Επίκαιρα

Ποιητική Μεγάλη Εβδομάδα – Κυριακή του Πάσχα

Ποιητική Μεγάλη Εβδομάδα

Κυριακή του Πάσχα

«Πάσχα το τερπνόν, Πάσχα Κυρίου Πάσχα

Ω! Πάσχα λύτρον λύπης!»

της Δέσποινας Παπαδοπούλου

Συνεχίζουμε και ολοκληρώνουμε την αναφορά μας στην Ποιητική Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών με την Κυριακή του Πάσχα, με την Ανάσταση και την νίκη της ζωής επί του θανάτου. Δεν ξεχνάμε πως όλη η Μεγάλη Εβδομάδα είναι εβδομάδα του μεγάλου πένθους, του σεβασμού και της απορίας απέναντι στην απώλεια και το μυστήριο του θανάτου. Μεγάλη Εβδομάδα της χαρμολύπης που καταφέρνει να κάνει «οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου».

Από το «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου» του Οδυσσέα Ελύτη:

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ)

Καθαρή διάφανη μέρα. Φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί
με τη μορφή βουνού κει κατά τα δυτικά.
Κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμένα, πολύ χαμηλά,
κάτω από το παράθυρο.
Σου ’ρχεται να πετάξεις ψηλά κι από κει να μοιράσεις δωρεάν
την ψυχή σου. Ύστερα να κατεβείς και, θαρραλέα, να καταλάβεις
τη θέση στον τάφο που σου ανήκει.

 

ΚΥΡΙΑΚΗ (ΠΑΣΧΑ) β

 Aσμάτιον

Ανεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσα

Πάρε το κίτρο που μου ΄δωκε ο Κάλβος

Δικιά σου η χρυσή        μυρωδία

Μεθαύριο θα ΄ρθουν τ’ άλλα πουλιά

θα ΄ναι ελαφρές των βουνών οι γραμμές

μα βαριά η δική μου     καρδία

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ: «Εαρινή Συμφωνία»

«Άκου τα σήμαντρα

των εξοχικών εκκλησιών.

Φτάνουν από πολύ μακριά

από πολύ βαθιά.

Απ’ τα χείλη των παιδιών

απ’ την άγνοια των χελιδονιών

απ’ τις άσπρες αυλές της Κυριακής

απ’ τ’ αγιοκλήματα και τους περιστεριώνες

των ταπεινών σπιτιών.

Άκου τα σήμαντρα

των εαρινών εκκλησιών.

Είναι οι εκκλησίες

που δε γνώρισαν τη σταύρωση

και την ανάσταση.

Γνώρισαν μόνο τις εικόνες

του Δωδεκαετούς

που ‘χε μια μάνα τρυφερή

που τον περίμενε τα βράδια στο κατώφλι

έναν πατέρα ειρηνικό που ευώδιαζε χωράφι

που ‘χε στα μάτια του το μήνυμα

της επερχόμενης Μαγδαληνής.

Χριστέ μου

τι θα ‘τανε η πορεία σου

δίχως τη σμύρνα και το νάρδο

στα σκονισμένα πόδια σου;».

 Γιάννης Βαρβέρης, «Εσπερινός της Αγάπης»

« Η πόλη με οβελίες αλλού γιορτάζει.
Σταθμός Πελοποννήσου
κι απομεσήμερο του Πάσχα σε παγκάκι
μόνον εσύ κι εγώ καθόμαστε, μητέρα.
Είμαστε γέροι πια κι οι δυο
κι εγώ αφού γράφω ποιήματα
πιο γέρος.
Αλλά πού πήγανε τόσοι δικοί μας;
Μέσα σε μια βδομάδα
δεν απόμεινε κανείς.
Ήταν Μεγάλη βέβαια
γεμάτη πάθη, προδοσίες, σταυρώσεις-
θέλουν πολύ για να υποκύψουν οι κοινοί θνητοί;
Έτσι ακριβώς, από τα Βάγια μέχρι σήμερα
θα ‘πρεπε κάπως να ‘χαμε κι εμείς χωρέσει.
Όμως το Πάσχα τέλειωσε, μητέρα.
Κι εμείς τι θ’ απογίνουμε
σ’ ένα παγκάκι
αθάνατοι
καθώς νυχτώνει;»
 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Δέσποινα Παπαδοπούλου

16 Απρίλη 2023

 

 

Google NewsΑκολουθήστε το LimnosNea.gr - ΡάδιοΆλφα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςαπό την Λήμνο και τον κόσμο.

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Back to top button