2024
Περιοδικό

Ο Χριστός και οι Έλληνες !

Ο Χριστός και οι Έλληνες

 Επιμελήτρια δημοσίευσης Θοδ. Δημητριάδης

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

 Σαν τέτοιες μέρες, αιώνες πριν – επί βασιλείας του Ρωμαίου Ηρώδη Αντύπα (4 π.Χ-35 μ.Χ), Τετράρχη στη Γαλιλαία και την Περαία, που συγκροτούσαν ημιανεξάρτητο κράτος της Ρώμης – ένας ξεχωριστός Άνθρωπος ξεκινούσε απ’ την Καπερναούμ με κατεύθυνση τα Ιεροσόλυμα καβάλα σ’ ένα γαϊδουράκι. Το είχε ζητήσει ο ίδιος απ’ τους μαθητές Του οι οποίοι τον συντρόφευαν μαζί με μέλη της οικογένειάς Του και πολλούς άλλους που ήταν αυτήκοοι μάρτυρες της διδασκαλίας του ή είχαν ακούσει για το τελευταίο θαύμα Του στη Βηθανία (Ανάσταση Λαζάρου, 2. 5 χλμ απ’ την Ιερουσαλήμ).

Ήταν φαινομενικά σαν κι εμάς ο ”έπί πώλου ὄνου” νεαρός άνδρας. Ομοούσιος με εμάς ως προς την ανθρώπινη φύση του και συνάμα πολύ διαφορετικός λόγω της θείας με την οποία τον είχε προικίσει επιπλέον ο Θεός Πατέρας Του.

Πολύς κόσμος εκείνη τη μέρα ακολουθούσε πεζή την ίδια διαδρομή, για να γιορτάσει στην Ιερή πόλη το Εβραϊκό Πάσχα (βλ. εβραϊκή Πεσάχ, δηλ. ”διάβαση”, σε ανάμνηση του περάσματος των Ιουδαίων από την Ερυθρά Θάλασσα στη Γη της Επαγγελίας στις 14 του μήνα Νισάν, κατά την Βίβλο).
Ο παράξενος Άνθρωπος είχε φτάσει, εντωμεταξύ, στην είσοδο της πόλης μετά από πολύωρη διαδρομή ”επί πώλου όνου” (βλ. ”Μη φοβού, θύγατερ Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλου όνου”: Ζαχ. 9,9. Ματθ. 21,5). Εκεί, προς έκπληξη όλων όσων δεν γνώριζαν την θαυματοποιό ιεραποστολική δράση Του, έγινε δεκτός με εθιμοτυπικό υποδοχής βασιλέων. Είχαν στρωθεί κλαδιά φοινίκων στο πέρασμά του μαζί με ρούχα προς ευλογία όσων διέβλεπαν την μοναδικότητά Του. Τον επευφημούσαν τραγουδώντας το ”Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ ” (Ιω. 12.13).

Αλλά, φευ!, μια εβδομάδα μετά – σε μια αποθέωση υποκρισίας και αχαριστίας – οι ίδιοι άνθρωποι τον καταριόνταν και ζητούσαν τη Σταύρωσή του από τον Πόντιο Πιλάτο (Ρωμαίο έπαρχο της Ιουδαίας [26-36 μ Χ], με διαταγή του αυτοκράτορα Τιβέριου, που συμμετείχε στη δίκη και τη Σταύρωση του Χριστού).
Οι πιο πολλοί απ’ αυτούς που έτρεξαν να υποδεχτούν με βάγια τον Κύριο είχαν έρθει από τα περίχωρα της Γαλιλαίας και της Σαμάρειας κι από άλλα μέρη όπου είχαν δει, ακούσει και πιστέψει στον Ιησού, είχαν βαπτισθεί από τον ”Ιωάννη τον Βαπτιστή” που είχε βαπτίσει και τον ”Υιό του Ανθρώπου” (όπως αποκαλούσε τον εαυτό Του ο Κύριος).
Το ίδιο φιλικά διακείμενοι ήταν και οι προερχόμενοι από τη Γαλιλαία γιατί είχαν παρακολουθήσει οι περισσότεροι τα κηρύγματά του στις εβραϊκές συναγωγές.
Στην Ελλάδα (σύμφωνα με το ορθόδοξο τελετουργικό) τιμούμε τα Άγια Πάθη και την Θεία Ανάσταση στις εκκλησίες μας και αναπαριστούμε εθιμικά σε διάφορες περιοχές την ιεραποστολική δράση Του Χριστού μέχρι το τέλος της ζωής Του. Αναπαριστούμε (κατά την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα) τα φρικτά Πάθη Του επί του Σταυρού, την αποκαθήλωση και τον ενταφιασμό μέχρι την Ανάστασή Του, με ποικίλα ορθόδοξα και μη έθιμα. Από την περιφορά του Επιταφίου ανά την Ελλάδα (με τις μυροφόρες να το ραντίζουν ψάλλοντας με πιστούς και ιερείς τα πένθιμα εγκώμια ”Ω γλυκύ μου έαρ” και ”Η ζωή εν τάφω”), ως το ”Άρατε Πύλας γιατί ήρθε ο Χριστός, η ουράνια θύρα”: 23ο ψαλμός του Δαβίδ) και το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών με το που θα ακουστεί η στεντόρεια φωνή του ιερέα να ψάλλει το ”Χριστός Ανέστη”.
Απ’ την μια άκρη ως την άλλη της Ελλάδας και των κοιτίδων του Ελληνισμού (Βόρεια Ήπειρο – Κύπρο και ελληνικές πατρίδες αλησμόνητες σε Μικρασία-Πόντο και Αιγαίο) ευωδιάζει ανοιξιάτικη φύση και Πάσχα. Καθαριότητα, άνθη και πασχαλινές μυρωδιές: φρεσκοψημένα κουλουράκια και τσουρέκια με βανίλια, γλυκάνισο, μαχλέπι και μαστίχα.

Η παλλόμενη και γεμάτη ζωή ελληνική παράδοση γίνεται αίφνης σφριγηλή και ολόφωτη. Αγάλλεται, σκιρτά με την νίκη του αναστάντος Χριστού επί του θανάτου (σύμβολο διαχρονικό των απανταχού Ελλήνων) και παίρνει το άνοιγμα των ουρανών σαν μήνυμα νίκης της αγάπης και της συμφιλίωσης.
Συμφιλίωσης με τον Θεό, τον χρόνο, τον θάνατο, τον αποξενωμένο φίλο και τον εαυτό μας. Συμφιλίωσης και με τους εχθρούς μας ακόμα, αρκεί να μας προσεγγίζουν αυτοί με σεβασμό και ειλικρίνεια, όχι με πρόκληση και υποκρισία. Όχι με εμπρηστική ρητορική που καμουφλάρει τις άδικες, παράνομες και επιθετικές τους ενέργειες, προάγγελους της διάθεσής τους για διαμόρφωση τετελεσμένων…
Καλή Ανάσταση στους Συνέλληνες εντός και εκτός των συνόρων μας! Καλή Ανάσταση στην κατεχόμενη επί 50 χρόνια απ’ τους Τούρκους Κύπρο!

 

Δείτε περισσότερα

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button