“Ο καφές και η Δημοκρατία” στην Τουρκία, του Αζιζ Νεσίν  (φωτογραφία)

Δεν γνωρίζω πότε ακριβώς γράφηκε το  αφήγημα το γνωστό  ως : “Ο Καφες και η Δημοκρατια”  από τον Αζιζ Νεσίν  (Τούρκος συγγραφέας)   και υπολογίζω ότι θα πρέπει να ήταν αρχές του ΄80,   τοτε που η Τουρκία είχε τη  Δικτατορία του Εβρεν και είχε  κηρυχτεί “φτωχευμένη”  απο το ΔΝΤ οπότε δεν γινόταν εισαγωγές  και η έλλειψη του Καφέ “πονούσε” … ιδιαίτερα.

Περνούσα ταχτικά τότε από τον Βόσπορο,  ως Ναυτικός,   σε  ταξίδια:  Ρουμανία – Αίγυπτο  με φορτίο Τσιμέντο  και οι Τούρκοι Πιλότοι για τη διέλευση των   Στενών,  ήθελαν αντί για τα συνήθη αμερικάνικα   τσιγάρα, ως δώρο του Καπετάνιου,  τον πολυπόθητο Καφέ.

Το θέμα είναι συνεχώς επίκαιρο στην Τουρκία ως προς την Δημοκρατία, τουλάχιστον, και αυτές τις μέρες (Μαρτης 2025)  με όσα συμβαίνουν εκεί  ακομη παραπάνω!

Αζιζ Νεσιν  (φωτογραφία)

“Ο καφές και η Δημοκρατια” – Εκδύσεις  ΘΕΜεΛΙΟ

“Αμάν η Δημοκρατία μας μπουμπούκιασε!…”

“Η νεαρή Δημοκρατία μας!…”

“Αμάν η νεαρή Δημοκρατία μας!…”

Να είναι δοξασμένος αυτός που τη μεγάλωσε, μόλις καταφέραμε τόσα χρόνια να φέρουμε σ’ αυτό το ανάστημα τη Δημοκρατία, έγινε ένα φιντάνι η Δημοκρατία.

Αν ξοδεύαμε αυτό τον κόπο των εκατό χρόνων που αφιερώσαμε στη Δημοκρατία, για την ανάπτυξη του καφέ, σήμερα η χώρα μας θα γινόταν δάσος από καφέ, που δεν τ’ άγγιξε ο μπαλτάς του ξυλοκόπου.

Στο παρελθόν κρίθηκε απαραίτητο, δεν το είχαμε καταλάβει. Αντί να φυτέψουμε σπόρο καφέ, φυτέψαμε το σπόρο της Δημοκρατίας. “Δόξα τω Θεώ”, αν και δεν έχουμε καμιά

στενοχώρια απ’ τη μεριά της Δημοκρατίας, εμείς ξέρουμε το τι τραβάμε από την έλλειψη του καφέ.

Καφές είναι αυτός!… Δε μοιάζει σε τίποτε. Έτσι είναι η Δημοκρατία; Και να είναι και να μην είναι το ίδιο κάνει…

Αν δεν υπάρχει καφές, του ανθρώπου το κεφάλι γυρίζει, αν δεν υπάρχει Δημοκρατία, του ανθρώπου το κεφάλι δεν γυρίζει. Ο καφές μοσκοβολάει, η Δημοκρατία ούτε καν έχει

μυρουδιά. Τον καφέ τον βάζεις στο φλιτζάνι, τον πίνεις.

Η Δημοκρατία ούτε τρώγεται, ούτε πίνεται. Σε τι χρειάζεται αυτή η Δημοκρατία, μπορείτε να μου πείτε;

Στη χώρα μας έρχεται από το εξωτερικό μπόλικη μπόλικη Δημοκρατία, αλλά καφές δεν έρχεται. Τον καφέ τον πουλάνε, τη Δημοκρατία τη δίνουν. Ο καφές είναι με λεφτά, η Δημοκρατία τζάμπα…

Για τον καφέ χρειάζεται συνάλλαγμα, για τη Δημοκρατία τίποτα δεν χρειάζεται.Για κοιτάξτε το τι τραβάμε απ’ τον καφέ. Σάμπως δεν έχουμε συνηθίσει στον καλό καφέ; Αμέσως καταλαβαίνουμε τον καλό καφέ απ’ τον άσκημο, το μπαγιάτικο απ ‘το φρέσκο, το νοθεμένο απ ‘το σκέτο.

Ζωή να ‘χουνε, μερικοί πατριώτες μας έκαναν ψεύτικο καφέ. Στην αρχή βγήκε ο κριθαρένιος καφές, δεν έπιασε.

Ύστερα βγήκε καφές από φασόλια, δεν το κατάπιαμε. Εμείς σαν έθνος είμαστε θεριακλήδες του καφέ. αν και καταπίνουμε όλες τις απομιμήσεις, του καφέ την απομίμηση δεν την καταπίνουμε.

Ω, Ύψιστε! Να γινόταν, τόσο δα απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε απ’ αυτόν τον καφέ, να καταλαβαίναμε και από