσωπική ελευθερία, ίσως κάπου εκεί να κρύβεται και η ευτυχία,  τουλάχιστον η χαρά μιας ανέμελης μέρας !