Περιοδικό

ΑΝΑΣΤΑΣΗ:  σε καθημερινά μονοπάτια

ΑΝΑΣΤΑΣΗ  σε καθημερινά μονοπάτια

Της Χριστινας Κάβουρα

Ο χρόνος δεν τιθασεύεται,  οι μέρες κυλάνε  σαν νερό στην απεραντοσύνη του σύμπαντος και  φθάνουμε πάλι να οδεύουμε ταπεινοί προσκυνητές σε δρόμους που περπάτησε Εκείνος, ο Αθώος,  κουβαλώντας τον σταυρό του, βιώνοντας με απόλυτη συγκατάβαση  στην χωρίς ενοχή καταδίκη, την  εγκατάλειψη στην δύσκολη πορεία του προς τον Γολγοθά, την άρνησή Του από  έναν κόσμο που ήξερε ότι δεν θα καταλάβαινε  ούτε και θα αποδεχόταν το απόλυτο και μοναδικό μήνυμα που έφερνε, αυτό της αγάπης !

Δύσκολο το απόλυτο νόημα της αγάπης, μιας αγάπης που καταλύει Νόμους και  κοινωνικά συστήματα, οδηγεί στην Ισότητα των ανθρώπων, είναι πολύ σημαντική αυτή η ισότητα, δεν υπάρχουν πια Κύριοι και δούλοι, δεν υπάρχουν άρχοντες και πληβείοι, πλούσιοι και φτωχοί ! Όλοι είναι ίσοι και πρέπει να συμπεριφέρονται σαν ίσοι !  Το «αγάπα τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου» καταλύει κοινωνικά συστήματα αιώνων, άρα ο Κύριος αλλάζει την τάξη των πραγμάτων, μεγάλη επανάσταση και για τότε και για σήμερα, άρα δεν υπήρχε άλλη λύση, έπρεπε να οδηγηθεί στη σταύρωση.

Από το Ωσαννά στην Σταύρωση !  Μάλλον είμαι αναρμόδια να εξηγήσω την μεταβλητότητα της ανθρώπινης φύσης μας το ανικανοποίητο και την παράνοιά της.

Καταρρέοντας από το βάρος ενός «δύσκολου» σταυρού  ανέβαινε τον προκαθορισμένο δρόμο ! Μάλλον όλες αυτές οι αμαρτίες μας που κουβαλούσε,  ήταν πιο βαριές από τον σταυρό του!

Μόνο οι γυναίκες που τον ακολουθούσαν πάντα, που με την ευαισθησία τους «έπιαναν»  δύσκολα νοήματα, χωρίς να καταλαβαίνουν  και σε βάθος όλα αυτά που Εκείνος πρέσβευε, ήταν μαζί του, ανέβηκαν μαζί του την δύσκολη και ακατανόητη γι αυτές πορεία στον Γολγοθά, οι μόνες που δεν φοβήθηκαν τίποτα όταν όλοι οι άλλοι τον είχαν εγκαταλείψει !

Αλλά ο κόσμος παραμένει αυτός που ήταν πάντα, άδικος, πλεονέκτης, ιδιοτελής, εγωιστικός, με αξίες που διαρκώς καταρρέουν ενώ οι πόλεμοι μαίνονται, όπως μαινόταν πάντα,  και η πολυπόθητη ειρήνη απομένει μια χάρτινη λέξη ενώ το νόημα και τα αγαθά της ειρήνης μάλλον έχουν διαφύγει της προσοχής μας, ιδιαίτερα της προσοχής των δυνατών της γης !

Έτσι και εγώ σαν  τον αείμνηστο κυρ Γαϊτάνο προσπαθώ να στολίσω τον Επιτάφιο,  δεν μου φθάνουν ποτέ τα λουλούδια όπως ακριβώς και σε εκείνον που έβαζε  ασύλληπτες ποσότητες  λουλουδιών στον επιτάφιο της Αγίας Τριάδας, γνωρίζοντας ότι Εκείνος περιμένει άλλες και βαθύτερες προσεγγίσεις από έναν απλό ή και πολύπλοκα φτιαγμένο Επιτάφιο ..

Δεν γνωρίζω αν όλοι μας έχουμε καταλήξει σε μια αίρεση φέρνοντας τη θρησκεία στα …. μέτρα μας, δίνοντας μεγάλη σημασία σε στολισμούς και σημαιοστολισμούς προσπαθώντας να κατεβάσουμε τον Χριστό στα δικά μας επίπεδα αντί να προσπαθήσουμε την δική μας Ανάταση !

Αλλά ας πιστέψουμε ότι  η αγάπη δεν εκπίπτει ποτέ, παραμένει σημαντική και αναλλοίωτη στο σύμπαν !

Ας πορευτούμε κι εμείς μέσα από αυτήν την παράξενη, κρύα και βροχερή άνοιξη προς την Ανάσταση, ευχόμενοι να είναι μια ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ γιατί για πραγματική δεν την βλέπω !

Ας κρατήσουμε  αυτήν την ελπίδα της Ανάστασης και αυτό το μεγάλο της νόημα ας κάνει την ζωή μας καλύτερη !

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button