Made in Turkey
Made in Turkey
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Εγκαινιάστηκε η ακτοπλοϊκή σύνδεση Θεσσαλονίκης – Σμύρνης με 3 πλοία την εβδομάδα. Το ταξίδι διαρκεί 12 ώρες και το εισιτήριο με επιστροφή στοιχίζει περίπου 150 ευρώ. Οι επιβάτες όταν φτάσουν στην Τουρκία αφήνουν εκεί τα ωραία τους λεφτά. Το ίδιο κι όσοι πηγαίνουν οδικώς στην Κωνσταντινούπολη, τον Πόντο κλπ.
Όλοι οι σύμμαχοι μας το ξέρουν ότι η Τουρκία παρανομεί σε βάρος μας, απειλεί κλπ. Παρ’ όλα αυτά, αντί να τής επιβάλουν κυρώσεις, αντίθετα το ανέχονται και την χαϊδεύουν.
Γιατί;
Διότι έχουν συμφέροντα στην Τουρκία. Έχουν κάνει πολύ μεγάλες επενδύσεις στην Τουρκία, τής πουλάνε στρατιωτικό εξοπλισμό και εισπράττουν δισεκατομμύρια. Έχουν εκεί εργοστάσια όπου οι Τούρκοι εργάτες δουλεύουν μεροκάματα για ένα κομμάτι ψωμί – ιδιαίτερα τώρα που η τουρκική λίρα ξεφτιλίστηκε και κατρακύλησε στα τάρταρα (20 φορές κάτω). Το χρήμα και τα οικονομικά συμφέροντα δεν έχουν σύνορα, συναισθήματα και πατριωτισμούς.
Πάντως, κι εμείς οι Έλληνες κάνουμε σχεδόν το ίδιο: Ντυνόμαστε, χρησιμοποιούμε και τρώμε τουρκικά προϊόντα, επειδή είναι φτηνότερα.
Οι εισαγωγές μας το 2017 από τη γείτονα έφθασαν σε αξία το 1,4 δισ. ευρώ! Πολλά από τα προϊόντα που αγοράζουμε πολύ πιθανό είναι τουρκικά και δεν το ξέρουμε!
Με βάση στοιχεία που έχουν κατατεθεί κατά το παρελθόν στη Βουλή, αλλά και τους πλέον πρόσφατους πίνακες της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, αμέτρητα είναι αυτά που πληρώνουμε και τα εισάγουμε: (ενδεικτικά) φακές, ντομάτες, αγγούρια, κρεμμύδια, κουνουπίδια, ραδίκια, πατάτες, σαλέπι, γλυκά κουταλιού, σκόνη κακάο, καφέ καβουρντισμένο, τσάι, βούτυρο, θαλασσινά, όστρακα, πλατύψαρα, σκουμπριά και νωπούς μπακαλιάρους, αλκοολούχα, αυγά πτηνών, έντερα, χουρμάδες, σύκα, ανανάδες, λουλούδια, σαπούνια, κεριά, γουνοδέρματα, βάτες, γκέτες, σπίρτα, πυρίτιδες και εκρηκτικές ύλες, φιτίλια, πούρα, βαμβάκια, γάζες, σπάγκους, σπόγγους, παπιγιόν, μπαστούνια, ομπρέλες, γόμες, φελλούς, λιπάσματα κ.ά,
Η ελληνική αγορά εμφανίζεται εξαρτημένη από την Τουρκία και σε ένα σωρό είδη που έχουν να κάνουν ως επί το πλείστον με τη θεατρική, κινηματογραφική, τηλεοπτική παραγωγή. Εισάγουμε μουστάκια, περούκες και περουκίνια, φτερά και πούπουλα, τουρμπάνια, ακόμη και μαστίγια. Οι εισαγωγές σε περούκες άρχισαν, όπως εκτιμάται, το 2004 με αφορμή τις Απόκριες, και κατάφεραν να εκτοπίσουν – λόγω χαμηλού κόστους – τα γαλλικά προϊόντα που μεσουρανούσαν ως τότε στην αγορά, για να εξαπλωθούν εν συνεχεία στην καλλιτεχνική παραγωγή • εκατομμύρια δαπανούμε για τις «περίεργες» αυτές εισαγωγές.
Ο κατάλογος δεν σταματάει εδώ. Εισάγουμε επίσης παιχνίδια, αυτοκίνητα, όπλα, κατσαβίδια, λεπίδες και κορδελοπρίονα, εργαλεία διάτρησης, ξυραφάκια, ψαλίδια, μαχαίρια και σουγιάδες, χρηματοκιβώτια, πόρτες θωρακισμένες, μέχρι και καμπάνες για τις εκκλησίες μας (Ναι, οθωμανικές καμπάνες για τις χριστιανικές μας εκκλησίες), και εξαρτήματα διαστημοπλοίων. Από ένδυση εισάγουμε νήματα, μαγιό, σώβρακα, κομπινεζόν, χαλιά, βελούδα.
Κι αν ένα πρωί, οι Τούρκοι αποφάσιζαν να μας κόψουν την καλημέρα και τα προϊόντα τους; Ζόρικο σενάριο, αν σκεφθεί κανείς ότι πολλά από τα νησιά μας στο ανατολικό Αιγαίο είναι εξ ανάγκης αγκαλιά με τους Τούρκους. Τι θα απογίνονταν π.χ. οι Χιώτες, οι Σαμιώτες, οι Μυτιληνιοί, που παίρνουν το καράβι για να ψωνίσουν πολύ φθηνά από τα δυτικά τουρκικά παράλια τα χρειαζούμενα;
Τι θα απογίνονταν οι Ορεστιαδίτες και οι άλλοι συμπατριώτες μας στον Έβρο που «πετάγονται» καθημερινά για φτηνά ψώνια δίπλα στην Αδριανούπολη;
(Πηγή: protagon.gr Ελευθερία Κόλλια)
Ενώ υπάρχει η γνωστή διαμάχη εξ’ αιτίας της αυξανόμενης συνεχώς τουρκικής προκλητικότητας για την κυριαρχία στο Αιγαίο, οι Τούρκοι με την δική μας συγκατάθεση έχουν ήδη κυριαρχήσει στα αλιεύματα και μάλιστα εξάγουν μεγάλες ποσότητες ψαριών στην Ελλάδα.
Ο Δημοσιογράφος – Συγγραφέας – Τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης, λέει σε δημοσίευμα της Ελεύθερης Θράκης πως σύμφωνα με δήλωση του προέδρου της Ένωσης Ψαράδων Σμύρνης, Mehmet Şahin Çakan, τα τελευταία επτά χρόνια έχουν σημειώσει κατακόρυφη άνοδο οι εξαγωγές ψαριών από την περιοχή του Αιγαίου προς την Ελλάδα.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, καθημερινά αναχωρούν από την Σμύρνη 3 μεγάλα καμιόνια με ψάρια που καταλήγουν στις ψαραγορές της Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Καβάλας. Το κέρδος της τουρκικής πλευράς κυμαίνεται καθημερινά περί τα 50 χιλιάδες ευρώ. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ένωσης Ψαράδων Σμύρνης, υπάρχει αρίστη συνεργασία με τους Έλληνες που συνεργάζονται με τους Τούρκους στις εισαγωγές ψαριών από την Τουρκία.
«Εμείς με τους Έλληνες», υποστήριξε, «έχουμε τις ίδιες γαστρονομικές προτιμήσεις και εκτιμούμε τον μεγάλο θησαυρό του Αιγαίου που είναι τα ψάρια του».
Έτσι τουλάχιστον στον τομέα αυτό λύθηκε με τον πιο αίσιο τρόπο, κατά τους Τούρκους, η ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο.
Και πληρώνουμε εμείς οι Έλληνες για τα ψάρια του Αιγαίου, που τα ψάρεψαν μερικές φορές και παράνομα σε δικά μας νερά, τα βάφτισαν «τουρκικά» και μας τα πούλησαν.
(πηγή: e-evros.gr)